Trigger - Wulf Dorn
2010
400 pagina's
Klinisch psychologe Ellen Roth gaat
volledig op in de behandeling van een bijzondere, vrouwelijke patiënt. De vrouw
is verwaarloosd, mishandeld en angstig. Bang voor de 'donkere man' die haar
komt halen.
Het mysterie rond deze vrouw is
compleet als op de derde dag van behandeling de vrouw spoorloos lijkt te zijn
verdwenen. Het vreemde is echter dat niemand anders in de kliniek de vrouw
heeft gezien, er is zelfs geen sprake van een opname, de vrouw bestaat gewoonweg
niet !
Ellen heeft intussen het gevoel haar
verstand te verliezen maar ervaart toch écht voldoende aanwijzingen en wordt
zelfs bedreigd. Haar beste vriend en collega Mark ziet alles met een bezorgde
blik aan en beseft zich niet dat Ellen juist hém verdacht van de bedreigingen
aan haar adres. Een akelig kat en muis-spel is nu een feit. Wie is die vrouw en
waar is ze gebleven? Wie uit de bedreigingen en macabere opdrachten aan Ellen?
Is Ellen, in plaats van de psycholoog die ze is, nu zelf rijp voor behandeling?
Het verhaal neemt een onverwachte
wending als blijkt dat de zaken totaal anders zijn dan gedacht.
De persoon Ellen is een oprechte en
intrigerende vrouw, betrokken bij haar werk, meer dan eigenlijk goed voor haar
is. Ze zou zomaar eens het overzicht over alles kwijt kunnen zijn en hierdoor
geen persoonsgetrouwe beslissingen kunnen nemen. Maar is dat ook werkelijk het
geval?
Je wordt als lezer als het
meegenomen in de hectische denkwijze en belevingen van de hoofdpersonen in dit
boek. Werkelijkheid en gedachten nemen het in snelle vaart van elkaar over in
dit prettig geschreven boek.
Je zou als lezer zomaar het
overzicht kwijt kunnen raken, net zoals Ellen.
Op zich het verhaal niet
vernieuwend, de vele vragen rondom de psyche van de mens verlenen zich met
gemak voor hersenspinsels en vrijheid voor een schrijver. Want wie weet wat wél
kan en wat niet? Je moet haast zelf in die schoenen hebben gestaan om daar over
te kunnen oordelen.
Het boek is goed te lezen, soms is
het even teruglezen van een zin noodzakelijk omdat gedachten en werkelijkheid
elkaar snel afwisselen. Niet storend verder. Ondanks dat het verhaal zich
voornamelijk afspeelt rondom een klinische psychologische kliniek, is het geen
verhaal wat verdrinkt in vakjargon (beroepstermen) en dat is op zich wel fijn
want daardoor leent het boek zich ook voor de lezer die niet medisch is
onderlegd.
Ik heb gelezen dat Wulf Dorn
vergeleken wordt met collega-schrijver Sebastian Fitzek.........die
vergelijking gaat wat mij betreft, in ieder geval voor dit boek, zeer zeker
niet op !
Fitzek schrijft voor mijn gevoel
'sterker' en 'overtuigender'.
Nietemin is dit boek wel aardig maar
niet onderscheidend genoeg. Hopelijk zijn de andere boeken van zijn hand dat
wél.
Dit boek is aan te raden voor 'tussendoor'
en krijgt van mij 3 1/2 ster.
Patrice
Mooie recensie! Ik vond het boek goed maar Fitzek idd nog beter!
BeantwoordenVerwijderenIk ken de schrijver niet, maar ben toch heel benieuwd naar dit boek.
BeantwoordenVerwijderen