Auteur: Alice Feeney
Publicatiedatum: mei 2019
Uitgeverij: AW Bruna
Recensie door Karin
Waardering: 5 kraaien
Wat vond ik van de cover ?
Publicatiedatum: mei 2019
Uitgeverij: AW Bruna
Recensie door Karin
Waardering: 5 kraaien
Wat vond ik van de cover ?
Witte achtergrond titel in mooi blauw en
groene letter, close up van mooie, diepblauwe vrouwenogen. Het lijkt wel of ze
je recht aankijkt en zegt ‘ik weet dat je loog, je hebt altijd gelogen’ (da’s
dan ook de covertekst
Wat
verwacht ik van tevoren ?
Ik las vorige zomer het debuut van Alice
Feeney ‘soms lieg ik’ en eerlijk gezegd wist ik niet zo goed wat ik van het
einde moest denken. Het boek was voor mij een beetje verwarrend, maar wel goed.
Ik hoop dus op een soortgelijk boek, maar dan zonder de verwarring. De
samenvatting klinkt alleszins goed; volgens de omschrijving gaat het om een
psychologische thriller boordevol plotwendingen, een briljante pageturner, dus
dat past alleszins wel binnen het genre van wat ik graag lees.
·
· "" Wat ik geloof is irrelevant; wat ik anderen kan laten geloven, dat bepaalt de toekomst (uitspraak van de advocaat van Aimee)"
Mijn mening :
Vanuit het heden en het
verleden worden we meegenomen in het verhaal van Aimee, 36, opkomende actrice,
gehuwd met Ben. Ze is duidelijk getekend door haar verleden, en dan zijn er nog
de moeilijkheden binnen haar huwelijk en wordt ze gevolgd door een stalker. En
bovendien verdwijnt Ben na een explosieve ruzie.
Veel voorkomende zin in
dit verhaal ‘ik weet wie je bent’ ...
Je wordt al van het begin
van de ene gebeurtenis naar de andere geslingerd, alles komt in hoog tempo of
je af, heel veel informatie, heel veel vragen en al snel voel ik me even
opgejaagd en paranoia als Aimee. Als je meegaat in het verhaal uit het verleden
voel ik heel snel sympathie voor het meisje in kwestie.
Het boek leest echt als
een trein, het springt naar mijn gevoel soms wel van de hak op de tak, of gaat
misschien soms net iets te snel, maar op de één of andere bizarre manier stoort
dat in dit geval helemaal niet, integendeel zelfs, het verhaal sleurt me
helemaal mee en ik ben heel erg benieuwd naar de ontknoping. Tijdens het lezen
ontwikkel ik al heel erg snel een aantal stellingen, ik wil heel erg graag
weten wat het gaat worden en als ik nog zo’n 80 pagina’s moet lezen, maak ik me
de bedenking dat ik hoop dat alles mooi in het plaatje gaat passen, dat ik niet
zo’n onbestemd gevoel ga overhouden aan het boek als toen ik ‘soms lieg ik’
las. Ik heb immers massa’s vragen en bedenkingen.
Geld is een pleister op de wonde, het is geen remedie tegen een gebroken hart en verbroken beloften
Naarmate we ouder worden wisselen we de valuta van onze dromen in voor een door aanvaarding gesubsidieerde werkelijkheid
En dan ben ik langs een
aantal fijne wendingen en een mooi plot toch nog sneller dan verwacht aan het
einde van het boek, en kijk, geen onbeantwoorde vragen, geen zaken die toch
niet blijken te kloppen en geen verwarring, alles is heel duidelijk ontvouwd en
afgerond.
‘Ik weet wie je bent’ is
voor mij een topboek ! Heel graag en heel snel gelezen, aangenaam en best wel
spannend boek, de omschrijvingen als psychologische thriller, plotwendingen en
briljante pageturner zijn wat mij betreft helemaal waargemaakt.
Omdat ik dit jaar een
aantal boeken heb gelezen dit eigenlijk nog net iets beter waren, vind ik
persoonlijk dat ik ‘ik weet wie je bent’ net geen 5 kraaien mag geven, maar als
ik met kwartjes mag werken, geef ik het boek heel graag 4.75 kraaien, en als
dat echt niet kan, dan gun ik het boek toch ook wel de volle 5 kraaien, als
dank voor de uurtjes spanning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten