De experimenten van Marion Pauw

Titel:De experimenten 
Auteur:Marion Pauw
Uitgeverij: Lebowski
Publicatiedatum:januari 2019
Recensie door Astrid
Waardering: **** kraaien

De experimenten van Marion Pauw is gebaseerd op waargebeurde feiten, zo lezen we in het dankwoord. Het is het verhaal van een moeder en stiefoma. Erg indrukwekkend.

Korte inhoud:

Charlene (Charlie), gaat een weekend oppassen op haar stiefmoeder die ze een halve eeuw niet gezien of gehoord heeft. Alma, de stiefmoeder is inmiddels in de negentig en hulpbehoevend. Maartje, haar vaste verzorgster kan dit weekend niet en ze hebben Charlie gevraagd om haar stiefmoeder te helpen. Voor Charlie is dit een hele opgave die ze niet graag doet.

Mijn mening:

Jee wat een verhaal zeg. De experimenten is een grote emotionele rollercoaster.

Charlie gaat een weekend oppassen bij haar stiefmoeder Alma die ze een heel leven niet gezien of gesproken heeft. Langzaam vertelt het verhaal waarom Charlie een hekel heeft aan Alma en het wordt Charlie langzaam duidelijk waarom Alma zich zo gedragen heeft. Alma heeft tijdens de oorlog in het experimenten blok in Auschwitz gezeten en de meest vreselijke dingen meegemaakt.

Ik ben helemaal niet van de boeken die in de ‘ik’ vorm zijn geschreven, mits ik me met de hoofdpersoon kan identificeren en dat kon ik. Charlie is een vrouw van middelbare leeftijd met een verstoord emotioneel beeld. Dit komt door een traumatische ervaringen in haar jeugd. Alma heeft Charlie namelijk zwaar emotioneel mishandeld.
Charlie haar personage zit direct in je hart.

Alma keerde terug uit de oorlog, trouwde iets later met de vader van Charlie. Haar echte moeder was overleden. Alma kon geen kinderen krijgen en was ‘over the Moon’ met Charlie, Charlene.

Bij Alma moest alles groots, en nog grootser. Haar kleding was altijd stijlvol. Ook Charlie liep altijd in nette jurkjes, waardoor ze op school de “freule” werd genoemd.

Langzaam lezen we het verhaal van de jeugd van Charlene, zoals ze toen nog werd genoemd. Haar verhaal over haar jeugd is echt verschrikkelijk.

Maar we lezen ook het verhaal van Alma over wat zij heeft meegemaakt in de oorlog.

Twee levens, totaal verwoest door het verleden. Dan hebben we nog Sofia, de dochter van Charlie. Zij is sinds kort therapeut en probeert –naar het idee van Charlie- alles goed te praten. Dat het zo erg was wat Alma had meegemaakt in de oorlog en dat Charlie daar toch wel begrip voor kon hebben. Charlie mist het stukje gevoel hierin naar haar dochter toe, door wat zij allemaal heeft meegemaakt in haar jeugd en voelt zich onbegrepen door haar dochter.

De schrijfstijl is erg prettig waardoor het verhaal makkelijk weg leest. Je leest het verhaal uit twee perspectieven, uit die van Alma en die van Charlie.

Er staan best heftige stukken in waarbij ik echt wel even moest slikken.
 

Een voorbeeld uit het verhaal van Alma;

‘Nicht gut?’ vroeg ze? ‘Nicht gut fur die Prinzesin?’

‘Het is prima’, zei ik snel. Margit rukte het bord uit mijn handen en kieperde de inhoud over mijn hoofd leeg. Ze keek me weer aan met dat gemene lachje. ‘Eet smakelijk.’

In het verhaal van Charlie staan ook een hoop verschrikkelijke stukken, maar het gaat net even te ver om het hele boek te citeren.

Het boek is niet erg dik, een kleine 200 bladzijdes op de e-reader. Daardoor was ik vrij snel door het verhaal heen en dat vind ik best jammer. Ik had graag geweten hoe het verder ging met Charlie en Alma.

Het is desalniettemin een indrukwekkend verhaal dat ik graag heb gelezen. De vaart zit er goed in zodat je steeds wilt verder lezen. Je wilt weten wat er gebeurd in beide levens.

Vier vette kraaien voor Marion Pauw!