Als de moeder van Lot Heerema overlijdt weet zij niet wie haar vader is. Moeder wilde dat niet vertellen, en evenmin hoe zij (moeder Annet) al op haar negentiende tijdens haar zwangerschap in een rolstoel is beland.Lot besluit op zoek te gaan naar de identiteit van haar vader. Het graven in het schoolverleden van haar moeder biedt enkele aanknopingspunten. De hulp van Alexander Terborg lijkt tot concrete resultaten te leiden doch het is niet zoals het lijkt. Intussen is Lot zo schier obsessief bezig met het onderzoek dat haar toch al niet zo bestendige relatie met Rogier op de klippen loopt.
Aan het einde van het verhaal wordt het even écht spannend. Het boek is anders dan je verwacht als je de plot ziet, zeker geen chicklit. Een echte thriller is het ook niet, ik zou het willen kenschetsen als een lichtvoetige psychologische roman met enige ingebouwde spanning. Door de voortreffelijke schrijfstijl van Tineke Beishuizen is het gemakkelijk leesbaar. En ook lezenswaardig!
Charles
Met deze reactie ben ik het helemaal eens. Het mag zeker niet in de categorie van chicklit geplaatst worden, aangezien het literatuur is van een hoger niveau. Persoonlijk beschouw ik dit boek ook niet als een echte thriller, omdat er alleen spanning op het einde van het boek aanwezig is.Tineke Beishuizen neemt je mee in de wereld van Lot Heerema. Deze wereld is onontkomelijk boordevol emoties en risico's. Door Tineke haar meeslepende schrijfstijl wordt je betrokken bij het boek en kan je niet meer stoppen eens je begint te lezen. Ik vind deze roman zeker lezenswaardig, bijgevolg raad ik dit aan aan personen die een voorkeur hebben voor intrigerende psychologische verhalen.
BeantwoordenVerwijderenHanne Claes