Auteur: Delia Owens
Uitgeverij: The house of books
Publicatiedatum: oktober 2018
Recensie door: Baukje
Recensie door: Baukje
Kraaien: 4,5
Achterflap
In Barkley Cove, North
Carolina, gaan al jarenlang geruchten over het moerasmeisje. Ze is wild. Men
wil niets van haar weten. Kya is opgegroeid in het moeras. Hier voelt ze zich
thuis. De natuur is haar leerschool. Dan komt de tijd
dat ze ernaar verlangt lief te hebben. Twee jonge mannen uit de stad raken
gefascineerd door haar schoonheid. Wanneer een van hen dood wordt gevonden,
valt de verdenking onmiddellijk op Kya.
De
cover
Er is
gekozen voor wat vergrijsde pasteltinten. Als afbeelding een bootje over water
met daarin een persoon.
Mijn
mening
Prima
en wat mystieke cover die na het lezen goed bij het verhaal past.
Het
verhaal
Kya groeit op in het moeras en daardoor enigszins
wereldvreemd voor het leven dat zich buiten het moeras afspeelt.
De bewoners echter uit de leefomgeving dichtbij het moeras,
zijn ook vreemd met de moerasbewoners en veel vooroordelen zijn daar debet aan.
Wanneer een jongeman dood wordt aangetroffen wijst de
wijzende vinger dan ook al snel richting het moeras waar Kya inmiddels
moederziel alleen woont. Is dat terecht? En wie van de bewoners uit de
‘beschaafde’ wereld helpen haar?
Mijn
mening
Deze keer geen thriller maar een roman die net zo goed een
thriller kan zijn. Hoewel het niet nagelbijtend spannend is, is de verhaallijn
wel degelijk thrillerwaardig, zeker voor de liefhebber van de meer
psychologische thrillers.
Hiermee hebben we dan ook meteen de waarde van dit boek te
pakken. De psychologische ontwikkeling van de bij-personages in het algemeen en
het hoofdpersonage van Kya in het bijzonder, is subliem.
Hoewel het verhaal zich vrij traag ontvouwt, is dat niet storend
door de korte hoofdstukken en de wisseling in perspectief en tijd.
Het boek geeft, ondanks dat het verhaal zich niet afspeelt
in de huidige tijd, een mooi beeld over hoe mensen tegenover elkaar kunnen
staan, slechts omdat zij anders leven dan de ander. Onbekend maakt onbemind,
een thema dat nog steeds actueel is en daarmee leert Owens ons een les. Hoe
staan wij tegenover onbekenden? Welke vooroordelen hebben wij? Staven we onze
mening op feiten of op roddels en angst?
De hele verhaallijn draait om Kya en hoe zij opgroeit van
klein meisje tot een vrouw van middelbare leeftijd. Ondanks haar beperkende
manier van leven is zij als het de natuur aangaat, zeer goed onderlegd.
Haar stappen op het pad van de liefde worden door haar,
zeker in het begin, bijna analytisch beleefd. Alsof zij zichzelf bekijkt zoals
ze ook de dieren in haar moeras bestudeert.
Omdat het zo perfect past bij het personage is dit een
meerwaarde voor het verhaal.
Kya gaat onder je huid zitten, wordt een zus, een dochter
met wie je meeleeft en wanneer het boek uit is, kost het moeite om afscheid van
haar te nemen. Dat is te danken aan de krachtige manier van schrijven van de
auteur.
Toch is er ook een minpunt te benoemen. Daar waar naar de
rechtszaak toe alles heel goed geschreven is, ik meeloop als lezer met Kya, Owens
bijzonder uitgebreid is, zonder onnodige woorden te gebruiken, zo plots komt
het plot.
Hoewel enigszins verrassend, doch achteraf niet verbazend
omdat het zo goed past bij weer dat analytische meisje van weleer, krijg ik
toch een wat afgeraffeld gevoel.
Enerzijds omdat ik simpelweg geen afscheid van Kya wil
nemen, baal ik van dit eind. Maar anderzijds ook omdat het trage waarin het
leven van Kya zich ontspon en dat een grote meerwaarde had voor het verhaal, in
het hele plot niet meer is terug te vinden.
Desondanks is ‘Het Moerasmeisje’ een mustread voor zowel de
roman- als thrillerlezer.
Schrijfstijl: 4,5
Leesplezier: 4,5
Spanning: 3,5
Plot: 4
Originaliteit: 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten