Uitgeschakeld van Angelique Haak

Titel: Uitgeschakeld

Auteur: Angelique Haak

Uitgeverij: De Crime Compagnie

Publicatiedatum: oktober 2018

Recensie door Baukje

Waardering: vier kraaien

Achterflap

MET JULLIE DOCHTER IS HET BEGONNEN, MAAR MET HAAR ZAL HET NIET EINDIGEN…'
Deze tekst ziet Dorine van Sevère, als ze nietsvermoedend haar post opent. Haar dochter Jorinde pleegde 2 maanden eerder zelfmoord. Rechercheur Jennifer Brugman en haar partner Ricardo de Graaf, stellen een onderzoek in en komen er al snel achter dat iemand bezig is een groep jonge vrouwen uit te roeien.

De cover

Een witte cover met daarop een deel van een vrouwengezicht dat op de grond licht, het oog geopend. De vrouw is in grijstinten uitgevoerd. In een diagonale rode balk staat met witte letters de titel. Daaronder in zwart de naam van de auteur en erboven, eveneens in zwart, de eerste regel van de achterflap.

Mijn mening

Voor een thriller is een in licht uitgevoerde cover eens wat anders. Voor de rest vind ik het niet heel spannend of echt aantrekkelijk. Veilig, dat is het eerste woord dat bij me opkomt. Niet uitgesproken, niet gedurfd, gewoon veilig.

Het verhaal

Uitgeschakeld is het tweede deel van de Jennifer Brugman serie. In deel één Een nieuw begin, heeft de lezer al kennis kunnen maken met de vrouwelijke rechercheur. Inmiddels is Jennifer een alleenstaande moeder en heeft ze afscheid moeten nemen van haar partner bij de recherche. De aantrekkelijke metroman Ricardo de Graaf is haar nieuwe rechterhand.

Vrijwel aan het begin van het boek vindt Jorinde haar zelfgekozen dood. Gaandeweg het verhaal komen er meer jonge vrouwen te overlijden. Allemaal hebben ze een gemeenschappelijk verleden. Het onderzoeksteam gaat twijfelen aan de vrijwilligheid van de jonge vrouwen waar het hun overlijden betreft.

Als nabestaanden post ontvangen met daarin een cryptische boodschap, weten Jennifer en haar collega’s het vrijwel zeker. Van zelfmoord was geen sprake. Maar wie is de dader?

Behalve rechercheur is Jennifer natuurlijk ook gewoon mens, met haar nodige privéproblemen. Net als vrijwel het gehele team.

Ook de overige personages, die in afwisselende hoofdstukken ruimschoots aan bod komen, worstelen met de nodige dilemma’s.

Mijn mening

Hoewel Uitgeschakeld een vervolg is op Een nieuw begin, is het goed los van het eerste deel te lezen. Toch blijf ik een serie niet fijn vinden. Nu heb ik ook het eerste boek gelezen waardoor ik alles goed begreep, maar ondanks dat er uit de doeken gedaan wordt wat er in boek één gebeurde, kan ik me voorstellen dat toch niet alles helder is voor de onbekende lezer. En dat leidt af. Ook worden er, daar ontkom je bijna niet aan, wat spoilers weggegeven voor Een nieuw begin. Dat maakt het achteraf lezen van het eerste boek minder aantrekkelijk.

Haak heeft en wat uitgeklede schrijfstijl. Er staat nauwelijks een woord teveel. Voor de fan van wat bloemrijker taalgebruik is haar stijl te mager. Het is allemaal no-nonsense en nergens ben ik echt verrast door een mooie metafoor of een unieke woordtwist.

De verhaallijn en de spanningsopbouw  maken dit echter meer dan goed. Je blijft in het boek en ook voel je vrijwel in het gehele verhaal spanning. Mooi gedoseerd van begin tot eind zonder het saaie middenstuk dat je vaak bij thrillers leest.

De privéproblemen van de personages hadden voor mij wat minder gemogen. Vooral in het begin merkte ik wat irritatie als er weer een personage werd opgevoerd met een ander probleem. Ik verlangde naar een gewoon probleemloos mens.

Ook de liefdesperikelen van Jennifer Brugman hadden een te hoog boequetreeksgehalte. Het ‘hij-wil-me-niet-hij-wil-me-wel’ was leuk op de middelbare school, maar wil ik in een volwassen thriller niet lezen.

Samen met de diverse, hierboven al genoemde, privé-omstandigheden was het soms net wat teveel. Ik had liever gezien dat Haak daarin wat had geminderd en daarvoor in de plaats soms een prachtige woordvondst had weggegeven.

Het plot was verrassend. Daar waar het de meeste auteurs niet lukt mij op het verkeerde been te zetten, is dat Angelique Haak wel gelukt.

De cliffhanger op het einde had ik dan weer wel verwacht. Weliswaar had ik dit personage als dader verwacht, maar dat deze persoon een grotere rol in het verhaal zou krijgen dan het zich aanvankelijk liet aanzien, was voor mij vanaf de introductie van dit personage wel al helder.

Hoewel ik het een mooie vondst vind en het zeker geen afbreuk doet aan het verhaal, vraag ik me wel af hoe Haak dit in een volgend boek gaat aanpakken, mits de Jennifer Brugman serie uit meer dan twee delen bestaat.

Niet terugkomen op deze cliffhanger is onmogelijk. De lezer zal hier zeker iets over verwachten. Echter zal het Haak niet meer lukken de spanningsboog in het ontmaskeren van de dader te leggen. Dat wordt dus nog wel een uitdaging, denk ik.

Schrijfstijl    3

Leesplezier   4

Spanning   4

Plot   5

Originaliteit   4

4  kraaien