Het Rosieproject door Graeme Simsion

De hoofdpersoon Professor Don Tillman doceert genetica (even googelen)aan een universiteit in Australië. Hij is superintelligent en heeft zijn leven tot op de minuut gepland. Zo wordt hem gevraagd een lezing te geven. Dit komt dan heel ongelukkig uit, want het past niet in zijn strakke schema. De voorbereidingstijd voor deze lezing zou hij dan tegelijk met het eten van zijn lunch kunnen doen. Maar groot probleem: op de desbetreffende avond heeft Don precies 94 minuten ingepland om zijn badkamer schoon te maken. Wat moet je dan doen, als je autistisch bent? Na de lezing schoonmaken en dus minder slaap krijgen? Het een week uitstellen, zorgt voor extra viezigheid in de badkamer? Of weigeren de lezing te geven wat niet goed is voor zijn vriendschap met zijn beste vriend?
Elke plotselinge verandering zorgt voor hevige onrust.
Je kruipt in dit boek in het hoofd van een autist

 Wat al lang niet lukt is het vinden van een echtgenote.
"Ik ben 39, lang van postuur, in goede conditie en intelligent, met een relatief hoge status en een bovenmodaal inkomen als universitair hoofddocent. Logisch gezien zou ik aantrekkelijk moeten zijn voor een breed scala aan vrouwen. In het dierenrijk zou ik mij succesvol kunnen voortplanten."


Door zijn autisme heeft hij nauwelijks gewone sociale vaardigheden. Hij start dan Het Echtgenote Project op. Hij maakt een lijst van 16 pagina's en als die goed wordt ingevuld door een vrouw , zou hij zo zijn perfecte vrouw vinden.

Echter niemand kan aan die vreemde lijst voldoen. Zo moet de vrouw stipt op afspraak verschijnen. Dus niet te laat maar ook niet te vroeg! En zo 16 pagina's door met eisen.
Hij zelf lijkt zich waanzinnig voor te bereiden op zijn dates. Zo heeft hij een afspraak met een danskampioen:

"Ik pakte haar vast in de klassieke jivehouding die ik had geoefend met een skelet. Meteen voelde ik de aan walging grenzende ongemakkelijkheid die ik altijd voel wanneer ik gedwongen word tot lichamelijk contact met andere mensen. Ik had me hier mentaal op voorbereid, maar niet op een veel ernstiger probleem. Ik had niet geoefend op muziek. Ik weet zeker dat ik de passen nauwkeurig uitvoerden, maar niet in precies het goede tempo, en niet op de maat."

Dan heeft zijn beste vriend een date georganiseerd: Rosie
Rosie voldoet ongeveer het minste aan alle eisen. Ze is chaotisch, slordig en onhandig. En is dus afgekeurd door Don om een echtgenote te kunnen worden. Zij blijven contact houden voor het zogenaamde Vader project, waarbij Don helpt de biologische vader van Rosie te zoeken. Met behulp van DNA zoekt hij dat uit. Door allerlei hilarische smoezen ontfutselen ze DNA van de eventuele vaders.
Dons onhandigheid, maar ook zijn manier van denken zorgen voor veel humor in het boek. Als. lezer kruip je in het hoofd van Don, mede doordat het verhaal vanuit de ik-vorm is geschreven.

Op een belangrijke moment komt de belangrijke ontdekking dat Don een vrouw zoekt die hem goed genoeg vindt. Hij ontdekt dan hoe hij Rosie mist. Wat cliché klinkt ,maar door de autistische Don die deze gedachten duidelijk maakt mooi is om te lezen.
Don is zo goed weergegeven in dit boek. We kennen allen wel de cliché verhalen van autisten. Hier kijk je echt in het hoofd mee van een autist. Wonderschoon gedaan. 
Het is vrolijk en vlot geschreven. Je lacht regelmatig hardop om alle grappen en misverstanden.Ik heb genoten van dit boek. En ik bleek er ook nog wat van op te steken toen ik onlangs naar een kookwedstrijd keek. Een van de deelnemers wist niet hoe ze rabarber schoon moest maken, waarop de hoofdkok aan haar vroeg: Wat voor bagage heb je eigenlijk meegenomen naar dit programma? De deelnemer antwoordde : een koffer op wieltjes. Een diepe zucht volgde met daarop de vervolgvraag: Ik bedoel natuurlijk wat je bij je hebt als bagage. De deelnemer noemt letterlijk op wat er in haar koffer zat. Natuurlijk snappen wij dat het in overdrachtelijke vorm bedoeld was. Maar dit is dus niet voor iedereen zo. Sommige mensen nemen alles dus letterlijk omdat ze niet anders kunnen weten. Het heeft niets met slimheid of dom zijn te maken