Avond van het Spannende Boek

De Avond van het Spannende Boek; dit keer met weinig gewoon publiek. Slechts tien mensen wonnen kaarten die samen met iemand te gast waren. Voor de rest vooral heel erg veel mensen van de uitgeverijen en wat schrijvers. 
Heerlijk om het allemaal op de mierenhoop te zien kroelen die avond.

Eerst echter een hapje eten in het WG café. We waren niet de enigen die deze plek uitkozen. Er zat een grote tafel van De Fontein en verderop een tafel van Overamstel. Ik zag al snel de altijd vriendelijke Ingrid Oonincx zitten. Begin 2016 gaat er weer een nieuw boek komen. Ze is net deze week begonnen met een column in het Brabants Dagblad waar ze wekelijks voor gaat schrijven. Daarnaast werkt ze drie dagen op de Fontys. Dus dat ze überhaupt nog tot een boek komt... Maar ik kijk er weer naar uit.
Ook even een praatje met Ilse Ruijters en dan snel naar mijn disgenoten. Lekker gegeten en gekletst. Grootste deel van de tafel aan de kogelbiefstuk, want dat vonden ze wel toepasselijk. We hadden twee mensen van een uitgeverij aan tafel en het is echt heel leuk om alle kanten van het boeken uitgeven te horen. Nu konden deze twee daar ook smakelijk over vertellen.

Om half 8 op weg naar het Lab 111 waar we ontvangen werden door een agente die haar bekkie wel bij haar had. We werden gecontroleerd op geldige toegang. Gelukkig kregen we groen licht op haar stoplichtbordje en mochten we naar binnen.
Met een glas blauwe prosecco werden we begroet. Perskaartje opgeknoopt en de zaal in waar de prijzen uitgereikt werden.

Isolde Hallesleben, normaal een leuke enthousiaste presentatrice, maar dit keer tamelijk slecht voorbereid leek. De vragen die ze aan de schrijver van Tunis stelde, maakte erg duidelijk dat ze niet wist

Bianca Nederlof en Linda Jansma

dat het verhaal stoelde op een waargebeurd verhaal toen de schrijver in Tunis werkte.

Nathalie Pagie

Ook het interview met Marion Pauw riep flink wat gemompel op onder het publiek. In ieder geval bedankte Marion Pauw uitgebreid haar goede vriend de psychiater die haar zo hielp bij het schrijven. Glunderend werd de psychiater op de schouders geklopt in de rij voor ons. Het geschenkboekje 'Grijs gebied' werd uitgereikt aan twee mannen die haar tijdens de schrijftijd hebben voorzien van biefstukken en drank.

Dat Rene van Rijckevorsel er vandoor ging met de Schaduwprijs, zorgde helemaal voor flink wat opmerkingen in schrijfland. Weer een protegé van Tomas Ross? Vorig jaar ook. Al weer een boek waar bijna geen gewone lezer het over heeft? Laten we hopen dat Tunis wat meer gaat verkopen dan Versleuteld van Nolet vorig jaar.

Arjan Hoks

Tunis kon wel een prijs gebruiken om het weer in de publiciteit te hebben. Is Tunis het beste debuut van het afgelopen jaar? Smaken verschillen altijd en elke jury bestaat maar uit een klein aantal mensen. Deze jury bestond uit Wim Krings, Linda Jansma, John Brosens en Wendela Vos (vergeet ik nu iemand?). Ik miste heel erg Ilse Ruijters met De onderkant van sneeuw op de lijst. 

Ilse Ruijters

Ik ben benieuwd hoe vaak het boek Tunis nu gaat opdagen in de groep van 2500 fanatieke thrillerlezers. Tot op heden hoor ik weinig mensen over dit boek. 

Dat Jo Claes vervolgens met zijn Mythe van Methusalem de Gouden Strop inpikte leek het grootste deel van het publiek wel te waarderen. Jo was de gedoodverfde winnaar. Hij sprak in zijn dankspeech wel iets belangrijks uit. Twee jaar geleden was hij ook genomineerd, maar toen ging Michael Berg er vandoor met de hoofdprijs. Jo ging toen in Leuven op zoek naar het boek, want dat wilde hij graag lezen. In geen van de boekwinkels was het boek echter te vinden.
Zoals mij al heel wat jaren opvalt, liggen Vlaamse auteurs nauwelijks hier in de boekhandel en andersom ook niet. Ik kom regelmatig over de grens (Breda ligt er bijna tegenaan) en kan dan heerlijk neuzen tussen boeken die mij nog totaal onbekend zijn, maar als ik dan even check of mijn geliefde auteurs er ook liggen dan heb ik bijna altijd nul op het rekest.

Je kan je markt zo makkelijk uitbreiden zodat beide landen een grotere afzetmarkt hebben, maar het gebeurt niet. Ik weet niet hoe het met de Nederlandse auteurs zit, mij viel het vorig jaar erg op dat de Vlaamse auteurs ook weinig moeite over hebben om iets extra's aan publiciteit te doen. Met de uitzonderingen daar gelaten dan. Jo Claes is in ieder geval een auteur die je het van harte gunt dat deze prijs voor extra publiciteit gaat zorgen rondom zijn boeken! Eerdere Vlaamse winnaars heb ik wel degelijk in stapels in verschillende boekhandels zien liggen. Ik zal eens gaan rond speuren de komende weken.

Na de prijzen werd aangekondigd dat de drank gratis was aan de bar en dat zorgde voor een rappe uitstroom uit de zaal . Nog even Janneke Siebelink van Bol.com gegroet en op naar het vocht.
Leuke mensen ontmoet, grappige en interessante gesprekken. Stoere, mooie, lieve mensen uit het vak. Met hier en daar een graadje arrogantie van mensen die zich graag alleen met hun eigen bekenden bezig houden. Groot gelijk! Lekker bij je vriendinnen plakken en biertjes mee drinken. Iemand zei voor de gein dat we echte starfuckers zijn, omdat we iedereen herkennen en met bijna iedereen een kletspraatje kunnen houden. Boekensletten is een toepasselijke term...

Het is serieus leuk om in de loop van de avond mensen te horen die spontaan je blog gaan roemen (ziet er goed uit, veel kennis, we kijken echt vaak etc etc). Ook een debuterend schrijver die mij aansprak op een tweet met betrekking tot zijn boek. Waarna hij aangaf dat hij het zeer waardeert als iemand zijn mening gewoon geeft. Thrillerlezers staat bekend om de toch eerlijke meningen. Leuk, goed, gaaf, is leuk, goed, gaaf... en een waardeloos boek met niet kloppende verhaallijnen, taalfouten enzovoort mag zo benoemd worden. Als het maar onderbouwd is.
We hebben vrij snel vanaf het begin al duidelijk ons eigen pad gevolgd. Maar ik hoor dat de passie en enthousiasme van ons blog springen, dus dat geeft een boost.
Er was beloofd dat er gedanst kon worden op het feestje, maar het was vol en druk dus het limbodansen met Olga Hoekstra hebben we aan ons voorbij laten

gaan. Ik vraag me nog steeds af of ik met de echte Olga Hoekstra heb staan praten: ze was erg look-a-like, maar droeg zulke gewone schoenen dat ik nog steeds twijfel. Olga ontdekte trouwens Halina van Reijn op het feestje. Heerlijk mens die Olga: elke ontmoeting met haar zorgt voor minimaal 1 anekdote die nog jaren herhaald zal worden in gesprekken. 

Aangezien er nog een trein richting zuiden gehaald moest worden (en die gemist werd), besloten we maar eens de jassen op te gaan halen. Maar ja als je dan weer overal blijft kletsen...

Simon de Waal en Anna Drijver

Marelle Boersma

Terug in de hal zag ik teamlid Juul (best klein) naast een best lange meneer staan kletsen. Die raakten ook in gesprek juist door het verschil in lengte. Daar een deel van de boeken van deze meneer ook bij mij in de kast staan, ging ik er bij staan. Tegen het einde wees hij mij op het aanwezige decoratiemateriaal wat toch wel heel leuk voor ons van Thrillerlezers zou zijn. Enneh wordt op het echte boekenbal ook niet altijd een stukje van het meubilair meegenomen? Uhm uhm...huppetup de zaal in en een stukje decoratie vertrok mee naar Breda. 
Even Marelle Boersma uitzwaaiend op de parkeerplaats tijdens de tocht richting tram: wat straalt deze vrouw met haar nieuwe man en haar plannen voor Portugal!

En nog steeds geniet ik na van de donderdagavond.... Jammer dat het weer een jaar duurt!

INK