De cover
Een idyllische foto van authentieke huisjes aan het water, staan in scherp contrast met de opvallende titel in goud dat lijkt te zijn omringd door verbrand papier. Onderaan de cover: Het enige wat ze wilde, was een normaal leven. Wat ze kreeg was wraak. De cover springt in het oog en maakt nieuwsgierig. Wat stond er op dat papier en wie wil waarom wraak?
De achterflap
In
een hut bij een oude, uitgeputte goudmijn wordt, hangend aan een balk, een dode
man gevonden. Vijfentwintig jaar geleden heeft Ringo’s dochter Stella gezworen
dat ze haar vader nooit meer zou zien. Nu moet ze toch de man die ze verachtte
begraven en terugkeren naar haar geboortedorp Vike. In de vallei lijkt het
alsof de tijd heeft stilgestaan. Het landhuis Wiike torent nog altijd uit boven
de gebouwen langs de fjord en eigenaresse Esther Wiike is nog steeds de
ongekroonde koningin van het dorp.
Ringo blijkt een erfenis te hebben nagelaten die Stella’s
beeld van haar verleden ongenadig overhoop zal halen. Het is namelijk een
erfenis die wraak vereist.
Het verhaal
We
leren het hoofdpersonage Stella kennen, die in de gevangenis een straf uitzit
wegens heroïne-bezit. Daar krijgt zij te horen dat haar vader Ringo is
overleden en ze krijgt de mogelijkheid om zijn begrafenis bij te wonen doordat
ze de resterende straf met enkelband ‘in vrijheid’ mag uitzitten. Stella
verloor haar moeder al op jonge leeftijd. Haar vader, een notoire alcoholist,
was verantwoordelijk voor haar dood. Na de dood van haar moeder groeit Stella
op bij haar peetmoeder Esther, vrouwe des huizes op het landgoed Wiike. Het
landgoed waar haar moeder als kokkin in de keuken had gewerkt. Verteerd door
verdriet en woede zweert ze nooit meer contact te willen hebben met haar vader,
echter een tijdje terug zocht haar vader zelf contact met haar en zouden ze
elkaar een keer ontmoeten. Zijn dood voorkomt dat dit gebeurt. Stella reist af
naar haar geboortedorp Vike om afscheid te kunnen nemen van haar vader en
wellicht antwoorden te kunnen vinden op de vragen die haar zijn blijven
achtervolgen sinds zij op achttienjarige leeftijd het dorp verliet. Ze had zeker
gelukkige momenten in haar jeugd, maar het alcoholisme van haar vader heeft
veel van die idylle verpest. Zal zij de antwoorden vinden op haar vragen? Heeft
haar vader zichzelf wel van het leven beroofd of spelen hier hele andere
dingen? Stella wordt flink op de proef gesteld. Lukt het haar om uit de problemen
te blijven?
De schrijfstijl is prettig en boeiend. Heden en verleden wisselen elkaar af en
je leert Stella en alle andere personages steeds een beetje beter kennen. Hoewel
de opbouw van het verhaal rustig is, weet Johnsrud de spanning op een prettige
manier op te voeren. Het maakt nieuwsgierig en de bladzijden vliegen voorbij.
Het verhaal heeft van alles een beetje, prachtige natuur, familiedrama en
duistere geheimen. Ik geniet van de geweldige landschappen die dusdanig worden
beschreven dat ik het gevoel heb mee te reizen, smul van de geheimen die
langzaam worden ontrafeld en de spanning die langzaam wordt opgevoerd. Het is
niet moeilijk om je mee te laten slepen met dit verhaal. Na elk hoofdstuk
worden tipjes van de sluier opgelicht, genoeg om je aandacht vast te houden en
je nieuwsgierig te maken naar meer. De spanning bouwt langzaam op en het eind
blaast me compleet omver met een geweldige wending die ik niet zag aankomen en die
mij zowel euforisch als verbaasd achterlaat.
Mijn leeservaring
Ik heb echt ontzettend genoten van dit boek. Het verhaal, de personages en het
langzaam opvoeren van de spanning maakten dat ik het boek maar moeilijk weg kon
leggen. Met een knallend slotstuk vallen alle puzzelstukjes uiteindelijk op
zijn plek. Voor mij de eerste kennismaking met deze auteur, maar zeker niet de
laatste.
‘De Peetmoeder’ van Ingar Johnsrud krijgt van mij 4 dik verdiende kraaien.
Hilona
Geen opmerkingen:
Een reactie posten