Zim van Rene van Rijckevorsel

Titel: Zim
Auteur: René van Rijckevorsel
Uitgeverij: Cargo
370 pagina’s 

René van Rijckevorsel (1961, Assen) is auteur en journalist. Hij studeerde Nederlandse Taal & Letterkunde in Utrecht, en studeerde af op de geschiedenis van het literaire tijdschrift Groot Nederland. Vanaf 1994 is hij werkzaam bij Elsevier.In 2014 maakte hij zijn thrillerdebuut met Tunis, waarin hoofdpersonage Fiona Duijnwyck in het verleden duikt van de onopgeloste moord op de 40-jarige topdiplomaat Jan Willem Bouman in Tunis. Van Rijckevorsel won met Tunis  de Schaduwprijs 2015 voor het beste oorspronkelijk Nederlandstalige thrillerdebuut.

Achterflap
Als de jonge arts Felix Wellenstein bericht krijgt dat een studievriend is omgekomen bij een auto-ongeluk besluit hij naar diens afscheidsdienst in Zimbabwe te gaan. Hij wil dan ook Grootfontein bezoeken, het boerenbedrijf van zijn grootvader dat in 2003 is ingepikt door president Robert Mugabe. Kort na zijn aankomst in Harare Ioopt Felix in een hinderlaag, waarna hij moet vluchten voor Mugabes geheime politie. Was de hinderlaag toevallig? Was de dood van zijn vriend een ongeluk? Als Felix uitvindt dat Chinese ingenieurs op Grootfontein een mijn hebben geopend, besluit hij er ondanks het dreigende gevaar naartoe te gaan. Met de hulp van de jonge ranger Melody komt hij op het spoor van een duister complot waarvan de onthulling een nieuwe wereldwijde economische crisis kan veroorzaken.

In Zim wordt je meegenomen in een soort van safari trip door de omgeving van Afrika. Hierin ontbreekt niks aan toevalligheid en alles is dan ook goed en gedetailleerd omschreven, soms net een beetje te in mijn ogen. Het verhaal daarentegen heeft een goede opbouw en voldoende spanning om je aan het boek vast te blijven houden. Felix komt in een web van corruptie terecht en hij moet  er alles aan doen om zijn leven in veiligheid te brengen. Hierbij wordt hij geholpen door oude vrienden die hij heeft opgebouwd in de tijd dat hij zijn grootvader op het boerenbedrijf Grootfonteinen bezocht. 
Tevens werd ik wel verrast door het stukje geschiedenis dat er als non-fictie in verweven is. De realiteit met de huidige president Mugabe, waaruit blijkt dat er nog steeds onrechtvaardig met de mensheid wordt omgegaan. De corrupte zaken die het land in bedwang houdt en waarbij de mensen leven in een bepaald regime van de president zet je toch aan het denken.

‘Ook al heb je tien luipaarden gedood, de elfde ligt in zijn boom rustig op jou te wachten.’ Je mocht nooit verslappen in Afrika.’

Plot: 3
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Leesplezier: 3,5
Spanning: 3,5

Ik geef Zim 3 sterren.

Daniëlle

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

Verslag 1 van AVSB door Moon

De Avond van het Spannende boek 2015

Kaarten check

treinkaart check

outfit check.

Moon kan op stap! 

Op pad naar de Avond van het Spannende boek. En echt, dat is best spannend, want de Gouden Strop wordt uitgereikt en de Schaduwprijs voor beste debutant. En spannend wie we allemaal gaan ontmoeten.

Sowieso de bendeleden (ons team), wat op zich altijd al een groot feest is. Door onze 6 gewonnen en andere verkregen kaarten konden we allemaal mee naar de avond. Hoe leuk allemaal die zwarte T-shirts! Hierdoor werd je ook herkend. Nathalie Pagie vroeg me wie ik was, waarop ik mijn voornaam noem. Nathalie maakt het gelijk af met mijn achternaam. 

Al om drie uur s'middags zat ik in de trein op weg naar Amsterdam . De andere bendeleden zijn eerst op de High Tea in Den Haag bij Ann. Ann, ik weet niet wat je ze gevoerd hebt maar volgens mij meer dan genoeg: allemaal bolle koppies kwamen het Lab 111 binnen lopen!

Ink en ik hadden afgesproken 16.30 uur op het station Amsterdam Centraal.....Das groot daar… Vind elkaar dan maar eens , maar gelukt :lang leve de mobieltjes.. 

Ook Miriam zou daar heen komen rond die tijd alleen had ze de bus gemist, oepsss. Wat nu? Tijd voor de Starbucksontmaagding! Voor de allereerste keer naar een Starbucks. Ohh wat is dat lekker zeg: een heerlijk Machiatto met Caramel. Daar ga ik voortaan niet meer zomaar voorbij lopen.

Toen de koffie op was en wij ietwat bijgekletst hadden en inmiddels ook Miriam was gearriveerd, gingen de dames op pad in de grote stad. Nu kom ik zelf uit een prachtig klein dorp, dus echt veel gewend ben ik niet. Met de tram en de Moon Moon, kwamen we iets later dan verwacht in WG café waar Ink en Mir hadden afgesproken om iets te gaan eten met wat mensen van een uitgeverij. 

Als thrillerlezer neem je dan natuurlijk KOGELbiefstuk. 

Heerlijk gegeten en enorm gezellig gekletst en naar mate het dichterbij 19.30 uur kwam begonnen de zenuwen toch wel te komen. Bianca Nederlof van LetterRijn was genomineerd voor de Schaduwprijs voor haar boek 'Ongrijpbaar'. Echt super spannend dan natuurlijk, en ik heb het boek gelezen en het zou wat mij betreft een terechte winnaar zijn. Maar we wachtten het even af.

19.30 uur: De deuren gingen open en we werden ontvangen door een wel heel streng ogende politiemevrouw. Onder het genot van een heerlijk zoet blauw drankje in de ontvangsthal, wachtten we geduldig tot de uitreiking zou beginnen. Ondertussen flink bijkletsen en de eerste schrijvers al een hand geven en een praatje maken.

Genomineerde Bianca met de mensen van LetterRijn

Een spannend moment voor alle genomineerden en hun uitgevers natuurlijk,want ik ben er wel achter dat het echt niet zomaar iets is om uitgever te zijn en een boek van iemand uit te geven. Maar ook voor de schrijvers: er zit zoveel werk in en dan een prijs winnen is helemaal top natuurlijk.

Al gauw begon het met de Schaduwprijs, die gewonnen werd door René van Rijckevorsel, met zijn boek Tunis. Zo enorm jammer vind ik dit. Ik had het Bianca enorm gegund! Maar genomineerd zijn is ook al heel stoer en dan ook nog lovende woorden uit het jury rapport aan horen, daar mag je al zo trots op zijn!

De Gouden strop, de prijs der prijzen in thrillerland met een cheque van 10.000 euro. Dat is niet mis toch? Er waren 5 genomineerden en van elk boek werd het juryrapport voorgelezen. Bij het luisteren klikte ik in mijn hoofd al aan welke op mijn NTL lijstje kan gaan zetten. De winnaar is Jo Claes met 'De Mythe van Methusalem'. Ik heb al zoveel lovende woorden over de boeken van Jo Claes gehoord van Linda Jansma dat mijn interesse toch al was gewekt en nu helemaal.

Jo begon in zijn dankwoord vooral over het niet te verkrijgen van Belgische boeken in Nederland en andersom. En dit is iets waar ik het helemaal mee eens ben. Zo zijn de boeken van Sterre Carron hier echt niet te krijgen. Ze lagen niet in de winkel en ook niet in de bibliotheek. Dat is toch echt wel een gemis. Je zou elkaar toch moeten versterken en zo missen we heel veel grote boeken. Ik ben momenteel in Mara bezig van Sterre Carron en die  had ik echt niet willen missen.

Na het officiële gedeelte was het tijd om te socializen, onder het genot van een drankje en een bitterbal. We hebben echt leuke gesprekken gevoerd met meerdere schrijvers. Met Ilse Ruijters over de Hello Kitty sokjes en fouten die in een boek kunnen sluipen, met Marlen Beek-Visser over Stem! en hoe enthousiast ik er over was. Nathalie Pagie dat ze bezig was met boek drie en ik ben dus weer nieuwsgierig, met Olga Hoekstra over schoenen en haar nieuwe boek 'Nevel'. En in de hal op het einde nog met Linda Jansma en Puck Vermeulen .Waar heb je het met Linda over? Nou natuurlijk hoe nieuwsgierig je bent naar haar nieuwe boek. Nog 1 week geduld! 
Toen zag ik in mijn ooghoek Anna Drijver lopen... ik denk : 'durf ik?, durf ik?'. Linda zegt: 'doen joh'. Heel brutaal gevraagd of ik op de foto mocht met haar :wat een mooie vrouw. En ondanks dat ze de jas al aan had en echt weg moest toch even een kiekje. Blij!!

Toen maar eens checken hoe laat het was en hoe laat de trein ging naar het mooie Julianadorp.... OEPS dat was echt een slimme actie, want ik moest echt gaan! Snel iedereen, die ik zo snel zag, gedag gezegd en rennen. Eerst met de tram, die ik nu in 1 keer vond. Net op tijd bij het station en gelukkig had de trein vertraging en kon ik zo instappen. Moe, maar zeer voldaan van een echt hele gezellige avond met mega lieve mensen heb ik lekker in de trein - je raadt het al - zitten lezen, met mijn gedachten af en toe teruggaand aan de fijne gesprekken die ik heb gevoerd.

CPNB bedankt voor de kaarten, ik had het voor geen Gouden strop willen missen!