Lieve M.

Lieve M.

Ze zijn allebei verzot op thrillers, maar het liefst bepalen ze de spannende verhaallijn zelf. Schrijfsters Marcella Kleine en Marjolein van der Gaag, die beiden al meerdere boeken op hun naam hebben staan, hebben nu de handen ineengeslagen. De vermoedens bleken waar: Marcella en Marjolein werken samen aan een Zinderende Zomer Thriller! Volg hier de briefwisselingen, die een inkijkje geven in het spannende schrijfproces.

Lieve Marcella,

Ik ben nog altijd helemaal hyper. En dat terwijl we al een paar weken bezig zijn. Mijn vingers jeuken iedere keer om verder te schrijven. Helemaal nu de personages vorm beginnen te krijgen. Ik zit hier thuis vaak in een spagaat. Er moet gewerkt worden en manlief en de kinderen hebben ook aandacht nodig. 'Kan die laptop nou niet eens dicht?' 'Ja, ja, zo meteen...' Maar al snel is het toch weer twee uur later. Ik weet het: ik ben verslaafd, verslaafd aan het schrijven. Ik kan echt in een roes zitten, waarbij ik de adrenaline door mijn aderen voel stromen. Net als een hardloper. Alleen zou hardlopen wel beter voor me zijn, want schrijven doe ik steevast met een zak drop, m&m's of wat ik maar voorradig heb, naast me. Krijg jij geen klachten thuis? Als ik zie hoe snel jij telkens weer een vervolg op mijn deel hebt geschreven, dan ben ik bang dat die arme man van jou helemaal onder ons geweldige plan moet lijden. Met daarbij ook nog de presentie van jouw eigen thriller Schemergebied volgende maand, heb je vast helemaal geen tijd meer voor Ron... Maar ach, daar komen die kerels ook wel weer overheen. Ja toch? Als we straks rijk en beroemd zijn, dan piepen ze vast niet meer ;) We zijn nu een paar weken druk bezig en ik heb er in ieder geval nog geen moment spijt van. De 'snode plannen', die we meteen in week één hebben gesmeed, verlopen veel voorspoediger dan ik had durven hopen. In dit tempo gaan we de streefdatum zeker halen! Ik kan in ieder niet wachten om weer aan de slag te gaan. Want met alle nieuwe en verrassende ontwikkelingen in je laatste hoofdstuk heb ik weer genoeg inspiratie om op voort te borduren! Wordt vervolgd!

Lieve groet,
Marjolein

Lieve Marjolein,

We kunnen niet anders, we moeten schrijven terwijl achter onze ruggen de kinderen om aandacht vragen, het huishouden verslonst, het eten aanbrandt, de schoongewassen kleding in de wasmachine blijft liggen, de paarden naar de wei willen en de hond hoognodig naar buiten moet. Die arme mannen van ons schieten er al helemaal bij in. Schrijven is een drang. Geef ik er niet aan toe, dan zal ik het weten ook. Personages dringen mijn hoofd binnen en plegen moorden, die ik niet bedacht had. Vaak kan ik er niet aan toegeven, moet er gewerkt worden, moet er brood op de plank. Maar juist op die momenten voel ik me het meest in de spagaat zitten, die jij beschrijft. Voer ik overdag serieuze cliëntgesprekken en stel ik me betrouwbaar op, dan komt er tussendoor telkens ‘iemand’ inbreken, die mij valse plannen influistert. ’s Avonds moet ik tot in de kleine uurtjes toegeven aan hun eisen. Niet zelden heb ik maar drie of vier uur geslapen voordat de wekker afloopt. Waarom zijn de dagen niet langer dan 24 uur, roep ik telkens. Ik zou ze zonder moeite vullen in plaats van ze volproppen, zoals ik nu doe. Uit enthousiasme overigens, want voor alles wat met schrijven te maken heeft, ben ik te porren. Het kan daarom bijna geen toeval zijn dat ik jou via je boek ‘Gevaarlijk Spel’ heb leren kennen. Ik had het geleend in de bieb en je op Facebook opgezocht om je te complimenteren. Jij kocht mijn boek ‘Schijnvertoning’ en gaf mij complimenten. Steeds vaker zochten we elkaar op via de social media, vervolgens via de mail en uiteindelijk spraken we af om elkaar in levende lijve te ontmoeten. We moesten er allebei een roteind voor rijden want we wonen ver bij elkaar vandaan. Maar – het lijkt wel een roman – het klikte! En voor we het wisten waren we snode plannen aan het smeden. Een Zinderende Zomer Thriller! Wat een crimineel goed plan.

Liefs,
Marcella