Het sprookje van een gelukkige familie
Angelique Haak heeft een nieuw boek in de
boekhandel liggen: ‘Het verkeerde meisje’.
Is het alweer een steengoede thriller zoals we van haar gewend zijn?
Terwijl Amelie haar fiets stalt aan het
station wordt ze vastgegrepen en ontvoerd.
Ze hervindt het bewustzijn in een donkere viesgeurende kamer. Wie houdt haar gevangen en waarom?
Tegelijkertijd start een tweede verhaallijn
op: een ‘onvervalste pathologische
leugenaar met een killerbrein, allesbehalve middelmatig’ wil een verhaal delen. Een disfunctionele familie die het ergste
voor de toekomst laat vermoeden komt tot leven.
De twee verhaallijnen wisselen elkaar om de
paar bladzijden af. De cliffhangers op
het einde van elk stuk maken razendbenieuwd naar wat volgen zal. Het plot scheert met een rotvaart onder je
ogen voorbij. Voor je het goed en wel
beseft, slokt het boek je in één grote gulzige hap op. Dan zit je daar gevangen in een plot dat je
alle hoeken van die in het donker gehulde kamer laat voelen!
Met het jonge killerbrein gaat het van kwaad
naar erger. Vader Jack is de allerbeste
leermeester. Alleen de allersluwsten … Alle
gruwel komt ‘levendig’ en voorzien van alle gruwelijke details op het netvlies
van de lezer. En staat erin
gebrand.
Ondertussen doorloopt Amelie alle stadia van
een weerloos slachtoffer: van opstandig verzet over gewoon maar opgeven, naar …
totdat de auteur – of is het het killerbrein? – een nieuwe zet doet: een tweede
slachtoffer! Maar, bestaat Jolijn wel echt?
Wat is op dit punt nog echt en wat is waan? Vervalt Amelie in oude
overlevingsmechanismen?
Het plot wervelt van piek naar piek. De boog staat voortdurend gespannen. Is het niet door wat gebeurt, dan wel zeker
door wat er te gebeuren staat. Ook voor
Amélie een onmenselijke toestand vermits ze geen enkel idee heeft omtrent het
waarom van haar kidnapping. Ze verkeert
dan ook voortdurend in levensnood en dat mag je zowel figuurlijk als letterlijk
nemen. En de lezer brandt mee in het
vuur van die spanning dat vonkt en knettert.
De hoofdpersonages laten diep in hun ziel
kijken. Amelie wordt onmiddellijk bij
naam genoemd. Hoewel sympathiseren met het
slachtoffer voor de hand ligt, laat een klik met haar toch even op zich
wachten. De moeilijke familiebanden en
een traumatische gebeurtenis in het verleden die de familie definitief
verscheurde liggen aan de basis van de onzekerheid die ze over zich heeft. Haar twijfels over zichzelf voeden de twijfels
die de lezer heeft over haar. Haar evolutie doorheen het verhaal is er één van
veel vallen en ook weer recht krabbelen.
Naarmate ze voor zichzelf kiest, krijgt ze ook de lezer op de hand. Het killerbrein toont een enorme aanhankelijkheid
naar vader Jack toe. De wens in het
compleet verstoorde brein om een echte familie te vormen komt vóór alles en
iedereen.
Rode draad in ‘Het verkeerde meisje’ is het
sprookje van een gelukkige familie. Het
is een sprookje waar iedereen in wil geloven: gelukkig zijn in het hart van de
familie en gezien en erkend worden zoals je bent. Helaas maken geld, macht en misbruik deze
droom in dit sprookje kapot.
Het plot leest niet vrijblijvend. Amelie’s vragen smeken om antwoorden. Zij heeft haar theorieën op basis van wat zij
weet en vermoedt; de lezer beschikt daarnaast ook over de info gegeven door het
killerbrein. Ontdekt de lezer eerder dan
Amelie de identiteit van het killerbrein?
Alle denkpistes ten spijt - en op de duur verdenk je echt iedereen -
geen enkele theorie houdt stand tegen de ingenieuze opbouw van het plot.
Bereid je maar voor! Aan het eind van het boek voel je je
gesloopt. Geef gerust toe aan het
gevoel. ‘Het verkeerde meisje’ is een
mindgame van begin tot eind! je wil echter
onder geen beding de ontknoping missen! Je gaat dus dapper door.
5 *****
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten