Titel: Nooit heb ik ooit
Auteur: Joshilyn Jackson
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Publicatiedatum: mei 2020
Recensie door: Ilse
Kraaien: 3,5
Samen met haar beste vriendin Char organiseert Amy de
maandelijkse leesclub. Deze avond worden ze verrast door Roux, een nieuwkomer
in de buurt, die direct de touwtjes in handen neemt en de avond volgens haar
eigen plan laat verlopen. Nadat ze iedereen veel meer alcohol dan voorzien
heeft geschonken, wil Roux een spel spelen: Nooit heb ik ooit ... iets heel
ergs gedaan. Dronken als ze zijn spelen de vrouwen enthousiast mee. Amy wil
liever niet spelen. Zij heeft wél iets heel ergs gedaan. En Roux, die weet
precies wat dat is.
In dit spel bepaalt Roux de regels. Alleen wanneer Amy
het spelletje meespeelt, blijft haar geheim bewaard. Maar Amy is een vechter.
En in een gevecht is er meestal maar één winnaar.
‘Nooit heb ik ooit’ is het verhaal van Amy. Alhoewel
het eigenlijke verhaal zich maar op enkele dagen afspeelt beschrijft ‘Nooit heb
ik ooit’ een groot stuk van het leven en de relaties van Amy, te beginnen op
haar vijftiende. Het mag duidelijk zijn dat Amy de hoofdpersoon in het verhaal
is.
Jackson slaagt er goed in om de persoonlijkheid van Amy te karakteriseren. Ook Roux wordt goed uitgewerkt, in tegenstelling tot de andere personages in het verhaal die eerder oppervlakkig gekarakteriseerd worden.
Jackson slaagt er goed in om de persoonlijkheid van Amy te karakteriseren. Ook Roux wordt goed uitgewerkt, in tegenstelling tot de andere personages in het verhaal die eerder oppervlakkig gekarakteriseerd worden.
‘Nooit heb ik ooit’ bevat meerdere subthema’s die een verhaal interessant kunnen maken: trauma’s, verraad, eetstoornissen, liefde, vriendschap en loyaliteit ook al is het hoofdthema niet nieuw (‘ik weet wat jij hebt gedaan en daar ga jij nu voor boeten’). Het boek heeft dus zeker de nodige potentie om een stevige thriller te zijn.
Het verhaal van Amy wordt echter nogal uitgebreid uitgesponnen. Veel herhaling en terugkerende gedachtengangen zorgden bij mij voor een gevoel van saaiheid en zelfs verveling tijdens het lezen. Gelukkig keerde het tij in het laatste kwart van het boek. Jackson schudde daar nog enkele ‘leuke’ (en vooral onverwachte) plottwists uit haar mouw en bouwde nog wat spanning in het verhaal in. De aanhouder (lezer) wint dus blijkbaar echt.
‘Nooit heb ik ooit’ is een thriller met veel potentie
dat er helaas niet voldoende uitkomt. Pas op het einde van het boek blijkt het
talent van Jackson en komt haar schrijfkunst duidelijk tot uiting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten