Met "Nacht in Parijs" won Michaël Berg de Gouden Strop 2013. Daarom begon ik met hoge verwachtingen aan dit boek. Evenals in enkele andere boeken van Berg is hoofdpersoon de journaliste Chantal Zwart, die in Parijs woont en werkt. Het begin van het verhaal is intrigerend: de gehuwde Franse politicus Guy Lavillier bezwijkt ogenschijnlijk aan een hartaanval terwijl hij met een kennis van Chantal, Naomi Eggers, de lakens deelt. Naomi vlucht in paniek weg uit het huis waar het zich afspeelt. Korte tijd later brandt het huis af, maar er wordt geen lijk aangetroffen.Dan gebeurt er vele tientallen pagina's lang weinig. Het verhaal kabbelt voort in mooie sfeertekeningen en beschrijvingen van weinig spannende gebeurtenissen. Dan wordt het zwaar verminkte lijk van Lavillier aangetroffen in een vuilcontainer, voorzien van een briefje met de tekst: "Wie leeft als een zwijn, sterft als een zwijn."
Vanaf dat moment komt er (eindelijk) weer spanning in het verhaal. Er komen harde criminelen in beeld, die Chantal en anderen belagen. Over de plot zwijg ik hier verder. De ontknoping van het verhaal is verrassend te noemen, zij het dat de lezer na de laatste pagina van het boek toch met enkele onbeantwoorde vragen achterblijft.
Guy Lavillier vertoont enige gelijkenis met Dominique Strauss Kahn, de Franse politicus die vanuit zijn in zijn eigen beleving erotiserende macht meende zich ook op seksueel gebied alles te kunnen veroorloven. Opmerkelijk is dat Michaël Berg in een interview verklaarde dat hij de figuur Guy Lavilllier al had bedacht vóór de beruchte affaire van DSK met het kamermeisje.
Al met al een redelijk goed verhaal, maar vijf sterren haalt het voor mij niet. Daarvoor zijn we inmiddels té verwend met schrijvers als onder meer Kepler, Rosenfeldt en Adler-Olsen.
Charles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten