Titel:De executie
Auteur: Danielle
Bakhuis
Publicatiedatum: april 2019
Uitgeverij: Van Goor
Recensie
door Lisa
Waardering: 3,5 kraaien
Korte
inhoud:
De liveshow
waarbij de grond letterlijk onder je voeten vandaan zakt
‘Kandidaders,
zijn jullie er klaar voor? De stemmen zijn geteld en dus gaan we nu over tot de
eerste executie.' Ik begeef het. In mijn hoofd word ik gek en gil ik alles bij
elkaar. Colette Zwart steekt haar rechterhand in de lucht en telt af.
'Kandidaders, in vijf… vier… drie… twee… één…'
Het is
2048. Wanneer de zestienjarige Charlotte van der Wal een misdaad begaat, heeft
dat grote gevolgen. Sinds de doodstraf weer is ingevoerd, worden jongeren in
enorme kooien boven een onpeilbare diepte in een live tv-show terechtgesteld.
Ze zijn hun leven niet zeker, want voor het uur voorbij is zullen bij vier
kandidaders de bodems onder hun kooien worden weg geklapt. Breng nu je stem
uit!
Mijn
mening:
Mijn eerste
boek van Danielle Bakhuis, een auteur die degelijke, toegankelijke boeken
schrijft. Het is heel duidelijk waar ze de mosterd vandaan heeft gehaald voor
dit concept: de huidige politiek en problematiek rond ‘muren’ die als grens
moeten fungeren tussen bepaalde landen, gecombineerd met dat typisch 1984 en
dystopische Hunger Games en Maze Runner-gevoel. Een boek dat dus zeker een must
is voor de typische fans van dit genre. Maar net als in Maze Runner-trilogie,
verliest de auteur her en der de pedalen en rijdt ze zich vast in de details en
afwerking van het verhaal.
Het concept
op zich is wel prima: in de nabije toekomst, in een wereld waar mensen
vereenzamen omdat ze te gefocust zijn op het online leven en de toestellen in
hun hand (klinkt bekend?), wordt een premier gekozen die op zeer korte tijd de
boel omgooit. De man zorgt er met de nodige praatjes voor dat hij op de
belangrijkste positie van het land terechtkomt en begint dan als een ware
dictator op communistische wijze de boel naar zijn eigen goeddunken om te
gooien. Er wordt een muur gebouwd, mensen krijgen geen rechten meer maar enkel
plichten, er bestaat geen vrije wil meer en alles, van wat je mag eten tot
wanneer je seks mag hebben, wordt voor je bepaald. Alles wordt eenheidsworst in
het zogenaamde Collectief. Ben je niet akkoord, dan ben je een verrader en kom
je mogelijk in De Executie terecht. Ook daar wordt een duidelijke sneer gegeven
aan onze huidige maatschappij waar emotie wordt misbruikt in reality shows,
waar alles extremer moet.
Het verhaal
wordt verteld vanuit verschillende personages, die elk op hun beurt vertellen
hoe ze in De Executie terechtgekomen zijn. Dit deel van het boek is ijzersterk,
ook al heb je na een tijdje wel door hoe de gimmick in elkaar zit, wat een
beetje de verrassing die je aan het einde van het eerste doel voelt, wegneemt.
De vertellingen zijn sterk, je wordt meegesleept in het verhaal en je leeft mee
met de personages.
En dan is
er een tweede, grote stuk van het verhaal, waar de pudding in elkaar zakt. Weg
is het spanningselement, om ruimte te maken voor een nogal haastig bij elkaar
gekletste, zeer bevreemdende situatie, waar een ethisch hoofdstuk over dood of
vergiffenis, haastig wordt afgehandeld om nog chaotischer te eindigen. Het
voelt in dit deel allemaal zo gehaast en afgehaspeld aan dat het me niet meer
kon schelen wat er gebeurt. Ook het laatste deel voelde erg onlogisch aan.
Bovendien waren er bepaalde personages die zo oppervlakkig in elkaar staken,
dat ook dat als een zwaar gemiste kans aanvoelde.
Heel
jammer, want het concept is echt wel zeer sterk.
Conclusie:
Deel 1 had me volledig mee, ook al wist je wel wat er ging komen. Deel 2 had me
totaal niet meer mee en zorgde ervoor dat ik steeds sneller door het boek ging
met een gevoel dat er zoveel meer uit gehaald had kunnen worden. Vooral het
gebrek aan uitdieping vond ik erg jammer, net als de afwerking en einde van het
verhaal.
Omwille van
haar vlotte, aangename schrijfstijl en het eerste deel van dit boek, geef ik
graag een 3,5. Het had meer kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten