Groepsrecensie `Dodenreis` ~ Kathy Reichs

Oorspronkelijke titel: Bones of the Lost Auteur: Kathy Reichs Vertaling: Lia Belt ISBN: 9789401602112 Uitgeverij: Xander Uitgevers 368 bladzijden Jaar: april 2014 Deelnemers: Renée, Lydia, Bianca, Caroline, Silvia, Francina en Brigitta. Groepsrecensie samengesteld door Brigitta  Gelezen in Mei 2014
De cover:
Renée: De cover vind ik niet echt aantrekkelijk. Aan de kleur en de grote van de letters is gelijk te zien dat je met een Amerikaanse thriller te maken hebt. Beetje eenheidsworst. De cover krijgt van mij een 6je. Lydia: Ik vind de cover niet echt geweldig het heeft voor mij een sciencefiction achtige uitstraling. Mede door de witte gloed op de cover. Ik snap wel dat men voor deze afgebeelde personen heeft gekozen. Ik kan me voorstellen dat het de personages zijn die ook in de hitserie Bones spelen. Dit als een soort herkenning voor de lezers die ook deze serie hebben gezien. Bianca: Als ik de cover voor het eerst zie denk ik direct aan de tv serie (die ik nog nooit gezien heb). Ik zou het boek in de winkel wel hebben opgepakt en bekeken. Ik geef de cover een 7.5. Caroline: De cover van het boek vind ik een 7, het is mooi maar geeft niet echt weer wie er op de voorkant staan of waar het verhaal over gaat. Eigenlijk zie je zo’n soort voorkant wel vaker. Silvia: De cover ziet er mooi uit en zou mij in de winkel meteen opvallen. De tekst op de achterkant triggert me. Ik geef de cover een 7. Brigitta: Ik heb het E-book gelezen dus de cover bekeken op de site. De cover aan de voorkant spreekt mij niet echt aan. Dit omdat deze lijkt op de rest van de boeken. De cover zegt niets over de inhoud van het boek. Het nodigt niet direct uit om het boek te lezen. De achterkant met de beschrijving klinkt spannend waardoor het mijn nieuwsgierigheid heeft gewekt. Ik geef de cover een 5. Samenvatting van het boek: Renée: Temperence, forensisch expert, is betrokken bij het onderzoek naar illegaal gesmokkelde mummies. Van één mummie is al bekend dat het een gemummificeerde hond is. Aan Tempe de taak om te onderzoeken of de in doekengewikkelde mummies menselijke resten bevatten of dat het ook daar dierenresten betreft. Voordat ze met de onderzoeken kan starten wordt er een lijk gevonden van een jong meisje. Ze lijkt te zijn aangereden, maar Temperence heeft daar haar twijfels over. Volgens haar collega inspecteur Slidell. is het meisje een prostitué. Wat voor hem een reden is om niet zijn uiterste best te doen om uit te zoeken wie ze is en wat de oorzaak van haar dood is. Temperence doet zelf recherchewerk en komt zo een en ander te weten. Maar weer wordt ze bij haar onderzoeken weggehaald. Ze vertrekt naar Afghanistan om daar onderzoeken te doen. Bij haar terugkeer wordt uiteindelijk een en ander duidelijk en blijken de diverse delicten zelfs samenhang te hebben. Lydia: Dit verhaal speelt zich af in Charlotte Zuid-Amerika en een deel van het boek speelt zich af in Afghanistan. De hoofdpersoon is Temperance Brennon ze is Forensisch expert, ze werkt met overledenen bij wie normale autopsie niet mogelijk is. Denk daarbij aan ontbonden, uiteengereten, verbrande of verminkte lichamen. Brennon hoort van rechercheur Slidell dat langs de kant van de snelweg het verbrijzelde lichaam van een tiener meisje is gevonden. De rechercheur heeft zo zijn vermoedens over het meisje. Brennon wil daar in eerst niets over horen en twijfelt over zijn vermoedens. Samen gaan ze op onderzoek uit om er in eerste instantie er achter te komen wie dit meisje is. Brennon haar conclusie is dat dit niet zomaar een ongeluk was maar dat het meisje is vermoord. Ze vindt het moeilijk om de zaak even voor een paar dagen in de steek te laten voor een andere zaak in Afghanistan. Waarbij het lot van een militair in haar handen ligt. Wanneer ze weer terug is uit Afghanistan gaat ze weer verder met de zaak van het tienermeisje. Ondanks dat ze bedreigd wordt bijt ze zich helemaal vast om de Moordenaar te vinden met gevaar voor eigen leven. Bianca: Net buiten Charlotte, North Carolina, wordt langs de kant van de snelweg het verbrijzelde lichaam van een tienermeisje gevonden. Forensisch expert Temperance 'Bones' Brenan ziet onmiddellijk dat het meisje niet door een aanrijding, maar door geweld om het leven is gekomen. Als Bones in de tas van het meisje een clubkaart van een overleden zakenman vindt, komt het onderzoek in een angstaanjagende stroomversnelling. Hoe kende het tienermeisje deze man? En hoe is hij eigenlijk overleden? Als Bones dichter bij de waarheid komt, bevindt ze zich ineens in een complot dat zich uitstrekt van Afghanistan tot Zuid-Amerika en wordt ook haar eigen leven bedreigd. 'Dodenreis' is een achtbaan van emoties en plotwendingen. Wanneer Bones het lichaam van het omgekomen meisje dat langs de kant van de weg is gevonden heeft onderzocht is het duidelijk dat het geen ongeluk was maar moord. In haar roze tasje zat een clubkaart van de vorig jaar omgekomen John-Henry Story. Story's dood was groot nieuws 'Prominent zakenman omgekomen bij een brand in een gebouw met ondeugdelijk brandalarm en sprinklers' Wat was de connectie tussen het meisje en Story? Het meisje had verder geen legitimatie bij zich, het vermoeden bestaat dat zij illegaal in het land verbleef. Wie was zij en waarom is zij vermoord? Bones vertrekt naar Afghanistan om daar twee Afghaanse burgers die een jaar eerder dodelijk getroffen zijn door de kogels van luitenant John Gross, op te graven en de stoffelijke resten te onderzoeken op moord of zelfverdediging van de luitenant. Zij ontsnapt ternauwernood aan de dood wanneer een mortier in slaat op het moment dat ze het eerste stoffelijke overschot boven de grond heeft. Ze overleeft de aanslag en na het onderzoek van beide 'lichamen' keert ze terug naar Amerika om daar haar bevindingen kenbaar te maken. Maar niet voor ze eerst haar dochter Katy heeft gezien en gesproken. Zij zit in het leger en is op missie in Afghanistan. Tijdens hun bezoek aan een markt trekt een meisje de aandacht van Bones. Het meisje probeerde haar iets te vertellen, het enige dat Bones verstond was 'Allah' en 'Khandan' wat waarschijnlijk haar naam was. Wanneer ze later in bed ligt ziet ze nog steeds die smekende ogen van het meisje voor zich. Wat heeft dit te betekenen......? Eenmaal in Amerika vindt ze in een zijvak van haar rugzak een foto van een aantal Afghaanse meisjes. De vraag hoe de foto in haar tas is gekomen houd haar bezig, mede door deze foto wordt de identiteit van het vermoorde meisje duidelijk, het meisje heeft in ieder geval de Afghaanse nationaliteit. Wie of wat schuilt er achter de moord, en wat heeft haar onderzoek in Afghanistan hiermee te maken gehad...... Caroline: Het boek gaat over een forensisch antropologe, Temperance Brennan “nog” getrouwd met Janis ‘Pete’ Peterson en ze hebben samen een dochter Katy die in Afghanistan als militair werkt. Brennan woont samen met haar kat Birdie. Deel 1: Wanneer Dr. Brennan na een intake gesprek terug keert naar haar auto, in kleding die ze nooit draagt, een prachtig licht pak en hoge pumps, blijkt ze haar armband verloren te zijn die ze van haar dochter heeft gekregen. Wanneer ze uit de auto stapt om de armband te zoeken valt de autodeur dicht en liggen haar sleutels en tas met mobiel nog in de auto. Dan stopt inspecteur Slidell die haar naar haar werk brengt, nadat ze de armband heeft gevonden. Inspecteur Slidell wacht op een autopsie van 4 overblijfselen die worden geverifieerd, dat ze geen menselijke resten bevatten. De overblijfselen zijn gevonden bij Dom Rockett, deze man is de koning van de prullaria van over de hele wereld. Tijdens de rit hoort Brennan over het gevonden lichaam van een meisje, zij is aangereden en de bestuurder is door gereden. De collega van Brennan, doc Larabee Larabee onderzoekt het meisje. Dan begint insp. Slidell over John-Henry Story, een slachtoffer van een brand een half jaar eerder. Het meisje blijkt een clubpas van deze John-Henry in de voering van haar tas te hebben. Slidell is ervan overtuigd dat het meisje een hoertje is, maar hoe komt zij dan aan het pasje als John-Henry dood is! Het meisje laat Brennan niet los en zij komt er achter dat het meisje is vermoord. De dochter van Brennan, Katy, is gestationeerd in Afghanistan en op bepaalde tijden skypen ze. Wanneer Katy een Skype moment verstek laat gaan wordt Brennan ongerust. Deel 2: Haar “ex-man Pete vraagt haar hulp in bij een onderzoek in Afghanistan. Twee vliegen in één klap. En ze helpt een zoon van een vriend van Pete en ze kan haar dochter ontmoeten. De zoon van de vriend een getalenteerde militair, luitenant Gross, wordt beschuldigd van het neerschieten van twee onschuldige burgers. De vraag is aan Brennan of ze de overblijfselen van de mannen kan onderzoeken en kan bepalen of de twee van achter of van voor zijn doodgeschoten. De reis naar Afghanistan is vermoeiend en zwaar. Brennan gaat met een team de mannen opgraven en als de eerste boven de grond is ontploft er een bom en wordt Brennan bedolven onder het puin. Ze komt bond en blauw te voorschijn en gaan dan snel het tweede lichaam opgraven en terug naar de basis. Het onderzoek wijst uit dat de John Gross de mannen niet van achter heeft neer geschoten, dus wordt de militair vrij gesproken. Toch heeft Brennan een akelig gevoel bij deze militair waarbij ze heel vluchtig een tatoeage ziet zitten. Op de basis heeft Brennan ook nog een ontmoeting met haar dochter Katy. Ze gaan samen shoppen en daar ontmoeten ze een meisje die Katy iets toe fluistert, maar geen idee wat ze zegt. Deel 3: Dr. Brennan is weer thuis en ontdekt in haar tas een foto in een plastic hoesje van vijf meisjes. De foto is genomen met een instant camera, die worden gebruikt door militairen. Waarom is de foto zo belangrijk dat hij in haar tas zit en wie heeft het gedaan. Op kantoor ligt een stapel dossiers. Ze pakt eerst die van het vermoorde meisje waar de uitslagen van spermasporen, die bij haar zijn gevonden, instaan. De mannen zijn Creach en Majerick. Er staat ook een potje met een stukje erin, wat uit de schedel van het meisje is gehaald. Ook wordt Brennan gebeld door een onbekende vrouw die heel zacht n onduidelijk praat en iets zegt over het meisje dat het niet goed is, dat het geen ongeluk is. De vrouw heeft het over De Passion Fruit Club. Brennan gaat op onderzoek uit samen met Slidell, ze praten met een serveerster Rosalie DÓstillo, die iets weet. Brennan denkt dat zij de vrouw is die heeft gebeld en geeft haar een visite kaartje. Brennan krijgt ondertussen dreig mailtjes en Slidell laat ieder uur een surveillance wagen langs rijden. Op een ochtend staat er een doos op Brennan’s stoep met een lugubere inhoud. Via een mail komt Brennan achter de identiteit van de inhoud van de doos. Er wordt een inval in De Passion Fruit Club gedaan, maar ze zijn te laat. Er is niets te vinden. Brennan plakt alle foto’s die ze heeft op een groot prikbord en zet lijnen tussen de foto’s. Dan bekijkt ze de foto’s via een loep en komt tot een conclusie waar ze niet bij stil heeft gestaan. Ze belt Slidell maar krijgt steeds zijn voice mail. Dan gaat ze zelf naar de plek waar ze denkt dat er nog meisjes gevangen worden gehouden en spreekt een bericht op de telefoon van Slidell in dat hij naar dat adres moet komen. Ze doet een gruwelijke ontdekking en wordt zelf bijna het slachtoffer van de man die ze zelf vrij pleitte. Francina: Als het lichaam van een jong meisje wordt gevonden wordt Dr. Temperance Brennan, forensisch antropoloog, verbonden aan het onderzoeksteam van Charlotte, betrokken bij het onderzoek. Zij moet zien te achterhalen wat er gebeurd is met het meisje maar is ondertussen ook met een andere zaak bezig in Afghanistan waar haar dochter gelegerd is. Silvia: Net buiten Charlotte, North Carolina, wordt langs de kant van de snelweg het verbrijzelde lichaam van een tienermeisje gevonden. Forensisch expert Temperance 'Bones' Brennan ziet onmiddellijk dat het meisje niet door een aanrijding, maar door geweld om het leven is gekomen. Als Bones in de tas van het meisje een clubkaart van een overleden zakenman vindt, komt het onderzoek in een angstaanjagende stroomversnelling. Hoe kende het tienermeisje deze man? En hoe is hij eigenlijk overleden? Als Bones dichter bij de waarheid komt, bevindt ze zich ineens in een complot dat zich uitstrekt van Afghanistan tot Zuid-Amerika en wordt ook haar eigen leven bedreigd. ‘Dodenreis’ is een achtbaan van emoties en plotwendingen.   Het verhaal speelt zich afwisselend af in Amerika en Afghanistan. Als langs de kant van de weg het verbrijzelde lichaam van een jong meisje wordt gevonden, start voor bottenexpert Tempe een nieuw onderzoek. Samen met Rechercheur Slidell onderzoekt ze deze zaak, doet ze ondervragingen en gaat mee met nachtelijke invallen van de politie. Slidell is echter van mening dat het om een hoertje gaat terwijl Tempe er een heel andere mening op na houdt. Hierdoor bijt ze zich vast in deze zaak. Tempe denkt steeds aan de familie van het meisje. Ergens op deze aarde is een moeder die niet weet wat er met haar kind is gebeurd en hoopt dat het goed met haar gaat. Hierdoor denkt ze ook veel aan haar dochter die in het leger dient en momenteel in het oorlogsgebied Afghanistan zit. Tempe kan alleen maar hopen, waarschijnlijk net als de moeder van het dode meisje, dat haar dochter veilig is en heelhuids thuis komt. Tussendoor gaat Tempe op verzoek van haar (ex)man 10 dagen naar Afghanistan om daar een zaak te onderzoeken van een Amerikaanse soldaat die twee mensen heeft neergeschoten. Ze verblijft op de legerbasis waar ook haar dochter Kathy zich bevindt. Zodra ze terugkomt gaat ze meteen verder met de zaak van het dode jonge meisje. Hierbij wordt ze zelf bedreigd, en de mensen met wie ze praat gestraft. Brigitta: Het verhaal start in Charlotte, North Carolina. Bottenexpert Temperance 'Bones'  Brennan wordt op een onderzoek gezet naar illegaal gemummificeerde honden. Dan wordt er een meisje aangereden en zij komt om het leven. Het lijkt een aanrijding maar als snel ontdekt Tempe dat het geen ongeluk was. Tempe heeft een aantal aanwijzingen als een adreskaartje en al snel roept dit daardoor meer vragen op dan dat het aanknopingspunten geeft. Wie is dit meisje en waar komt ze vandaan? Niemand lijkt het te weten. Het onderzoek lijkt te stagneren hoewel toch blijkt dat mensen meer weten dan ze los willen laten. Ze zullen toch dieper moeten graven en niet iedereen is bereid mee te werken. In deel 2 wordt er ingegaan op Tempe haar persoonlijke leven en gaat zij op bezoek bij haar dochter Katy in Afghanistan die op militaire missie is. Dit op verzoek van haar (ex) man Pete die een klus voor haar heeft. Deze reis is echter niet zonder gevaar en Temperence komt er dan ook niet zonder kleerscheuren vanaf. In deel 3 komen de verhalen samen tot een spannend plot waarbij privé en werk akelig dicht bij elkaar lijken te komen. De verhaal lijn is erg actueel en goed beschreven. Conclusie: Renée: Ik heb het boek gelezen voor een groepsrecensie, als dat niet het geval was geweest, dan had ik het waarschijnlijk niet uitgelezen en was dan al vrij vlot gestopt. De schrijfster, die zelf forensisch antropologe is, strooit vooral in het eerste deel van het boek zeer kwistig met vaktermen wat het leesplezier niet bevorderd. Heel erg jammer. Doordat de mede recensenten al verder waren wist ik dat het later beter zou worden, dat gaf voor mij de doorslag om toch verder te lezen. Het boek had ook heel erg prettig lezende gedeelten, waarbij je het boek juist niet opzij wilt leggen. Het lijkt wel of er twee verschillende mensen geschreven hebben. Ik vond de lijn van het boek   opvallend veel overeenkomsten met het eerste boek Fiona van Harry Bingham hebben. Beide keren zijn de hoofdpersonen al met een zaak bezig. Dan vinden ze een lijk van een vrouw/meisje. Het slachtoffer lijkt in beide gevallen als prostitutie te werken. In beide boeken heeft ze een pasje van een overleden iemand, die aan de zaak waar ze mee bezig zijn gelinkt is. Ook blijkt in beide gevallen de zaak waar ze mee bezig zijn uitgebreider te zijn dan ze dachten en om mensenhandel te draaien. Ook in beide boeken zijn alle zaken aan elkaar gelinkt. Ik vind dit toch wel zeer opvallend. Ik vind het wel erg ver gezocht dat alle zaken waarbij Temperence haar deskundigheid gevraagd worden "toevallig" met elkaar te maken hebben. Het doet niet realistisch aan. Als de schrijfster minder kreten die alleen aantrekkelijk zijn voor vakgenoten gaat schrijven, dan zal ik wel eens weer een boek van haar proberen te lezen. Er zaten wel aantrekkelijke gedeelten in vandaar. Kun je je over de vakwoorden heen zetten, dan is het best nog een leuk boek. Lydia: Na het lezen van de achterflap en de proloog dacht ik dit beloofd wat. Tijdens het lezen struikelde ik over vele moeilijke vaktermen van een Forensisch expert in het eerste deel van het boek. Dit vond ik geen prettig manier van lezen. Het vertraagde bij mij het lezen en de concentratie. Het boek bestaat uit 3 delen. De hoofdpersoon is in haar werk een pittige dame die haar werk precies uitvoert, terwijl het in haar privéleven een rommeltje is. Voor de wet is Brennon nog getrouwd met Pete maar ze leven gescheiden en hebben beiden al een nieuw liefdesleven. Pete staat zelfs op het punt om opnieuw te trouwen. Het plot had ik niet verwacht de samenloop in Afghanistan en de militair die in het plot ook voorkomt vond ik allemaal toevallig. Doordat de schrijfster de spanning soms opbouwde in een hoofdstuk was je geneigd om gauw nog een hoofdstuk te lezen. Aan het eind van het boek verteld de schrijfster waarom ze voor sommige thema's / onderwerpen heeft gekozen. Het is leuk om te weten hoe het boek Dodenreis tot stand is gekomen. Degene die ook de hitserie Bones heeft gevolgd en van forensische thrillers houdt is dit zeker een aanrader. Ik had geen verwachting van het boek. Ik had de serie nooit gezien dus ik kon me er geen voorstelling van maken. Bianca: Dit was mijn eerste boek dat ik las van Kathy Reichs. Ik vond deel 1 veel medische technische termen bevatten. Dat haalde er voor mij de vaart in het lezen wel uit. Ik hoor vaak dat mensen dergelijke termen vaak overslaan, ik ben zo eigenwijs dat ik alles gelezen moet hebben. Het 2e deel bevatte weer veel militaire afkortingen. Een aantal had ik geen moeite mee, maar 7 afkortingen in vier zinnen is wel een beetje teveel van het goede. Ik ken de tv serie Bones niet, misschien is dit wel heel normaal! Deel 3 vond ik persoonlijk het lekkerst lezen. Vrijwel geen moeilijke afkortingen meer en de verhaallijnen kwamen heel erg mooi samen. Het eind vond ik erg onverwacht. Caroline: Het was een moeilijk boek om te lezen en ook moeilijk om een samenvatting te maken zonder al teveel prijs te geven. Er kwamen veel medische termen en afkortingen in voor. Toen Brennan in Afghanistan verbleef kwamen er militaire termen voor. Ook vond ik dat er veel personen in het boek mee speelde. Een boek om niet na een paar dagen weer op te pakken, je moet het eigenlijk in één keer lezen. Deel 1 was het minst boeiend vanaf deel 2 werd het pakkender. Francina: Toen ik begon te lezen had ik al moeite met de vele afkortingen, vond dat niet makkelijk lezen, maar kon daar nog overheen lezen al vond ik het geen pluspunt. Verder zijn sommige passages in het boek heel erg gedetailleerd beschreven, dat wordt zo langdradig dat je aan het eind van de passage niet meer weet waar het nou eigenlijk over ging. Ook de moeilijke woorden deden het verhaal geen goed. Op een gegeven moment kwam een tweede zaak in beeld maar voordat het zover was dat Dr. Temperance Brennan daar aan begon waren er al zoveel bladzijden verstreken dat ik het niet op kon brengen verder te lezen, er gebeurde gewoon pagina’s helemaal niets boeiends, alleen maar ellenlange beschrijvingen van een weg of vlucht die gemaakt werd. Zodoende ben ik op bladzijde 180 afgehaakt. Het verhaal kon me echt niet boeien. Ik heb nooit echt lekker in het verhaal gezeten, hoe ik mijn best ook deed. Hoewel ik eigenlijk niet snel stop met lezen in een boek en het toch wel probeer uit te lezen, kwam ik hier echt niet doorheen. Ik vond het niet spannend genoeg om over alle minpunten heen te lezen. Weet nu dus ook niet of het verhaal na bladzijde 180 nog spannend is geworden en hoe het geëindigd is. Ik had nog nooit een boek gelezen van deze schrijfster en door dit boek zal ik ook niet gauw iets van deze schrijfster gaan lezen terwijl haar andere boeken misschien wel goed zijn. Silvia: Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik het via de leesclub kon gaan lezen. Dit was voor mij een mooie manier om een werk van Kathy Reichs te kunnen lezen. Het is overigens de eerste thriller die ik van haar las. Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel gaat over het onderzoek van het dode tienermeisje en het onderzoek daarna. In deel twee gaat Tempe naar Afghanistan en onderzoekt daar een zaak voor haar (ex)man Pete. In deel drie werkt Tempe weer verder aan de zaak van het dode meisje. Het plot is spannend en goed uitgewerkt. De personages zijn goed neer gezet. Ik vind het wel een moeilijk geschreven boek door veel medisch en militair jargon. Hierdoor verzwakte mijn aandacht bij dit boek en had ik moeite met het doorlezen ervan. Het derde deel leest een stuk vlotter en de spanning stijgt zienderogen. Samengevat: ‘Dodenreis’ is voor mij een boek waar teveel moeilijke vaktaal in zit. Ik zal niet gauw meer een boek van Kathy Reichs gaan lezen hierdoor. Brigitta: Deel 1 & 2 vond ik lastig doorkomen door alle Latijns-medische termen (hoewel ik die in mijn opleiding wel heb gehad) en later alle militaire afkortingen. Ik kreeg de neiging eroverheen te lezen maar had het idee dan toch een en ander te missen. Deel 3 las echter lekker vlot weg. Dit had ik via de groepschat gelukkig gehoord anders was ik waarschijnlijk afgehaakt. Met name door de vele vraagstellingen/open eindes aan het eind van een hoofdstuk waardoor je geprikkeld werd door te lezen en hierdoor werd het verhaal ook meteen spannend. Ik was erg nieuwsgierig naar het boek omdat ik de serie Bones ook regelmatig kijk en dit ook altijd erg interessant vind. Daarom begin je het boek met een bepaald verwachtingspatroon, wat gelijk heel moeilijk inkomen is omdat de tv-persoonlijkheid totaal verschillend is dan de tv-persoonlijkheid. Ook de privéomstandigheden zijn totaal verschillend. Ik zou het boek niet zonder meer aanraden maar zeker met de kanttekening dat het soms erg technisch is. Ik ben niet enorm enthousiast en zou zelf niet snel nog een boek van deze schrijfster lezen. Waardering: Renée: Het aantal sterren is moeilijk. Sommige gedeelten 2 en toch ook een gedeelte tegen de 4. Daarom van mij kleine 3 sterren. Lydia: Ik geef dit boek *** sterren. Bianca: Ik heb dit boek ondanks alle technische termen toch als een prettig boek ervaren. Weet niet of ik snel een ander boek van deze schrijfster zal gaan lezen. Ik geef het boek ★★★(★) 3,5 sterren! Caroline: Ik vind de serie Bones beter te volgen dan dit boek. Je hebt wel een beeld voor ogen hoe Dr. Brennan eruit ziet dat vind ik dan wel leuk. Ik zal niet gauw nog een boek van deze schrijfster lezen. Ik geef 3 sterren aan dit boek. Silvia: Als ik dit boek moet beoordelen op een schaal van 1 t/m 5 krijgt het van mij een 3. Ik zou het boek aanbevelen bij mijn vrienden maar er wel bij vermelden dat er veel moeilijke vaktaal inzit. Francina: Al met al geef ik het boek 2 sterren, gewoon omdat het niet spannend genoeg was om toch door alle moeilijke woorden, afkortingen en langdradige passages heen te lezen. Brigitta: Ik geef het boek 2,5 sterren. Ik kijk liever de tv serie dan dat ik nog een boek zou lezen. Eindoordeel: Dit boek krijgt 20 sterren van 7 deelnemers dus *** (2,8 sterren voor dit boek)