6: A book a friend recommended
In de tijd dat ik Ink nu ken, heb ik haar al een paar keer gehoord over dit kleine, maar oh zo fijne boekje. Een echte aanrader, zei ze. Ik heb het boekje al een tijdje in huis, maar ik vond het hoog tijd om het eens te lezen.
Ik heb genoten!
Het is een prachtig en ontroerend verhaal over meneer Linh die zijn land ontvlucht op zoek naar een betere toekomst. Voor zichzelf, maar vooral voor zijn kleindochter Sang Diu. Hij komt terecht in een asielzoekerscentrum in een vreemde stad. Elke dag gaat hij een stukje wandelen en op een gegeven moment komt hij meneer Bark tegen. Samen zitten ze op een bankje voor het park. Meneer Bark en meneer Linh worden vrienden, ook al verstaan ze elkaar niet. Een mooie vriendschap bloeit op. En dan worden meneer Linh en zijn kleindochter overgeplaatst naar een gesloten inrichting. Hoe kan hij nu ooit nog zijn vriend terugvinden?
'Hij wil zijn vriend weer zien, de dikke man die hij zo mist. Hij wil zijn stem horen, zijn lach. Hij wil de geur van de sigaretten ruiken die hij achter elkaar rookt. Hij wil zijn brede handen zien die kapot zijn van het werken. Hij wil zijn aanwezigheid voelen, zijn warmte, zijn kracht.'
Mooie zinnen. Mooi beschreven kleine tafereeltjes, maar groots van betekenis voor meneer Linh en meneer Bark. Ontroerend. En ik heb na het laatste hoofdstuk een traantje weggepinkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten