Kopiekat van Bert Bergs

“ In het deel van het betonnen gewrocht dat nog overeind stond, zag hij een holte waarin een schedel en een hoopje beenderen lagen.”

In de Vinderhoutse bossen wordt het naakte lichaam ontdekt van een blond meisje. Ze is gewurgd en vaginaal gemutileerd. Iets verderop ligt een doodgeschoten man in een greppel. Het wordt een hele klus voor hoofdinspecteur Sara Vits en haar team. Het vermoorde meisje is een universiteitsstudente die op kamers verblijft in Gent. Tijdens de speurtocht naar de moordenaar wordt een tweede meisje, eveneens een studente, op dezelfde manier vermoord. Op haar naakte lichaam vindt men een aanwijzing: KOPIEKAT.
Dan smijt Sara zich op een onopgeloste moord die vanonder het stof wordt gehaald. Ondertussen is Marc Ackein, freelance journalist en partner van Sara, financieel gesjoemel op het spoor in een Gentse cement- en betonfabriek, eigendom van Gérard Laporte. Met de hulp van een hooggeplaatste EU-ambtenaar zou hij miljoenen hebben opgestreken. Twee van Laportes kinderen hebben een lucratief baantje in het bedrijf. De oudste zoon baat een nachtclub uit. Marc Ackein die per toeval in dat etablissement verzeilt, komt daar iets te weten over de eerste moord. Fraude- en moordonderzoek doorkruisen elkaar. Uiteindelijk komt de hele familie Laporte in het vizier. Wie deed wat?

De eerste zinnen van de achterkant deed mij vermoeden dat ik nu een heerlijk gruwelijke thriller in handen had. Ik hou nu eenmaal van heerlijke gruwelijkheden! Dus een thermoskan thee werd gezet, de leesbril werd opgezet en ik had bijna een bordje met “niet storen” om gedaan.
Het verhaal loopt lekker soepel, alleen als Nederlandse lezer werd ik regelmatig uit het verhaal getrokken door sommige Vlaamse woorden. Woorden als jekker en konkelfoezen zijn niet echt woorden die ik hier hoor.  Toch snap ik wel dat je als Belg je je vasthoudt aan je taal. Maar dat neemt niet weg dat ik regelmatig Google moest raadplegen.

Het verhaal gaat eigenlijk in twee delen. De agente, Sara Vits,  die de moorden onderzoekt en oplost en haar partner Marc Ackein, de journalist die onderzoek doet naar een fraudezaak. Langzaam komen die twee bij elkaar in het vaarwater. In hoeverre kunnen zij elkaar helpen?

De personages zijn hier goed uitgewerkt, al merk je wel dat dit het zesde deel is van dit duo. Ik merk dat ik toch wat heb gemist tussen die twee. Wat ik een beetje miste was de uitwerking van de omgeving. Ik kon niet echt een goed beeld krijgen/ maken in mijn hoofd. De zogeheten film werd niet in mijn hoofd afgespeeld tijdens het lezen.
Ook wordt de moordenaars vrij in het begin al kenbaar gemaakt, wel blijft de opdrachtgever vrij onbekend tot het einde.

Al met al vond ik dit niet een top thriller maar hij is zeker ook niet slecht. Juist omdat hij zo lekker wegleest is hij zeker geschikt als vakantieboek of als lekker “tussendoortje”.

Wat ik leuk vond, was de titel. Die doet je eerst iets vermoeden wat later totaal anders blijkt te zijn.

Het einde vond ik wel iets te voorspellend, alleen de opdrachtgever had ik niet goed geraden.

Komt dit boek bij mij in de boekenkast tussen mijn pareltjes, mijn crème de la crème boeken?: Nee

Hoop ik meer te lezen van deze auteur?: Wellicht dat ik nog een boek van hem een kans geef.

Zal ik dit boek aanraden aan anderen?:  Als je niet houdt van ingewikkelde thrillers dan zeker!

Ik geeft dit boek 3 kraaien.

Tamara