Niemand die me ziet - Simone Grimberg

Titel: Niemand die me ziet

Auteur: Simone Grimberg

Futuro Uitgevers

228 pagina's 

Over de auteur:
Al van kleins af aan schrijft Simone Grimberg korte verhalen en vertelde ze tijdens haar werk met moeilijk opvoedbare kinderen veel zelfverzonnen verhalen. Dankzij een zedenrechercheur die Simone enkele jaren geleden leerde kennen, werd Simone geprikkeld om verder te gaan schrijven. Deze rechercheur werd de bron voor haar debuut als schrijfster.

Ik zou het mooi vinden als mijn verhalen gelezen worden door mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of in hun omgeving hebben gezien dat anderen dit meemaakten. Simone

Achterflap:

Tijdens een fietstocht stuit de 23-jarige politieagente Inge op een vondeling. Ze probeert het kind te redden en brengt het naar het ziekenhuis, waar ze even later wordt opgevangen door de ervaren rechercheur Liesbeth. Het klikt tussen de twee en Inge mag Liesbeth assisteren bij haar volgende zedenzaak: de verdwijning van Sofie Vrolijk. Een naaktfoto van dit brave paardenmeisje is opgedoken in de telefoon van een pedofiel, maar van Sofie ontbreekt ieder spoor. Inge volgt haar gevoel, Liesbeth de feiten. Ze komen erachter dat Sofie is ingepalmd door een loverboy. Zijn de rechercheurs op tijd om Sofie uit de handen van de loverboy te redden? Klopt het gevoel van Inge dat Sofie zwanger is? En wat is de dubieuze rol van Sofies broer Bram tijdens het onderzoek?

Mijn mening:

Niemand die me ziet is een debuut dat helaas is gebaseerd op ware gebeurtenissen, het verhaal bevat veel fictie maar zal zeker bij vele lezers een hoop herkenning geven. Er komen veel maatschappelijke problemen aan de orde die zo realistisch beschreven zijn dat mijn nekharen soms overeind gingen staan. 

Jaloezie maakt alles kapot, het vergiftigt het lichaam als een bacterie die ingekapseld zit en immuun is voor antibiotica. Heel langzaam wordt het groter en eet het brein op.

Het verhaal begint met een voorwoord van het slachtoffer, het gevoel van eenzaamheid na verlies van een dierbare is hier aangrijpend beschreven. Daarna gaat het boek verder met politieagente Inge die tijdens een tochtje met haar mountainbike een vondeling vindt en als rechercheur Liesbeth op deze zaak wordt gezet, is er een perfect duo geboren.

Inge draagt een flinke ballast uit haar verleden mee en werkt vanuit haar gevoel, dit gaat in mijn ogen met momenten erg ver maar levert wel veel op; soms denk ik zelfs dat ze gedachten kan lezen. Liesbeth kan haar werk alleen goed uitvoeren als ze haar gevoel en emoties uitschakelt, dit is ook een manier en beiden hebben veel respect voor elkaars handelen. Mijn voorkeur gaat uit naar Inge, al neemt haar gevoel soms wel extreme vormen aan, soms iets te ongeloofwaardig, maar haar drang naar het oplossen van deze merkwaardige zaak kan ik erg waarderen. De aanhouder wint is op haar zeker van toepassing.

Sofie Vrolijk komt uit een gezin waar men de aandacht voor elkaar uit het oog is verloren, ieder leeft zijn eigen leven waarin gedacht werd dat met geld alles te koop is. Alleen de relatie met haar broer Bram is altijd hecht gebleven. Als Sofie op een dag als vermist wordt opgegeven blijken haar ouders niet eens te weten hoelang ze eigenlijk al weg is.  

Haar broer Bram lijkt meer van de zaak te weten maar het is moeilijk met hem te communiceren.

Niemand die me ziet is een boek met vele boodschappen, het grijpt je soms naar de strot, maakt je boos en schudt je wakker. Het boek heeft bij mij wel een gevoelige snaar geraakt, maar bevat niet de spanning die ik van een thriller verwacht.

Alles in deze verziekte wereld draait om geld. Mensen die er veel van hebben, willen er alles mee kopen. En mensen die er weinig van hebben, willen er alles voor verkopen.

Ondanks dat ik al vrij snel het idee had hoe de vork in de steel zat werd ik toch verrast en zijn voor mij niet alle vragen beantwoord. Qua spanning had ik er wel wat meer van verwacht, desalniettemin voor mij zeker een goed debuut dat een dikke 3 sterren waard is.

Bianca

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

Niemand die me ziet - Simone Grimberg

Titel: Niemand die me ziet

Auteur: Simone Grimberg

Futuro Uitgevers BV Amsterdam                                         

255 aantal pagina’s

Verschenen: mei 2016

Niemand die me ziet is het debuut van Simone Grimberg. Op het eind in het boek vertelt Simone hoe het verhaal tot stand is gekomen. Simone heeft zich laten inspireren door waargebeurde gebeurtenissen bij politie Gelderland – Midden. Simone’s vriendin Judith is zedenrechercheur en zonder haar was dit verhaal Niemand die me ziet er niet geweest. Het verhaal is merendeel fictie. 

Achterflap:

Tijdens een fietstocht stuit de 23-jarige politieagente Inge op een vondeling. Ze probeert het kind te redden en brengt het naar het ziekenhuis, waar ze even later wordt opgevangen door de ervaren rechercheur Liesbeth. Het klikt tussen de twee en Inge mag Liesbeth assisteren bij haar volgende zedenzaak: de verdwijning van Sofie Vrolijk. Een naaktfoto van dit brave paardenmeisje is opgedoken in de telefoon van een pedofiel, maar van Sofie ontbreekt ieder spoor. Inge volgt haar gevoel, Liesbeth de feiten. Ze komen erachter dat Sofie is ingepalmd door een loverboy. Zijn de rechercheurs op tijd om Sofie uit de handen van de loverboy te redden? Klopt het gevoel van Inge dat Sofie zwanger is. En wat is de dubieuze rol van Sofies broer Bram tijdens het onderzoek?

Mijn mening:

Het verhaal begint met een proloog wat gelijk vragen oproept bij de lezer. Ik heb er een grote puinhoop van gemaakt en kan niet meer terug. Best heftig wanneer iemand dit zegt want wat is er aan de hand?

Simone heeft een heftig onderwerp gekozen voor haar boek, namelijk ‘loverboys’. De rillingen lopen over mijn rug wanneer ik me realiseer dat het ook in onze echte leven dagelijks voorkomt. Meisjes die in handen vallen van een loverboy. Ze worden verleid met mooie beloftes en warmte, aandacht die ze misschien thuis niet krijgen. Een minpunt vond ik de lange hoofdstukken, wanneer een hoofdstuk 22 of of 31 pagina’s heeft gaat bij mij de vaart eruit tijdens het lezen. Wanneer een boek korte hoofdstukken heeft kom je sneller in de verleiding om door te lezen.

De personages Inge en Liesbeth zijn interessant, ik zou ze best graag weer willen zien in een volgend boek. Twee personages die aan elkaar zijn gewaagd. Hoe verder we richting het einde komen des te spannender het wordt.

Op het eind blijf ik toch met vragen zitten, hoe loopt het af met de vondeling die Inge heeft gevonden? Bepaalde zaken hadden van mij wat uitgebreider uitgewerkt mogen worden. Het onderwerp is origineel. Simone schrijft op het eind dat ze het mooi zou vinden als haar verhaal gelezen wordt door mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of in hun omgeving mensen kennen die dit hebben meegemaakt. Ik heb het niet meegemaakt maar na het lezen van dit boek moest ik het even laten bezinken. Niemand die me ziet is ook een verhaal met een waarschuwing: het kan een ieder overkomen . En dan lopen de rillingen over mijn lijf wanneer ik besef dat ook mijn dochter dit kan overkomen. Het is goed om te weten en even met de neus op de feiten gedrukt worden dat we in een rare wereld leven.

Plot 3

Schrijfstijl 3

Leesplezier 2,5

Originaliteit 4

Psychologie 3

Spanning 2,5

Ik geef Niemand die me ziet 3 sterren.

Lydia

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!