Niet alleen maar beren op de weg
Charlie werkt als redacteur voor CrimeTV (RTL). Wanneer programmamaker en
interviewer Marcus Leeflang een nieuwe arena zoekt voor zijn programma, zeilt
Charlie graag mee op het verleidelijke vooruitzicht om haar carrière een zetje
te geven. Alleen, daarvoor moet ze weer naar Urk, haar geboorteplek die ze
jaren geleden heeft verlaten om er nooit meer terug te keren.
De proloog is meteen een goed gericht schot in een rechtgeaard thriller
hart. Wat heeft ‘ik’ over zichzelf afgeroepen?
Het plot draait rond twee hoofdpersonages: Charlie (Greetje) en Urk.
In Urk is het eilandgevoel nog heel aanwezig en zijn de inwoners nog sterk
doordrongen van het ‘wij tegen de wereld gevoel’; nee, ze zitten niet te
wachten op een tv-ploeg die met camera en micro komt poken in smerige potjes
die ze liever gedekt houden. Het conservatief gelovig en oer-Hollands dorp aan
het Ijsselmeer dat een héél donkere kant blijkt te hebben en waar hypocrisie
tot een hoger level wordt getild, komt in geur en kleur helemaal tot leven in steegjes
en schilderachtige huisjes en zijn inwoners die er een dubbele moraal op
nahouden. Beeldend én geloofwaardig. Je waant je helemaal in Urk!
Het personage van Charlie is realistisch en complex. Het ‘zwarte schaap’ liet
dan wel Urk achter zich, maar helemaal los van haar geboorteplek kwam ze nooit.
Van volgzame en conflict vermijdende assistente van de narcistische en
tirannieke Marcus evolueert ze naar een jonge vrouw die probeert haar eigen
stem te vinden. Ook in de relatie met haar vader recht ze letterlijk en
figuurlijk steeds meer haar rug. Haar pad is er één van uitdagingen waarbij
onzekerheid, strijd om loyauteit naar familie toe en vastberadenheid hand in
hand gaan.
De succesformule achter de programma’s van Marcus legt ook de plot geen
windeieren: botsende protagonisten en antagonisten die het vuurwerk laten
knallen, een dramatische lijn en een personage dat er helemaal voor gaat, dat
is precies waar de plot van ‘Schaduwdorp’ voor staat. Thysia Huisman weet als
tv-maker heel goed wat werkt en wat niet.
Thysia Huisman heeft een heel aantrekkelijke en vlotte manier van schrijven
die je alert houdt en je nieuwsgierigheid voortdurend aanwakkert. Plottwist na
plottwist. Zoveel conflictsituaties die de tikkende bom zouden kunnen doen
ontploffen, maar waar telkens op het nippertje de lont uit wordt gehaald. Een
rollercoaster aan ontwikkelingen die vloeiend in elkaar overgaan zorgt voor
tempo en geven het verhaal een filmisch karakter. De spanning gaat gestaag de
hoogte in. De finale twist zag ik wel aankomen en de richting waarvoor Charlie
op het einde kiest stelt me ietwat teleur in haar personage, maar dit doet geen
afbreuk aan het leesplezier dat ‘Schaduwdorp’ me gaf.
4 kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten