Bronja's Blog deel VII

 Judiths Jurkje


Aangezien mensenmassa’s niet ‘mijn ding’ zijn, had ik me heilig voorgenomen om niet te gaan. “Wat moet ik op een avond waar het hoogtepunt het jurkje van Judith Visser is?” (Tenslotte is dat het enige waar ik voor zou gaan, als ik naar het programmaboekje kijk en ik weet zeker dat er zat mensen foto’s van haar maken, dus ik kan altijd later op Facebook nog zien wat voor moois ze nu weer aan had). Maar Patrice komt en Ink en Bianca en Karin Kallenberg en Olga Hoekstra en en en... Een overzichtelijke groep leuke mensen en Judiths jurkje... Vooruit dan maar.

Mijn geliefde jeans, T-shirt en hoodie worden genadeloos afgekeurd door mijn team, maar er is dan weer niemand te vinden die me wil helpen om een jurkje te kiezen. Donderdagmiddag doe ik ienemienemutte en wordt het uiteindelijk blauw/zwart 1967 vintage original.
Onze vaste babysitter is gecharterd om de beestenboel in goede banen te leiden en we kunnen vertrekken. Mijn eerste Avond van het Spannende Boek.


Ons groepje treft Inkie, Patrice, Bianca en hun groepje in Amsterdam. De stemming is geweldig en ik begin me af te vragen waarom ik hier nou eigenlijk niet wilde zijn. Ik ontmoet mijn selfpublishing-collega Olga Hoekstra voor het eerst in het echt en de vrouwelijke helft van Karin en Dimitri, die allebei gelukkig net zo lief zijn als op Facebook en Twitter. En ook leuk: ik ontmoet Miriam Bakker in het echt, nadat ik haar al maanden op FB voorbij zie komen bij Thrillerlezers.

Eenmaal binnen begint mijn avond memorabel: ik raak mijn groepje even kwijt en kort lijkt het erop dat ik toch nog in mijn gevreesde vreemde massa terecht ga komen. Ergens roept iemand: “Judith!” Ik kijk rond. Waar dan? Mijn nieuwsgierigheid wint het van de neiging om bekenden op te zoeken. Ik kan best eerst even kijken wat ze aan heeft. Iemand tikt op mijn schouder en dezelfde stem klinkt weer: “Judith, Judith.”
De uitdrukking op zijn gezicht als ik me omdraai is onbetaalbaar. “Nee, man, ik ben die andere schrijfster met lang donker haar en een hippiejurkje. Sorry, gozer.”


Na dit mooie compliment aan het adres van mijn jurkje, kan ik toch nog een blik werpen op het Andere Jurkje en de mooie dame die het draagt en vind ik gelukkig ook nog een paar mensen uit mijn gezelschap terug in de zaal waar de Schaduwprijs en de Gouden Strop worden uitgereikt. Een aantal van ons maakt meteen rechtsomkeert. Veel te heet en te vol daar, dus Patrice, Karin, Iris de Niet-Boekenwurm en ik trekken ons terug in het filmzaaltje, waar de apparatuur niet werkt, maar het wel heel gezellig is (en koel!). We krijgen nog net de tweede uitreiking mee. Aangezien de winnaar van beide prijzen dezelfde is, hebben we minder gemist dan we dachten. De handeling en de mensen op het podium zijn tenslotte identiek.
Later, tijdens het interview met winnaar Donald Nolet en Almar Otten verspreekt de presentatrice zich als ze een vraag stelt over ‘Het Ronde Huis’, maar lijkt niet door te hebben dat ze zojuist het Germaanse Occultisme en het Nazisme beide heeft gedefinieerd als een religie. 
Ik kijk naar Donald Nolet en vraag me af of hij het ook gehoord heeft. Iemand naast me heeft het over Tomas Ross. Mijn fantasie slaat even op hol en in gedachten zie ik Tomas Ross op het podium klimmen en onthullen dat Donald Nolet eigenlijk een pseudoniem is voor... Juist. Dat zou toch wel een stunt zijn geweest! Maar Donald Nolet is nog steeds Donald Nolet aan het einde van de avond en ik word geen getuige van een live-faction plotonthulling.


De rest van de avond breng ik door met mijn eigen groepje en Karin komt er nog even gezellig bij. Miriam komt gedag zeggen en nu de avond ten einde loopt, kom ik er pas achter dat zij ook de Miriam is, die in de Crimezone Leesclub van ‘De Dode Kamer’ zat.
Voordat we weggaan, wordt mijn vader door een schrijver aangezien voor een taxichauffeur en krijgen mijn man en ik van Karin een gesigneerd exemplaar van ‘B.B.’, namens haarzelf en haar literaire wederhelft.
“B.B. voor B&B.” Dat mag, als je het zo zwart-op-wit ziet staan, inderdaad niet ontbreken in de boekenkast van Bert en Bronja. Nu nog even uitvechten wie hem als eerste mag.

Bronja