Koudvuur van Cilla en Rolf Börjlind

Titel: Koudvuur
Auteurs: Cilla en Rolf Börjlind
Uitgeverij: AW Bruna
Publicatiedatum: januari 2019
Recensie door Astrid
Waadering: 4.5 kraaien

Korte inhoud:

In een kano op de Mekon rivier in Thailand glijdt Tom Stilton door het water.

In zijn zak heeft hij een foto van een voor hem onbekende man. Hij is op weg naar de zogeheten Gouden Driehoek, op zoek naar een monster; een reis om zich te verzoenen met de verschrikkelijke misdaad die hij heeft begaan.

In Stockholm heeft Olivia Ronning hele andere problemen. Een gezin is gedood door een autobom, een gruweldaad die een schok teweegbrengt in Zweden. Een verdachte wordt veroordeeld en de zaak gesloten,

Maar dan krijgt Mette Olstater een telefoontje. De zaak moet worden heropend.

Mijn mening:

Wauw, wat een boek heeft Börjlind weer geschreven!

Het verhaal begint met een autobom. Een gezin komt om. Het doelwit lijkt de moeder te zijn, Malin Broval, officier van justitie. Zij werd regelmatig bedreigd en het is logisch om te denken dat zij samen met haar gezin het slachtoffer is geworden van deze autobom. De dader lijkt snel gevonden en hij wordt veroordeeld. Olivia heeft de dader echter in een ander perspectief leren kennen, kan niet geloven dat hij het heeft gedaan en legt zich daar dan ook niet bij neer.

Tom Stilton is met Luna en zijn halfzus Aditi op retraite in Thailand. De mysterieuze Veronica roept zijn hulp in. Hij moet een man op een foto gaan zoeken, en hij vertrekt naar de beruchte Gouden Driehoek.

Het boek begint met een proloog waar je u tegen zegt. Direct zit je in het verhaal en wil je verder lezen. We zijn dit natuurlijk gewend van deze auteur en ook dit keer is het een schot in de roos.

De eerste honderdvijftig pagina’s worden er draadjes uitgezet. Losse dingen die je eigenlijk alweer vergeet. Totdat je later in het boek beseft dat alle draadjes weer bij elkaar komen en je denkt: “O, zit het zo in elkaar?”

“Je bent erger dan de ergste gifslang, je ijskoude kwaadaardigheid moet uitgebroed worden, je bent het niet waard in deze wereld te leven.”

Verder worden weer de noodzakelijke maatschappelijke thema’s aan de kaak gesteld zoals #MeToo en IS. Ook dit is een terugkerend thema in de boeken van Börjlind. De schrijfstijl is redelijk eenvoudig en het is makkelijk leesbaar. Ik heb geen moeilijke woorden hoeven opzoeken en dat is erg prettig. Hier en daar is het zelfs poëtisch en erg mooi.

“De meeste hebben geen verleden. Hun dag ziet er net uit als de dag van gisteren, hun verleden herhaalt zich, wat gebeurt is al gebeurd en zal opnieuw gebeuren. Jij bent anders dan zij. Hoe ziet je verleden eruit?”

En:

“Iemand heeft geschreven dat het leven een ongeneeslijke ziekte is die tot de dood leidt.”

De karakters kabbelen een beetje voort zoals in de vorige vier boeken. Tom is nog altijd depressief en in zichzelf gekeerd, en Mette is toe aan haar pensioen. Ook Olivia groeit verder en Abbas is nog steeds dezelfde.

Ik heb echt genoten van dit boek. Ik had alleen de eerste twee delen gelezen. Het is niet echt nodig om ze op volgorde te lezen, maar het maakt het verhaal wel beter als je weet wat er voorheen in de andere boeken is gebeurd. Een aanrader om ze op volgorde te lezen, het vergroot je leesplezier. Ik zou nog veel meer over dit boek kunnen vertellen, maar je moet hem echt zelf lezen, ik zou te veel verklappen. Het plot is echt verbluffend en laat je verbijsterd achter. Alle draadjes, ook de ‘nietszeggende’, komen op verbluffende wijze bij elkaar.

Koudvuur krijgt van mij vierenhalve kraai. Net geen vijf, maar dit is alleen omdat het verhaal hier en daar een beetje kabbelt en de spanning niet echt optimaal is.