Uit de kast met Perfecte resten van Helen Fields

Elke keer kreeg ik via het digitale pad dit boek weer onder ogen en telkens had ik zoiets van, ja deze wil ik zeker lezen. De titel, de cover en de kleur ervan heeft een aantrekkingskracht op mij. Nu ik deze vreselijk duistere thriller heb gelezen, wilde ik dat ik het eerder had gelezen.

Het verhaal
Inspecteur Luc Callanach heeft bij de Franse Interpol een traumatische ervaring opgelopen en kiest ervoor om te solliciteren op een baan in Schotland. Hij wordt aangenomen maar door zijn nieuwe team wordt hij niet met open armen ontvangen. Hij heeft daar nog een klusje te klaren. Ava Turner, zijn nieuwe collega, geeft hem ongevraagd advies maar voor hij daar echt aandacht aan kan besteden wordt hij weggeroepen naar een verbrand vakantiehuis. Er is materiaal gevonden die in relatie staat met de vermissing van de advocate Elaine Buxton. Er worden geen lichaamsresten gevonden behalve een tand….

Mijn mening
‘Perfecte resten’ kent twee verhaallijnen, die van Luc Callanach en die van de dader. Vanaf de eerste pagina is dit verhaal pittig, de martelingen zijn gruwelijk. Zelfs zo vreselijk dat wanneer ik de eerste beschreven gruweldaad lees, ik echt de weerstand in mijn maag voel. Maar zolang ik geen kots neigingen heb …..

De personages zijn allemaal goed uitgediept.
Helen Fields heeft de dader echt een zieke geest gegeven, af en toe werd ik gewoon onpasselijk van zijn folteringen zowel geestelijk als fysiek.  De personages van Luc en Ava geven, ondanks de zware zaken die ze voor hun kiezen krijgen, door de interactie tussen hun beiden gelukkig wat verlichting aan het verhaal.

Helen Fields weet me met ‘Perfecte resten’, ondanks alle folteringen die dader uitvoert, zijn bizarre gedachtengang en zijn frustraties te kluisteren aan mijn stoel. Maar ook met het verhaal over de traumatische en toch ook wel botte Luc Callanach die langzamerhand zijn weg in Schotland weet te vinden. De innemende Ava Turner heeft daar zeker wat invloed op. Maar helaas voor Luc wordt hij door de komst van een ‘oud collega’ keihard met zijn verleden geconfronteerd en wanneer ook Ava vermist wordt loopt de spanning binnen het team hoog op. In het gesprek met de ‘oud collega’ komt Luc er bij toeval achter dat zij meer weet over de vermissing van Ava waar het hele korps met man en macht aan werkt. Hij weet gelukkig, zo professioneel als hij is, zo’n gesprek te voeren dat ze een stap dichterbij de ontknoping komen van de dader.

En die ontknoping……jemig! Helen heeft me met haar schrijfwijze betoverd en ik kijk uit om zo snel mogelijk met het volgende deel in deze serie te beginnen.

4,5 Kraaien
Jacqueline

De cheffies lazen Perfecte resten van Helen Fields

 

Het leuke van de Cheffies is dat we samen brainstormen welk boek we gaan oppakken. En dit keer kozen we voor de duistere thriller Perfecte resten van Helen Fields.

Cover
Jacqueline
Het boek blijft door de digitale snelweg steeds terug bij mij onder de aandacht komen. De cover heeft door de titel, de kleuren en de afbeelding een grote aantrekkingskracht op mij. Fijn om dit boek nu eindelijk eens te gaan lezen.

Ink
Al sinds deel 1 van deze serie, komen de boeken vaak voorbij in de FaceBookgroep. De covers zijn allen in dezelfde mooie stijl uitgebracht en vallen gelijk op als een Helen Fields.

Verwachting
Jacqueline
Ik verwacht een fascinerend verhaal die mij zo inneemt dat ik de overige delen ook wil lezen.

Ink
Ik ben heel nieuwsgierig wat ik ga vinden na alle lovende opmerkingen van andere lezers.
Vaak wijkt mijn mening nogal af m.b.t. zogenaamde hypes.

Het verhaal
Inspecteur Luc Callanach heeft bij de Franse Interpol een traumatische ervaring opgelopen en kiest ervoor om te solliciteren op een baan in Schotland. Hij wordt aangenomen maar door zijn nieuwe team wordt hij niet met open armen ontvangen. Hij heeft daar nog een klusje te klaren, Ava Turner, zijn nieuwe collega, geeft hem ongevraagd advies maar voor hij daar echt aandacht aan kan besteden wordt hij weggeroepen naar een verbrand vakantiehuis. Er is materiaal gevonden die in relatie staat met de vermissing van de advocate Elaine Buxton. Er worden geen lichaamsresten gevonden behalve een tand….

Jacqueline
Wat een sterke en gruwelijke start heeft dit boek. Ik heb af en toe echt wel van ieeuuuw gedacht en een naar gevoel in mijn maag gehad. En dat ondanks ik wel wat gewend ben. Dus een sterke maag voor dit verhaal met bizarre martelingen is wel gewenst!

Ink
Halloooooo... wat een begin van een boek. We zijn begonnen. Poe...
Lang geleden dat ik in zo'n soort thriller las. Blijft het zo gruwelijk?
Jacqueline
De duistere daden van de moordenaar zijn vreselijk, echt een dodelijke thriller! De interactie tussen Luc Callanach en Ava Turner, dat als een rode draad door het verhaal loopt vind ik ook wel een goede toevoeging. Het geeft even een herkenbaar gevoel en een stukje verlichting aan het verhaal.

Ink
Het blijft inderdaad gewoon gruwelijk. In het zonnetje lees ik over het grove geweld en af en toe stel ik me voor hoe iets moet voelen. Brrr.
Hoe Helen Fields het voor elkaar krijgt weet ik niet, maar ik zit totaal in het boek. Figuurlijk natuurlijk. Gelukkig.

Jacqueline
De twee verhaallijnen, van inspecteur Luc Callanach en die van dader zijn door Helen Fields zo beklemmend maar zo goed neergepend dat ze me belemmeren om ergens anders aan te denken. Aangezien ik toch slecht slaap, en niet door dit boek :-), heb ik het boek snel uit.
4,5 Kraaien

Ink
Juist doordat de stukken met de dader afgewisseld worden met het onderzoek door de rechercheurs en hun onderlinge strubbelingen, kan je even weer op adem komen.
Wat een leuke sympathieke man Callanach heeft de auteur neergezet. Met natuurlijk zijn eigen strubbelingen en nu eens van andere aard als gewoonlijk.

Ik ben enthousiast en ga lekker door met deel twee.

Perfecte resten is een boek zoals een fervent thrillerlezer verwacht: spannend, gruwelijk en zeer goede plotwendingen.

Dikke 4 kraaien

 

Perfecte resten van Helen Fields

Titel: Perfecte resten

Auteur: Helen Fields

Uitgeverij: Ambo Anthos

Publicatiedatum: 26-09-2019

Recensie door: Tamara

Kraaien: 4,5

Op een afgelegen plek in de Schotse Hooglanden staat een lichaam in lichterlaaie. Al wat achterblijft om het slachtoffer te kunnen identificeren zijn tanden en een reepje stof. Tegelijkertijd schreeuwt een vrouw om hulp in een afgesloten kamer ergens in Edinburgh. Het is Luc Callanachs eerste werkdag bij de Schotse politie en hij krijgt direct een moordonderzoek toegewezen. Net vertrokken bij Interpol wil hij zich graag bewijzen bij zijn nieuwe team en directe collega Ava Turner. De moordenaar is een geduchte tegenstander die vakkundig zijn sporen weet uit te wissen. Het duurt niet lang tot er nog een vrouw wordt ontvoerd; Callanach begint een race tegen de klok om het slachtoffer te vinden voordat het te laat is. Maar het daadwerkelijke lot van de ontvoerde vrouwen is gruwelijker dan Luc ooit had kunnen vermoeden...

“Een meter verder bij de laatste tand prijs, waaraan nog plakkerige draadjes tandvlees hingen”

Ik was aardig geprikkeld door de achterflap. Dit kon nog wel eens een goed boek worden! En ik werd niet teleurgesteld! Niet alleen weten de personages je te boeien, maar ook de moordenaar. Ook al wordt hij in het begin al bekend gemaakt, het stoorde mij niet. Je leest alles! Zijn manier van denken, zijn manier van handelen.... niets blijft gespaard!

Maar ook de personages zijn goed neergezet! Je leeft mee met Luc, die zijn strepen moet verdienen bij de Schotse politie. Ava die zo koppig is was, maar ook de bloed irritante profiler. Oh, wat heb ik mij lopen ergeren aan die man zeg!

Op een gegeven moment wist ik niet meer wat leuker was te lezen, de zieke brein van de moordenaar of hoe het ging verlopen tussen Luc en Ava.

Het enige wat mij irriteerde was het gebruik van het woordje kanker. Mensen kunnen zeiken, klagen, zeuren of miepen maar ik vind niet dat ze kankeren.

Ook het gebruik van sommige woorden had van mij niet gehoeven. Zoals insubordinatie, maak er dan gewoon verzet van o.i.d.

Maar ik vond de zin: “ Het was, vond hij, het geluid van de dood die oprees om met het leven te paren.” wel de klapper van het boek. Gelukkig heeft de auteur zich beperkt met deze zinnen / woorden.

Wat ik mij nog wel afvraag is, hoe een spijkerbroek half rechtopstaand bij de was kan zitten... of die broek moet dan wel zo goor zijn dat ie daarvan rechtop staat ofzo....

Maar goed, dit zijn ieniemienie details, het verhaal zelf is echt origineel en de schrijfstijl is vlot. Je kan eigenlijk niet stoppen met lezen.

Een echte aanrader als je een keer wat anders wilt lezen en je moord en doodslag niet schuwt!

Spanning: 4

Psychologische ontwikkeling personages: 5

Leesplezier: 5

Schrijfstijl: 5

Plot: 4

Die klinkt goed!

Ik kwam een wel heel gaaf lijkend boek tegen wat pas in oktober verschijnt:

Perfecte resten van Helen Fields is het eerste deel van deze veelbesproken Schotse thrillerserie over inspecteurs Ava Turner en Luc Callanach. Voor de fans van M.J. Arlidge, Mo Hayder en Samuel Bjørk.


Op een afgelegen plek in de Schotse Hooglanden staat een lichaam in lichterlaaie. Al wat achterblijft om het slachtoffer te kunnen identificeren zijn tanden en een reepje stof. Tegelijkertijd schreeuwt een vrouw om hulp in een afgesloten kamer ergens in Edinburgh. Het is Luc Callanachs eerste werkdag bij de Schotse politie en hij krijgt direct een moordonderzoek toegewezen. Net vertrokken bij Interpol wil hij zich graag bewijzen bij zijn nieuwe team en directe collega Ava Turner. De moordenaar is een geduchte tegenstander die vakkundig zijn sporen weet uit te wissen. Het duurt niet lang tot er nog een vrouw wordt ontvoerd; Callanach begint een race tegen de klok om het slachtoffer te vinden voordat het te laat is. Maar het daadwerkelijke lot van de ontvoerde vrouwen is gruwelijker dan Luc ooit had kunnen vermoeden…


Perfecte resten is een perfecte thriller: duister, met geweldige personages en nagelbijtend spannend tot aan de laatste pagina.