Breng me terug van B.A. Paris

Titel: Breng me terug

Auteur: B.A. Paris

Uitgeverij: Ambo/Anthos

Publicatiedatum: juni 2018

Recensie door Baukje

Waardering: 2 kraaien

Achterflap

Breng me terug is de nieuwe thriller van bestsellerauteur B.A. Paris, bekend van Achter gesloten deuren en Gebroken. Een jong stel rijdt door Frankrijk en stopt onderweg bij een benzinestation. Finn stapt uit om te tanken en te betalen, maar wanneer hij terugkomt bij de auto is Layla spoorloos verdwenen. Ze wordt nooit teruggevonden. Twaalf jaar later is Finn verloofd en gelukkig – zijn verleden heeft hij achter zich gelaten. Tot hij op een middag thuiskomt van zijn werk en zijn verloofde op de bank ziet zitten. Ze houdt iets in haar handen, houdt het tegen het licht. Een object zonder enige waarde, behalve voor Finn en Layla. Is zijn eerste liefde teruggekeerd? Of speelt iemand een spel met hen? Breng me terug van B.A. Paris gaat over de impact van een verdwijning. En over het feit dat iedereen wel iets te verbergen heeft…

De cover

Een gele muur met een gat er in. Hier en daar wat klimop rondom het gat. De titel in zwart-witte letters. De naam van de auteur in paars daaronder. Helemaal bovenaan in kleiner wit lettertype de vermelding dat Paris een internationale bestsellerauteur is.

Ook in een klein lettertype maar dan zwart de tekst: 12 jaar geleden. 2 mensen gingen op reis. 1 keerde daarvan terug.

Tot slot een groot paars rondje met daarin de tekst, in wit, Meer dan 4 miljoen lezers.

Mijn mening

Laat ik beginnen met die 4 miljoen lezers. Voor Nederlandse begrippen is dat natuurlijk een geweldig aantal. Maar B.A. Paris is een Engelse auteur. Laten we dan die 4 miljoen lezers eens af gaan zetteen tegen het Engelstalige afzetgebied. Dan is het natuurlijk niks. En een bestsellerauteur kun je haar dan zeker niet noemen. Daar zit ook meteen mijn weerzin tegen vertalingen brengen als toptitels, met etiketten als deze paarse sticker. Het is weliswaar niet gelogen, daar ga ik tenminste vanuit, maar misleiding vind ik het wel.

Dan de cover. Hij past in de lijn van de andere twee boeken van Paris. Hij valt, door het kleurgebruik, ook goed op. Prima cover, niets mis mee. Behalve die misleidende tekst dan.

Het verhaal

Finn, een yup uit Londen, wordt verliefd op een meisje , Layla, uit de provincie. Hoewel ze flink wat jaren schelen en ze uit twee verschillende werelden komen, worden ze in no time een stel. Samen besluiten ze op vakantie te gaan naar Frankrijk. Op een parkeerplaats, vlakbij Parijs, raakt Layla vermist. Zowel de Engelse als de Franse politie zetten alles op alles om de jonge vrouw terug te vinden, maar alle sporen lopen dood.

Twaalf jaar later woont Finn samen met Ellen, waneer Russische poppetjes hun hele leven op de kop zetten. Hoe meer poppetjes er gevonden worden, hoe verder Ellen en Finn uit elkaar drijven. Is Layla, die gek was op deze poppetjes, na twaalf jaar weer opgedoken? Of speelt iemand dichtbij Finn een onsmakelijke en hardvochtig spelletje?

De verhaallijn wordt vanuit verschillende perspectieven verteld en er is een wisseling in tijd, heden en verleden. Zo komt de lezer steeds meer te weten over wat er twaalf jaar geleden heeft plaatsgevonden en waarom er nu overal Russische poppetjes opduiken.

Heeft Finn twaalf jaar geleden de waarheid gesproken? En is hij wel de lieve, zachtaardig man die Ellen kent?

Mijn mening

Breng me terug, is het derde boek van B.A. Paris. Waar het eerste me omver blies, was boek nummer twee saai, ongeloofwaardig en nietszeggend.

Boek drie begint goed. Het verhaal wordt met vaart geschreven en ik merk dat ik wil weten wat er op die parkeerplaats bij Parijs werkelijk gebeurd is. De wisseling in tijd en in perspectief houdt me ook scherp.

Helaas kakt het verhaal al snel volledig in en als er voor de zoveelste keer iets verteld wordt over die Russische poppetjes moet ik me bedwingen mijn ereader niet uit ergernis tegen de muur aan te smijten.

Met heel veel woorden wordt er nauwelijks iets verteld en saaiheid na saaiheid stapelt zich op.

Wanneer het boek bijna zijn ontknoping begint te naderen wordt de snelheid wel weer wat opgedreven. Ook de auteur begon, denk ik, wat meer op het puntje van haar stoel te schuiven, want er staan een paar stomme fouten in.

Zo verdwijnt Ellen uit de woning van haar en Finn. De overbuurman verteld Finn dat hij de twee heeft horen ruzie maken en dat hij daarna Ellen weg zag rijden.

Finn gaat zelf opzoek naar zijn vriendin omdat hij, bij opnieuw een vermiste partner, niet de politie durft te bellen. Want, zo is zijn redenering, als ze van de buurman horen dat ze ruzie hebben gehad kan hij wel eens verdachte nummer één worden. Finn is bang dat ze denken dat hij Ellen in huis vermoord heeft, vervoerd in zijn kofferbak, en ergens begraven.

Dat drie tellen daarvoor de overbuurman heeft gezegd dat hij Ellen zelf heeft zien vertrekken, wordt door Finn gemakshalve vergeten. En zo zijn er een paar ongeloofwaardigheden meer.

Het plot ontvouwd zich snel en hier en daar wordt het nog enigszins spannend. Hoewel het niet echt verrassende ontwikkelingen zijn is de uitvoering door Paris wel goed gedaan. De uiteindelijke ontknoping is wel weer erg makkelijk, middels een gevonden brief op de computer, en ook de brenger van de tientallen poppetjes zag je als lezer ook al van ver aankomen. Zelfs het motief was geen eureka-moment en de uitvoering  hier en daar erg ver gezocht.

De personages zijn redelijk tot goed uitgewerkt. Hoewel Finn en, met name Ellen, weinig ontwikkeling doormaken, maakt de goed beschreven emoties hun geen hele platte personages.

Toch kan dit het boek niet echt redden en lijk B. A. Paris voor mij eerder een eendagsvlieg dan een bestsellerauteur te zijn.

Schrijfstijl    3

Leesplezier   2

Spanning   1

Plot   2

Originaliteit   2

2 kraaien