Uw razende slome reporter met Tjeerd |
Over consternatie gesproken trouwens: twee dagen voor de boekpresentatie was daar ook nogal sprake van. Groot stond in mijn agenda bij 28 oktober dat ik moest afreizen naar Rotterdam.
Zo rond 20 september appte iemand, die ook wilde gaan, al dat ze niet wist of het zou lukken i.v.m. oppas. Ik dacht nog: no worries, het is nog 4 weken, dus dat zal vast lukken.
Woensdag 26 september kreeg ik een enthousiast appje: de oppas was geregeld voor vrijdag. Lief dat ze het vast liet weten toch? Even later scrol ik wat op Twitter. Daar ga ik als.ik een paar uur niet gekeken heb, altijd razendsnel doorheen. Toevallig blijf ik hangen bij een tweet van Tjeerd Langstraat die het over aanstaande vrijdag had. Het zal toch niet? Ja hoor, ik moest die vrijdag al in de trein. Had er bijna iemand speciaal oppas geregeld en was ik zelf niet komen opdagen.
Met wat lichtelijk angst liet ik mijn Sjors achter met de oppashond; of het huis bij thuiskomst afgebroken zou zijn, was nog even afwachten. Op naar het Natuur Historisch museum met heel veel zin, want hoe vaak zie je een stoere mannelijke auteur. Bij de term , mannelijke thrillerauteur zie ik altijd wat stoffige oude mannekes voor me. Oké, vooruit dan; Thomas Op De Heuvelt is ook een smakelijk hapje ( ik denk nu na over hoeveel vrouwelijke auteurs ik tot de categorie aantrekkelijk vind horen...ehm.. ehm.. denkt u al mee?). Tjeerd volg ik al een poosje mede door al zijn gave sporty spicefotos, maar ook door het lef een jaar zonder huis rond te trekken om zo geld te sparen voor dit boek. Die gozerT (Rotterdams)gun je een mooie verkoop. Maar ik dwaal af.
Eerst loop ik langs de Kunsthal en kom oog in oog met een groot sculptuur van een vogel te staan. Mijn dag was al goed! Deze hoef ik toch niet uit te leggen he?
Bij binnenkomst drie zoenen en praatje en kennismaking met de mooie rooie, zoals Tjeerd zijn vriendin omschrijft op facebook. Mooi en stoere Chick en leuk gekletst.
De mooie rooie |
Ebru Umar |
Tjeerd had in de uitnodiging een 15 secondenpraatje beloofd en het was wat langer, maar wel heel leuk. De locatie de Hobokenkamer in het Natuur Historisch museum was mooi gekozen i.v.m. het boek ( schijnt, maar zo vertelde de mooie rooie) en tussen de boeken stond een opgezette vos van het museum zelf. Perfect dus qua cover van het boek ook.
Na het geklets is het tijd voor het Bier. Wijn. Sappie. (uit zijn uitnodigingsmail). En bovenal bakkeljauw en kipkerriebroodjes van Congs(de zaak waar Tjeerd bijna zijn eigen tafeltje heeft). Uitgeserveerd stond dit op de vitrines van het dode dierenkabinet. Waarin je een muis geplet in muizenval, de dominomus en necrofiele homo-eend kon zien liggen. Eet smakelijk.
Poosje met Angelique Haak over haar nieuwe boek staan praten en de stress die zij vorige keer rondom de boekpresentatie van Een nieuw begin mee mocht maken: boeken veel te laat klaar en toen bleek ook nog eens de folie van de voorkant los te laten. Drie weken later kwam pas de nieuwe druk. Inmiddels weten we dat haar nieuwe boek Uitgeschakeld prachtig gedrukt is dit keer.
Angelique Haak met Tjeerd |
RÄV. Binnenkort de recensie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten