Stinkende potjes
‘Cupido’ neemt een vliegende start. In razende vaart trapt de ‘rosse’ de helling
af. Met desastreuze gevolgen. Onmiddellijk komen vijf tienerjongens in
beeld die allen geplaatst werden in de jeugdinstelling van Ruiselede. Ze sluiten een pact: over wat net is gebeurd
zullen ze nooit of te nimmer met één woord reppen. Tot de dood hen scheidt! Als dat maar geen profetische woorden zijn!
‘Cupido’ bulkt van de couleur locale. Waar het verhaal ook speelt, Kristiaan
Vandenbussche houdt van details. Of het
nu in De Panne, zijn thuisbasis, is, in de Ardennen of in Zwitserland, de
auteur beschrijft als een volleerde stadsgids dorpen en pleinen, hun
architectuur, de plaatselijke cultuur, strooit met geschiedkundige weetjes en
verwijst zowat overal naar beroemde plaatselijke figuren. Als strafpleiter is hij als een vis in het
water wat gerechts- en onderzoeksprocedures betreft. Ook die kennis deelt hij graag met de
lezer. Het staat als een paal boven
water: Kristiaan Vandenbussche houdt van vertellen en is van vele markten
thuis.
Na de rotvaart waarmee het boek begint, neemt
de schrijver uitgebreid de tijd om zijn personages voor te stellen. Het verhaal valt nu even stil. De jonge
delinquenten hebben heel wat op hun kerfstok; hun pad ging niet over
rozen. Met veel mededogen brengt
Kristiaan Vandenbussche elk van hen tot leven. Na de fatale gebeurtenis ten
huize Seppe neemt het verhaal zijn tweede adem en blijft de spanningsboog hoog
tot aan de ontknoping. Er gebeurt heel
veel. Ongelofelijk wat een groep
vrienden allemaal kan overkomen! Actie na
actie. Het vriendengroepje komt in zeer woelig
vaarwater. De wraak knalt van de bladzijden.
De hel breekt los. Waar blijft
dat criminele brein al die ideeën en plannen vandaan halen? Daar moet je misschien strafpleiter voor
zijn, om zo’n veelal gruwelijke misdaden te bedenken?
Van alle personages is Seppe het meest
uitgewerkte karakter. Hij is de spilfiguur en bepaalt grotendeels onze
perceptie van de gebeurtenissen.
Naarmate het verhaal onder stoom komt, komt ook de vriendschap tussen
Klaas, Joris, Jeroen, Miel en Seppe onder hoogspanning te staan. Het groeiende wantrouwen besmet ook de
lezer. Wie kan je nog vertrouwen?
De plot is goed uitgewerkt en doet me ergens
aan Agatha Christie denken. Het is vrij
vroeg duidelijk wie de dader is, maar de boog blijft gespannen. Kristiaan Vandenbussche draait de rollen
gewoon om: het opgejaagde wild verandert van naam.
Één woord volstaat om een personage een
pijnlijke gebeurtenis in het verleden te doen herbeleven. Flashbacks geven duidelijkheid over wat er
vroeger in Ruiselede is voorgevallen en kaderen de handelingen van de
personages. De impact van wat gebeurt in
onze jeugd op onze toekomst, wraak als leidraad in het leven, het recht in
eigen handen nemen, … Kristiaan
Vandenbussche zet ons aan het denken.
Kan iemand écht zo ontsporen en toch lange tijd onder de radar blijven?
‘Cupido’ bestaat uit heel veel kleine stukjes
tekst die telkens worden voorafgegaan door een tijdsaanduiding. Voor elke scène
een afzonderlijk stuk tekst. Het geeft
‘Cupido’ een filmisch karakter. Benieuwd of er reeds plannen zijn in die
richting!
Kristiaan Vandenbussche is dan wel een
praatvaar, hij geeft niet onmiddellijk alles prijs. De suggestieve titel bleef het hele boek door
in mijn achterhoofd zitten. Waarom
‘Cupido’? Pas naar de ontknoping toe, licht
‘Cupido’ het laatste tipje van de sluier.
Heb je zin in een thriller met veel
actie? Rep je naar de boekhandel en haal
‘Cupido’ in huis!
4 kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten