Titel: De stille patiënt
Auteur: Alex Michaelides
Uitgeverij: Cargo
Publicatiedatum: februari 2019
Recensie door: Ink
Waardering: vijf kraaien
Alex Michaelides (Cyprus,1977) studeerde psychotherapie en werkte
in een gesloten inrichting voor jongeren.
De ervaring die hij daar opdeed verwerkte hij in dit debuut. De
filmrechten voor De stille patiënt werden al voor verschijnen verkocht aan de
productiemaatschappij van Brad Pitt.
Achterflap:
‘Zij is de enige die weet wat er gebeurd is…
Ik ben de enige die haar kan laten praten.’
Alicia Berenson lijkt een perfect leven te leiden,
ze is kunstenaar, gelukkig getrouwd en woont in een prachtig huis in een goede
buurt in Londen. Maar als haar man op een avond thuiskomt, doet ze iets
verschrikkelijks! Ze
schiet hem vijf keer in het gezicht. Sindsdien zwijgt ze. Alicia’s weigering om
te praten of een verklaring te geven voor haar daad, maakt de moord op haar man
tot een mysterie dat tot de verbeelding spreekt van media en publiek. Haar
kunst wordt onbetaalbaar, terwijl Alicia zelf ver van alle media in een
psychiatrische inrichting is opgenomen.
Psychotherapeut Theo Faber heeft lang moeten wachten voor hij de
kans krijgt om Alicia te behandelen. Hij is vastbesloten Alicia aan het praten
te krijgen en het motief voor haar daad te achterhalen. Maar met zijn
vastberaden zoektocht naar de waarheid brengt hij ook zichzelf in gevaar.
Mening:
WOAW!
Dit is mijn soort thriller. Dit is waarom ik thrillers lees. Ik
word nog weinig verrast, maar het was eindelijk weer zover.
De eerste vijf sterren van dit jaar plak ik op dit boek.
Waarom vind ik zo'n heerlijk boek?
Dat Alex Michaelides zelf psychotherapie studeerde en in een
gesloten inrichting werkte proef je uit het hele verhaal. De sfeer van hoe het er
aan toegaat in een therapie wordt uitstekend neergezet. Het verhaal start met
de verteller die weet wat er zes jaar geleden precies gebeurd is bij een moord.
En dan ga je mee in het doolhof van dit boek. Keer op keer vraag je je af hoe
dit nu elkaar steekt. Wie spreekt
in godsnaam nu precies de waarheid? Elke keer als je een stuk verhaal krijgt
over het verleden, wordt dat weer tegengesproken door het volgende stuk verhaal
(volg je het nog?).
Kraken doet het in je bovenkamer tijdens het lezen wat
zich afgespeeld zou hebben voor, tijdens, na de moord. Deze auteur zet met een
zeer plezierige schrijfstijl de personages en omgeving zo neer dat er een sfeer
van hoge onderhuidse spanning hangt en dat je maar wil doorlezen. Ik kon echt
niet stoppen. Ik moest en wilde per se weten hoe dit verhaal in elkaar zat. Juist omdat je niet
meer weet wie de waarheid spreekt. De ingezette therapie waar men Alicia mee
aan het praten probeert te krijgen levert alleen uitingen op. Die uitingen doet ze wel op zo’n bepaalde wijze,
dat deze vragen oproepen
of ze nu moet of wil zwijgen. Je leest dagboekfragmenten van Alicia en Theo spreekt
rechtstreeks jou aan.
Daarnaast zorgen de verhalen die Theo
vertelt, aangevuld met gesprekken met collega's en familieleden, voor een mooi gelegde puzzel, waar
als het laatste stukje op zijn plek gelegd is, je enkel met verwondering je
boek dichtslaat. Even gewoon blijft zitten en het nog eens de revue laat
passeren. Mijn huisgenoot zat mij verbaasd aan te kijken toen ik hardop riep
van hoe gaaf dit boek wel niet was. Dat ik
zou willen dat ik het nog zou moeten lezen en
dat ik het niet al uit heb.
Kortom: een absolute aanrader als je van psychologische thrillers
houdt! Dan ga je genieten van een wonderschoon geweldig debuut.
Plot: 5
Spanning: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologische ontwikkelingen: 5
Een voor op mijn lijst!
BeantwoordenVerwijderenWarme groet,
Mieke