Ik reis alleen - Samuel Bjørk

Titel: Ik reis alleen

Auteur: Samuel Bjørk

Uitgever: Luitingh-Sijthoff

476 pagina's

Vertaling: Renée Vink

Verschenen: februari 2015

Recensie: Moon Kager, Juul van den Berg, Ink Kroon, 
                 Lydia Buist,Caroline Kuiper en Corina Nieuwenhuis

‘Ik reis alleen’ is het debuut van de Noorse schrijver Samuel Bjørk op thrillergebied. Samuel Björk is het pseudoniem van de Engelse roman- en toneelschrijver en singer/songwriter Frode Sander Oien. ‘Ik reis alleen’ is het eerste boek in een geplande serie met Holger Munch en Mia Kruger. Het werd al eerder genomineerd in 2013 voor een award in Noorwegen en als we de recensies van mogen geloven van de lezers van ‘Ik reis alleen’, dan is het een geweldig boek. Een pageturner. Nou, dan kan Thrillerlezers niet achterblijven en wij hebben dan ook in de leesclub het boek gelezen. Lees je mee wat wij ervan vonden?

De cover:

Ink: Ik zag het boek eerder en het sprak me echt niet aan. Flets en saai. Ik heb het boek laten liggen tot ik een enthousiaste recensie las bij Joop Liefaard. Er worden zoveel Scandi-thrillers uitgebracht dat het er zeker niet uitsprong qua kaft. Maar wat ben ik blij door de tip van Joop dat ik het opgepakt heb.

Juul: Het is een simpele cover in de kleuren wit, blauw en geel. Het geeft mij een gevoel van eenzaamheid en verlorenheid. Een gevoel dat wel bij het boek past.

Caroline: Het boek trok me aan door de cover. Mooie zachte kleur groen, bomen op de achtergrond en een eenzaam figuurtje en de titel ‘Ik reis alleen’. Jammer alleen dat er dan zo’n gele sticker op zit met een aanbeveling van Jo Nesbo, die links beneden in de hoek was genoeg geweest.

Lydia: De cover vind ik iets minder mooi, niet iets spectaculairs. Je ziet een boslandschap met in de verte een wolf. Maar schoonheid zit van binnen in dit boek. Wat een debuut !!!!

Moon: Een mooie indrukwekkende, vage en spannende omslag heeft ‘Ik reis alleen’. Hij maakt me nieuwsgierig naar wat er in dat bos zou kunnen zijn gebeurd. Die vage beelden van het bos en de wolf in de achtergrond, maakt dat mijn radars in mijn hoofd al van alles gaan bedenken. Als je dan de achterkant en de quotes leest op de cover dan ben je om en wil je alleen nog maar snel beginnen. Het belooft veel goeds als ik de teksten mag geloven. Kijken of ik na het lezen ook zo enthousiast ben.

Het verhaal:

‘Lisa zou naar school toe gaan Trippel Trippel Trap.

Met haar nieuwe jurkje aan. Ging ze blij op stap.’

Walter Henriksen ontdekte tijdens zijn wandeling met Lady, de hond, het kleine meisje dat aan de boom hing. Ze bungelde boven de grond met haar rugzak op de haar rug, en een bordje om haar nek. IK REIS ALLEEN.

Het meisje blijkt de 6-jarige Line Olsen te zijn. In haar pinknagel is het cijfer één gekrast. Als na Line nog een meisje op exact dezelfde wijze wordt gevonden, met bij haar het cijfer twee wijst alles erop dat Noorwegen te maken heeft met een seriemoordenaar. Er zullen meerdere meisjes volgen. Rechercheur Holger Munch wordt van stal gehaald nadat zijn speciale onderzoeksteam opgeheven is. De 54-jarige stevige nerd heeft zijn baan terug als blijkt dat dit geen op zichzelf staande moord is. Hij krijgt de leiding over het onderzoek en wil alleen mee werken als Mia Kruger zijn partner mag zijn, maar Mia is niet heel gemakkelijk over te halen. Zij lijdt aan een depressie na het overlijden van haar tweelingzus Sigrid bijna 10 jaar geleden als gevolg van een overdosis. Mia heeft zich teruggetrokken op het eiland Hitra in de volle overtuiging op 18 april zelfmoord te plegen exact 10 jaar na de dood van haar zus. Maar dan komt Holger. Hij spoort Mia op en probeert haar over te halen mee te werken aan het onderzoek. Eerst weigert ze maar de zaak van het meisje aan de boom laat haar niet los en als ze een aanknopingspunt ontdekt beseft ze dat Sigrid moet wachten: ze doet mee.

Wie is degene die de kinderen met zorg aankleed als een pop, vermoord met een narcosemiddel en dan met een rugzak vol schoolspullen aan een boom hangt? Het speciale onderzoeksteam is terug op zoek naar antwoorden.

Hoe ver zou jij gaan... om WRAAK te nemen?

Wat vindt de BENDE?

Juul: Ik ben over het algemeen wel fan van Scandinavische thrillers. Henning Mankell, Camilla Läckberg en Jo Nesbo horen zeker bij mijn favoriete schrijvers. En nu dan ook Samuel Bjørk! Wat heeft hij een goed boek geschreven! Ik ben compleet overdonderd.

Er zitten best veel verhaallijnen in het boek en daardoor moet je echt wel je aandacht erbij houden. Maar dat doe je met plezier, het boek is bijna niet weg te leggen, je wilt maar blijven lezen. Die vele verhaallijnen komen, uiteraard, allemaal op het einde bij elkaar. Goed uitgewerkt en niet voorspelbaar.

Mia Krüger is een interessant personage. Zeker niet doorsnee, een beetje een einzelgänger en ietwat wars van regeltjes. Of ze helemaal geloofwaardig is? Ik weet het niet, ik heb er mijn twijfels bij. Maar dat geeft helemaal niet, het is tenslotte fictie. En het is niet storend.

De personages van vooral Mia Krüger en Holger Munch zijn goed uitgewerkt, ze gaan voor je leven. Je krijgt sympathie voor ze. Ik wel tenminste.

Het is geen makkelijke thriller. Maar als je van de Scandinavische thrillers houdt, is het absoluut een aanrader! Ik hoop eigenlijk dat dit het eerste deel is van een serie met deze hoofdpersonen. Wat zal dat genieten zijn!

Ink: Het boek zuigt je eerst kalm in het verhaal en dan gaat de schrijver los en wil je verder, verder en verder. Er lopen verschillende lijntjes zoals over een sekte, de moeder van Munch, het verleden van Mia, dode kinderen, een kind wat ooit verdween uit het ziekenhuis als baby.
Intrigerende Mia die teveel drinkt, teveel kalmtepillen (pammetjes) slikt maar dan ingenieus kan associëren en dan dingen ontdekt. Munch, het veel rokende hoofd van het team. Spannende hoofdpersonen die je stap voor stap leert kennen en nadat het boek uit is nog verder wil leren kennen.
Samuel Bjørk heeft een zeer aansprekende schrijfstijl die prachtig verhaalt maar geen blabla stijl (zo'n stijl waar men mooi doet om het mooi doen). Het speelt zich voor je af, het maakt je bang en je voelt de spanning tijdens het lezen.
En alles valt dan echt schitterend tegen het einde in elkaar. Alle puzzelstukjes zijn opgelost. Geen losse touwtjes. Dit is waarvoor ze het woord pageturner bedacht hebben! En wat jammer als het uit is. Het had zo nog 200 blz. door mogen gaan.

Lydia: De personages zijn goed uitgewerkt. Holger is gescheiden en heeft een dochter, zijn kleindochter is zijn oogappeltje. Hij maakt zich zorgen om zijn moeder die in het verpleeghuis zit. Hij gaat op onderzoek uit. Personage Mia is bijzonder mooi uitgewerkt, ik ben echt van deze personage diep onder de indruk. De verhaallijnen zijn goed uitgedacht, het stoorde me helemaal niet dat het verhaal meerdere verhaallijnen had, de schrijver weet het spannend te brengen. Hij heeft het huiveringwekkend en realistisch geschreven. Het verhaal pakt je direct. Ik ben volledig onder de indruk van dit debuut, het boek bevat nog enkele open eindjes, in het volgende deel zal de auteur er zeker op terugkomen.

Corina: De personages zijn mooi uitgewerkt. Het duurt even voor je begrijpt wie Mia is en waarom ze word opgezocht door Holger. Maar dat zit wel mooi in elkaar. Holger wordt ook mooi uitgewerkt. Je krijgt kleine glimpen in zijn werk en thuis situatie waardoor je hem "echt" leert kennen, dit geldt ook voor Mia.

Er lopen eigenlijk twee verhalen door elkaar die uiteindelijk met elkaar verweven worden op een duidelijke en mooi beschreven manier.

Lang blijft de vraag wat de sekte te maken heeft met de kindermoorden en wat de vrouw met de verschillende kleuren ogen er mee te maken heeft. De uiteindelijke uitkomst vond ik heel verrassend en goed uitgewerkt. Ik had geen één moment dat ik dacht te weten wie de dader (of daders) waren en was compleet verrast door de uitkomst en de reden ervan.

Dat gebeurt me niet vaak en dat was een zeer aangename ervaring. Als ik dan een negatief puntje zou moeten opnoemen zou dat zijn dat het op één bepaald stuk wat langdradig werd en daar veel herhaling is was (dit was op t punt dat je las vanuit de vrouw met twee kleuren ogen).

Moon: Een binnenkomer met het epiloog, waarin beschreven word dat er een baby wordt vermist. Dan de vondst van Line bungelend aan de boom, dat gaat lekker, maar daarna komt het verhaal wat langzaam op gang. Het neemt je eerst mee in het leven van Mia en Holger. Maar zodra Mia beslist mee te werken aan het onderzoek komt het boek in een stroomversnelling. Ik heb ontzag voor het brein van Mia wat zij allemaal ontdekt.

Naast Mia en Holger speelt Tobias een belangrijke rol in het verhaal, hij vindt samen met zijn broertje Torben het tweede meisje en heeft zichzelf voorgenomen meer te weten te komen christelijke meisjes in het bos. Ook Tobias gaat op onderzoek uit, met zijn dertien jaar is hij een ondernemend mannetje.

Het verhaal bestaat eigenlijk uit meerdere delen met best veel personages maar door de korte hoofdstukken is dit zeker niet irritant. De personages worden allemaal goed beschreven en zijn allemaal op zichzelf staand al heel interessant om over te lezen en daardoor leest het boek fijn, niet ingewikkeld maar vlot. Tijdens het lezen denk je dat je al het ergste al hebt gehad maar dan neemt het verhaal heel onverwacht wel een heel persoonlijk wending waardoor je het boek echt niet meer los kan laten.

De relatie tussen Holger en Mia is interessant en van mij mag er wel een serie uitkomen van dit duo. Het plot is verrassend en goed beschreven: tot de laatste bladzijde blijf je geboeid Ik denk dat er nog meer verhalen komen in deze lijn. Ik hoop het, want wat heb ik van dit boek genoten.

Caroline: Het boek trok me aan door het voorstukje. Een meisje opgehangen in een boom aan een springtouw met een rugzak en boeken en een bordje om haar nek met ‘Ik reis alleen’ erop. Ik werd zo naar dit verhaal toe getrokken. Wie doet zo iets, waarom?

Zelf ben ik fan van Scandinavische thrillers en films en dacht dit moet wel wat zijn. En inderdaad, wat een boek. Ik moest er even inkomen, maar kon het niet meer weg leggen. Steeds verder word je in het verhaal mee genomen en word je van de ene naar de andere verhaallijn mee getrokken. Munch die naast zijn werk, zijn vrije uren moet verdelen tussen zijn kleindochter Marion en zijn moeder, die in een tehuis zit. Maar ook Mia die tijdens het onderzoek haar verleden steeds meer tegenkomt. Zelfs de computernerd Gabriel die eigenlijk niet bij de politie zit, maar die meegedaan heeft bij het oplossen van een vraagstuk en door Munch bij het team gevraagd wordt, komt met verrassende oplossingen. Eigenlijk zijn het meerdere verhalen die uiteindelijk allemaal wel iets met elkaar te maken hebben. Het boek leest zo lekker weg, je wil steeds verder en weten wat er gebeurd.

Dit boek is een topper en geef het zeker 5 sterren. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg van deze serie en schrijver. Ik hoop dat deel 2 net zoveel spanning en omwentelingen heeft als dit debuut. Een recensie schrijven over dit verhaal is best moeilijk omdat er zoveel verhaallijnen in voor komen, die eerst niets met de moorden lijken te hebben, maar uiteindelijk toch via een omweg weer wel. Je moet het boek gewoon lezen en zelf tot de conclusie komen dat dit echt een super Scandinavisch hoogstandje is.

Beoordeling

Juul geeft: 4,5 sterren

Ink geeft: 5 sterren

Lydia geeft: 4,5 sterren

Caroline geeft: 5 sterren

Moon geeft: 5 sterren

Corina geeft: 4,5 sterren

De bende is om: zij hebben een nieuwe schrijver die ze in de gaten gaan houden: Samuel Bjørk. Met een kleine 5 sterren staat hij zeker op de lijst als deel 2 uit komt van de Holger en Mia serie.