Auteur: Roz Nay
Publicatiedatum: September 2018
Uitgeverij: Xander
Recensie door Annemarie
Waardering: 3 kraaien
Het is de debuutthriller van deze schrijfster en volgens de
achterflap met lovende kritieken ontvangen. Het wordt omschreven als een
indringende, manipulatieve en dreigende pageturner, waarmee Roz Nay meteen een
plaats veroverd in de top van psychologische thrillers.
Het verhaal. Vanaf bladzij 1 zit je er midden in, dat is
echt een pluspunt van het boek. Angela zit in een verhoor en het boek vertelt
alles door haar ogen. Ze wordt ondervraagd over de verdwijning van Saskia. Op
dat moment heb je als lezer geen enkel idee wie Saskia is en ook of er een
relatie tussen Angela en Saskia is. Angela is al net zo verbaasd. Hoewel zij
aangeeft niets met de verdwijning te maken te hebben is commissaris Novak overtuigd
van het tegendeel. Onder druk van Novak begint Angela te vertellen over haar
leven.
Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat er wel degelijk een
relatie tussen Angela en Saskia is. Ze vertelt over het ontstaan van een
liefdesrelatie met HP (mooi beschreven
maar heeft weinig van doen met een thriller) die uiteindelijk eindigt, waarna
HP een relatie aangaat met Saskia , met haar trouwt en een kind krijgt.
Roy Naz probeert met haar boek de lezer aan het twijfelen te
krijgen over de verhalen die Angela vertelt. Is ze een leugenaar, een
doorgedraaide jaloerse ex die Angela heeft laten verdwijnen (vermoord?)?
Handelt ze in opdracht van iemand anders? Weet ze meer maar zegt ze het niet en
beschermt ze iemand?
Op zich vond ik het een mooi idee voor een thriller en
aanvakelijk had het ook wel iets weg van een pageturner en wilde ik doorlezen.
Naarmate het einde van het boek in zicht kwam vond ik de afwerking steeds
slordiger en af en toe niet geloofwaardig. De kracht van het boek is dat je
alleen vanuit de ogen van Angela leest en je niet weet hoe psychisch in orde ze
nu eigenlijk is. Is het verhaal bij vlagen ongeloofwaardig of is dat de zieke
psyche van Angela?
Het is een dun boek (op de ereader 200 pagina’s), je leest
het vlot uit. De schrijfster heeft een soepele pen. Toch miste ik echte
psychologische diepgang, miste ik uitwerking van het personages en werd het
einde van het boek enigszins afgeraffeld. Voor de debuut zeker niet slecht; als
Roz Nay een nieuw boek uitbrengt zet ik het wel op mijn te lezen lijstje.
3 kraaien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten