donderdag 22 oktober 2020

Scandi Crime night verslag

 

Luitingh-Sijthof organiseerde een heuse Scandi Crime Night om het verschijnen van Mattias Edvarssons


nieuwste boek ‘Goede buren’ te vieren. Een groep van 50 lezers mocht het boek al voor het verschijnen lezen en kregen er een snackpakketje bij opgestuurd. Op 13 oktober jl. volgde het live online event, met uiteraard Edvardsson als special guest.

Mattias woont in Zweden, nabij Lund in een klein dorp, evenals de hoofdpersonen in zijn nieuwe boek. De gemeenschapszin heeft hij dan ook goed weten vast te leggen. De spanningen tussen de buren onderling berusten gelukkig op fictie.
Edvardsson is geen onbekende in de schrijfwereld. Hij heeft al een tiental boeken uitgebracht,  variërend van volwassen, kinderboeken en young-adults. Zijn internationale doorbraak kwam pas met het verschijnen van ‘Een heel gewoon gezin’. Het belandde zelfs in de US bestsellerslijst, wat een hele prestatie is voor een ‘buitenlandse’ auteur.

Waarom Mattias zo’n succes heeft is eigenlijk ook al te horen wanneer hij over zijn boek spreekt. Hem horen praten over zijn personages en hoe hij deze bedoeld heeft is een genot. Het is dan ook heel fijn om te lezen dat ik het precies zo gevoeld en begrepen heb zoals hij het bedoeld heeft.
Een echte boodschap wil hij toch met zijn boeken niet afgeven. Wel hoopt hij dat het stof geeft tot nadenken. De vraag of er veel van zichzelf in het boek en de personages terug te vinden is beantwoordt hij met een volmondig ‘ja’. In elk personage zit een klein beetje van zichzelf. Ook bij de vijftienjarige Fabian die in eerste opslag niks met Mattias gemeen heeft. Voor de lezer zal dit dus niet altijd definieerbaar zijn, maar het is er wel degelijk. Hij vindt dit nodig om zijn personages zo echt mogelijk over te laten komen.

Waarom schrijf je vanuit de eerste persoon is een vraag die ook naar boven komt. Op die manier voelt hij zich verbonden met het verhaal en hoopt hij dat de lezer dit ook krijgt. Je inleven in een personage gaat zo gemakkelijk. Ook zegt hij slecht te zijn in het schrijven vanuit de derde persoon. Maar laat ik dit nu eens niet geloven ;) Zijn manier van verhaalopbouw is ook iets wat uitgelicht wordt. Het verhaal verspringt constant tussen toen en nu en tussen verschillende personages. Dit is ook precies de wijze waarop Mattias ‘Goede buren’ geschreven heeft. Hij heeft later niet geknipt en geplakt maar heeft zichzelf tussen toen en nu in elk hoofdstuk geschreven. Hij houdt duidelijk erg van puzzelen! Zijn uitgever denkt dat hij het gewoon graag moeilijk voor zichzelf maakt en Mattias geeft dan ook toe dat hij op deze manier zijn aandacht beter bij het verhaal kan houden en hij het niet ‘saai’ voor zichzelf maakt.

Dat hij een goed thrillerauteur is, is onderhand wel duidelijk maar zal hij dan ook altijd vast blijven houden aan dit genre? Zowel het lezen als schrijven van suspense & crime-novelles vindt hij erg leuk, dus dit zal hij dan ook zeker blijven doen. Toch sluit hij het schrijven van een ander genre niet uit. Hij deed dit al eerder en zal dat ook zeker weer doen als het schrijven van suspense hem gaat vervelen.

Hoe ziet een ‘schrijfdag’ er voor Mattias uit? Voor zijn internationale succes werkte Mattias nog als leraar. Het echt indelen van zijn tijd om te schrijven was er toen niet bij. Hij schreef dus letterlijk elk vrije uurtje en had dan ook niet de luxe om lang over een plot of personages na te denken. Nu hij fulltime kan schrijven, doet hij dit van ‘s morgens tot ‘s middags, met natuurlijke de nodige pauze-momentjes. Men denkt vaak dat dit veel discipline vergt, maar dat ziet hij niet zo. Hij houdt ervan om te schrijven en voelt zich dan ook gezegend dat hij in de positie is om dit elke dag te kunnen doen.

En hoe werkt dat, een nieuw boek schrijven na een bestseller?
Mattias heeft zeker enige druk ervaren na het internationale succes van ‘Een heel gewoon gezin’. Het eerste manuscript na dit boek is dan ook in de prullenbak belandt. Maar gelukkig is die druk er nu af en voelt hij zich weer zichzelf. Hij heeft dan ook geen last van writersblock. En nu? Kunnen we nog een nieuw boek verwachten? Ja, de eerste versie is geschreven. Een tipje van de sluier krijgen we helaas niet.

Wel zal ook in dit boek weer de familieband centraal staan. Hij is zelf vader en hoofd van een gezin en dit heeft waarschijnlijk deze uitwerking. Als hij een twintiger was geweest die vaak opstap ging zou het vast over vriendschappen gaan, maar de familieband is iets waar hij zichzelf ook in kan vinden.

Een dank aan Luitingh-Sijthoff voor het organiseren van dit event en Mattias Edvardsson voor zijn betrokkenheid en openheid. 


Jaimy

Geen opmerkingen:

Een reactie posten