Thrillerlezers in gesprek met......Linda Jansma

Linda Jansma (1967) schrijft al sinds haar kinderjaren, eerst voornamelijk voor zichzelf, later ook voor vrienden en in de schoolkrant. Op haar twaalfde stuurde ze haar eerste manuscript, een jeugdboek, naar een uitgeverij. Het werd niet uitgegeven, maar de positieve reacties over haar fantasie en schrijfstijl zijn sindsdien haar drijfveren geweest om verder te schrijven.

Eind jaren negentig verscheen van haar hand een aantal columns in het Golden Nieuws, het verenigingsblad van de Golden Retriever Rasvereniging, gevolgd door diverse veterinaire artikelen in het vakblad Trimmagazine en op het internet.



In 2009 veroverde ze een vijfde plaats bij de schrijfwedstrijd Beste Manuscript, waarna het niet lang duurde voordat ze in 2010 met haar eerste thriller Caleidoscoop debuteerde bij uitgeverij De Crime Compagnie (voorheen Verbum Crime). Met dit boek won ze de Schaduwprijs 2011, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende debuut. Het boek is inmiddels vertaald in het Engels.
Op 11 februari 2012 verscheen Tweestrijd, Linda's nieuwste thriller. Ook dit boek kreeg en krijgt nog steeds vele lovende reacties van pers en lezers.

Op 18 oktober 2012 kwam Houvast in de winkels te liggen. Nog voordat het boek uitkwam, was de eerste druk al uitverkocht en reeds in de eerste week na verschijning waren de lovende reacties al in de pers en op internet te vinden. In oktober 2013 kwam Schuilplaats uit en dit boek werd verkozen tot Vrouwenthriller van het jaar!
Inmiddels komt op 22 maart aanstaande Doelwit uit, het 5e boek.

Wanneer Linda niet aan haar manuscripten werkt, schrijft ze in opdracht commerciële teksten. Haar specialisme ligt op het veterinaire vlak, maar haar interesse is veel breder. Geen opdracht is haar te gek. Daarnaast werkt ze tweeënhalve dag per week in haar eigen hondentrimsalon.
(bron:website Linda)


Op je twaalfde stuurde je je eerste manuscript in naar een uitgever wat niet werd uitgegeven. Waar ging je boek over? Lees je het nog wel eens terug?

Dat is een verhaal met de titel: Het geluid van de stilte. Het gaat over een groep studenten waarvan er eentje in een sekte terecht komt. Ik lees het heel zelden nog wel eens terug omdat het qua verhaal en onderwerp nog altijd heel aantrekkelijk is voor mij.


Je hebt ook veel voor de schoolkrant geschreven. Wat waren je onderwerpen?

Dat kon van alles zijn: de kerstviering, de sinterklaasloop (dat was een jaarlijks terugkerend evenement, waarbij de hele school op 5 december een sponsorloop deed en waarvan de opbrengst altijd naar een actueel doel ging), boeken, leraren, noem maar op.


Wilde je altijd schrijver worden? Geen journalist?

Nee, ik wilde altijd dierenarts worden. Door omstandigheden kon ik die studie niet doen, maar later ben ik er alsnog aan begonnen. Helaas kon ik het uiteindelijk toch niet afmaken.


Welke opleiding ben je gaan doen?

Ik heb toen eerst mijn middenstandsdiploma gehaald en daarna mijn diploma hondentrimmen. Uiteindelijk ben ik ook nog een studie Journalistiek en Nieuwe media gaan doen, die ik in 2011 heb afgerond.


Iedereen die jou een beetje volgt weet dat je een kat Frodo hebt? Hoe kom je aan Frodo?

Frodo is onder een brug in Rotterdam gevonden door de dochter van een vriendin van mij. Na een aantal keren binnen de familie herplaatst te zijn, kwam ze bij de moeder van een andere vriendin terecht. Daar had ze het betrekkelijk goed, maar omdat de eigenaar vier maanden per jaar naar Canada ging, moest ze steeds ergens anders worden ondergebracht. Bij ons dus. Uiteindelijk vond ik dat niets en hebben we besloten Frodo gewoon bij ons te houden. De eigenaar stemde ermee in en zodoende kwam Frodo voorgoed bij ons wonen.



Je werkt een aantal uren per week in jouw eigen trimsalon. Is dat iets wat je er altijd bij zal blijven doen?

Zolang het gaat, blijf ik dit doen. Maar er kunnen natuurlijk altijd omstandigheden optreden die roet in het eten gooien, bijvoorbeeld een verhuizing. Alhoewel ik dan misschien op mijn andere woonadres wel opnieuw een trimsalon ga opstarten.

Neem je ooit weer een eigen hond?

Als de omstandigheden het toelaten wel. Maar wanneer dat is, kan ik nu nog niet zeggen.
<(foto Timmy)


Als ik aan een goede vriendin zou vragen hoe zij jou zou omschrijven, wat zou zij dan zeggen?

O, geen idee eigenlijk, hahaha! Misschien dat ik wat verlegen ben, terughoudend, onzeker, eerlijk, vriendelijk (denk ik dan toch) en dat je absoluut geen ruzie met me moet krijgen. Mijn emmertje is heel groot, maar als het vol is, berg je dan maar!



In 2010 kwam je eerste boek Caleidoscoop uit, waarmee je dus gelijk de Schaduwprijs won. Hoe was dat?

Dat was geweldig en eng tegelijk. Ik had het nooit verwacht, tenslotte had ik mijn boek geschreven om gelezen te worden, niet om er prijzen mee te winnen. Maar het was ontzettend leuk om tijdens de Avond van het Spannende Boek tot winnaar te worden uitgeroepen en op het podium te staan. Daarna was het wat minder leuk. Door die prijs legde ik de lat voor mezelf erg hoog en kon ik een poosje geen letter schrijven. Gelukkig ging dat over na een goed gesprek met een vriendin.


Hoe is het als je je allereerste boek opeens gedrukt krijgt?

Heel spannend. Je voelt je trots! Ik heb mijn eerste boek helemaal stuk gelezen. Klinkt gek, omdat ik het natuurlijk zelf geschreven heb, maar ik moest het steeds maar weer opnieuw lezen, als boek. Met mijn latere boeken deed ik dat niet meer, dus ik denk dat het echt iets was van mijn debuut.



Van je derde boek Houvast is de eerste oplage al verkocht voor hij uitkomt. Ren je dan door het huis, trakteer je jezelf? Hoe vier je zo'n succes?

Met een Moorkop, hahaha! Nee, ik ren niet door het huis. Ik voel me wel trots en blij en meteen daarna ook weer heel onzeker, ik vraag me af hoe het toch komt dat dat míj overkomt.


Je vierde boek Schuilplaats krijgt vele lovende reacties. En je nieuwe boek Doelwit komt 22 maart uit. Elke keer opnieuw ben je even nerveus of het boek wel een succes gaat worden. Hoe zullen de mensen het boek ontvangen is je grote twijfel. Hoe kan dat toch? Wanneer ga jij overtuigd zijn van je eigen kunnen?

Waarschijnlijk nooit. Ik ben altijd al onzeker geweest over de dingen die ik doe. Behalve over mijn veterinaire kennis en mijn vaardigheden als trimmer, hahaha. Ik denk dat ik altijd zal blijven twijfelen over mijn schrijfcapaciteiten.


Hoe nerveus ben je eigenlijk als de eerste proeflezers je boek door gaan nemen?

Niet zo erg. Ik ken hen alle drie vrij goed en weet dat ze eerlijk zijn. Zij helpen mij mijn boek nog beter te maken. Waarom zou ik daar dan nerveus over zijn? Nu moet ik wel zeggen dat mijn proeflezers in delen lezen. Ik schrijf een stuk en stuur dat naar hen toe. Zo hou ik grip op het verloop van het verhaal en weet ik meteen of ik de dingen goed opschrijf, dus niet te veel weggeef, geen rare dingen schrijf die bijvoorbeeld niet bij het karakter van het personage past, et cetera. Wel is het een beetje eng als ik het eerste stuk opstuur. Het blijft toch altijd de vraag of een verhaal direct aanspreekt. Doet dat het niet, dan kan ik wel opnieuw gaan beginnen.


Waarom ben je eigenlijk thrillers gaan schrijven?

Hmm, dat wordt vaak gevraagd. En eigenlijk weet ik dat niet precies. Ik hou zelf erg van thrillers, las op mijn vijfde de boekjes van De Vijf al helemaal stuk. Waarschijnlijk heeft dat toch een grote invloed op mijn eigen schrijven gehad.


Wie neem je in gedachten als je de personen in je boeken bedenkt?

Helemaal niemand. Alle personages zijn volledig fictief. Op eentje na: Anouk in Houvast. Voor haar heeft mijn vriendin en dierenarts Jeannette model gestaan.


Hoe vol zit jouw hoofd met ideetjes e.d., want je bent nu al weer ver onderweg met het boek na Doelwit.

Als ik ga tellen heb ik zeker nog tien boeken in mijn hoofd zitten. En daar komen elke keer weer nieuwe ideeën bij. Voorlopig kan ik dus nog wel even voort.



>(foto met Loes den Hollander)

Wat is je schrijfritueel?

Dat heb ik niet. Ik schrijf altijd en overal.


Hoe ben jij voor je omgeving als je met een boek bezig bent?

Uhm… geen idee. Misschien dat ik soms wat afwezig overkom omdat ik dan aan het denken ben over een plotwending, of een leuke of moeilijke scene die ik nog moet schrijven. Verder gewoon gewoon. Denk ik.


Wat is de grootste frustratie m.b.t. schrijven?

Voor mij is dat de laptop uitdoen, want dan kan ik niet verder, hahaha! Nee, ik heb niet veel frustraties wat schrijven aangaat. Ik heb geen last van writersblock of iets dergelijks. Ik schrijf, en schrijf door, tot het einde van het verhaal.


Met welke schrijver zou je wel eens een borrel willen drinken?

Met Karin Slaughter. Ik ben een enorme fan van haar werk.

< (foto met Heleen van der Kemp)

Welke vraag stel je haar zeker?

Geen idee, hahaha! Dat zou ik pas weten als we in gesprek waren.



Je mag vier mensen uitnodigen voor een diner. Wie nodig je uit?

Moeilijke vraag, waarop ik eigenlijk geen antwoord weet. Als ik toch zou moeten kiezen: mijn vader en mijn drie proeflezers (Puck, Therese en Willy). Konden we met z’n vijven lekker over mijn nieuwste thriller kletsen.


Wat is jouw favoriete recept wat altijd lukt en je voorzet als iemand voor het eerst komt eten?

Chocolademousse. Ooit het recept van iemand gekregen en het is zo ontzettend lekker en het lukt altijd.


Als je een dag de baas van ons land zou zijn wat zou je dan willen doen en wat zou je veranderen? (1 ding)

Vorig jaar zou ik zeggen dat ik de wet op in ieder geval één punt zou willen veranderen: dat een dier geen “ding” meer is. Gelukkig is dit per 3 januari 2014 al aangepast. En dus zou ik zeggen: pas de wet nog wat verder aan, zodat mensen die dieren kwaad doen ook daadwerkelijk streng gestraft kunnen worden.

< (foto met Inkie)

Van welke beroemdheid was je van diens dood onder de indruk?

Hmm, wanneer is iemand echt beroemd? Ik vond de dood van Leighton Gage een enorme schok. Dat was zo’n vriendelijke, betrokken man en ik heb menig goed gesprek met hem gevoerd. Maar of hij echt beroemd was… voor mij wel, maar er zullen vast mensen zijn die nog nooit van hem gehoord hebben.


Welk kado is het leukste wat je ooit kreeg?

Mijn Frodootje 


En welk kado was het ergste wat je ooit van iemand kreeg?

Ik heb eigenlijk nog nooit een vreselijk cadeau van iemand gekregen. Misschien wel iets wat ik niet echt mooi vond (zoals een zwarte kaars met allemaal glitters erop, wat een beetje kitscherig op me overkwam), maar echt erg was dat nou ook weer niet.



Welke muzieknummer kan je blijven horen thuis, in de auto, enz?

It’s all coming back to me now ~ van Meat Loaf. Geweldig nummer, dat ik echt al duizenden keren gedraaid heb. Tijdens het schrijven, in de auto, onder het wandelen met wijlen mijn hond Timmy, overal


Welk boek sloeg je onlangs dicht en wat vond je er van?

Het boek Ik ben pelgrim [Terry Hayes]. Ik las het als recensieboek voor Crimezone en vond het geweldig. Het was mijn eerste vijfsterrenboek van dit jaar, dat zegt al genoeg.

Welk boek vind je dat iedereen moet lezen?
De scheepsjongens van Bontekoe. Geweldig avonturenboek!

Wat zou je graag in de toekomst willen?

Een eigen huisje in Friesland en gezond blijven.