Titel: Dochter
van het moeras
Auteur: Karen Dionne
Uitgeverij: De fontein
Bladzijde: 281 (e-book)
Auteur:
Karen Dionne woonde jarenlang met haar man en
kind in de wildernis van Upper Peninsula, Michigan, waar zij zichzelf ‘de
wetten van de wildernis’ leerden. Tegenwoordig woont en werkt ze in Detroit. De
filmrechten voor Dochter van het moeras zijn reeds verkocht.
Achterflap:
‘Dochter van het moeras’ (The Marsh King’s Daughter) van Karen Dionne is
een thriller die geassocieerd kan worden met de film ‘Nell’ en het boek ‘Kamer’
(Room) van Emma Donoghue.
Helena’s moeder is als tiener ontvoerd en in een afgelegen hut diep in het
moerasgebied bij Michigan vastgehouden. Geen elektriciteit of stromend water,
geen mensen in de buurt. Helena, die twee jaar later geboren werd, hield van
het leven daar: jagen, vissen, één zijn met de natuur. Ondanks haar vaders
temperament en vaak brute gedrag, hield ze van hem. Tot het moment dat ze
ontdekte hoe wreed hij werkelijk was.
Twintig jaar later heeft Helena een stabiel leven opgebouwd. Maar dan
ontsnapt haar vader uit de gevangenis. Hij houdt zich waarschijnlijk schuil in
het moerasgebied dat hij als geen ander kent. De politie zet een grote
klopjacht in, maar Helena weet dat die geen schijn van kans maakt. Zij is de
enige die haar vader kan vinden, want zij heeft de geheimen van het
moerasgebied juist van hém geleerd.
Karen Dionne woonde jarenlang met haar man en kind in de wildernis van
Upper Peninsula, Michigan, waar zij zichzelf ‘de wetten van de wildernis’
leerden. Tegenwoordig woont en werkt ze in Detroit. De filmrechten voor Dochter
van het moeras zijn reeds verkocht.
‘Dochter van het moeras is een indrukwekkend thrillerdebuut. Een
aanrader!’- Lee Child
Mijn mening:
Het is niet Karen’s eerste boek, maar wel het boek waarmee ze doorbreekt
bij het grote publiek, vandaar dat dit boek wordt gezien als haar debuut. Ondertussen
zijn de filmrechten al verkocht, dus voor degene die liever niet wegduikt in
een goed boek, kan binnenkort de film gaan bekijken.
Karen Dionne
woonde jaren in de wildernis van Upper Peninsula, Michigan, waar zich het
verhaal ook afspeelt. Ze leerde zichzelf ‘de wetten van de wildernis’ en deze
vaardigheden zijn van groot belang bij het geloofwaardig over laten komen van
het verhaal. Tijdens het lezen voel, proef en ruik je de moerassige omgeving,
je waant je er middenin.
Het ijs ging op en
neer toen ik erover liep, alsof de rivier ademde, alsof het een levend wezen
was dat beledigd was door dit arrogante mensenmeisje dat over zijn bevroren
oppervlak durfde te lopen.
Dit boek
verteld het verhaal van Helena die twee en een half jaar na de ontvoering van haar
moeder werd geboren, die ten tijde van de ontvoering nog net geen 17 jaar was. In een hut zonder elektra en stromend water, ver
van de bewoonde wereld groeit Helena op. De enige personen waar ze mee kon
communiceren waren haar ouders. Ze leerde lezen door middel van oude National
Graphics en een boek met poëzie. Vijftien jaar lang heeft ze daar geleefd en
gedacht dat dat een normaal leven was. Zo leerden ze jagen, vissen en alles
over het plantenrijk, alles om te kunnen overleven in de wildernis. Dat het leven zwaar was voor haar moeder beseft
Helena pas velen jaren na haar ontsnapping. Tijdens het verblijf in het moeras
was het contact met haar moeder minimaal, ze trok er liever op uit met haar
vader. Samen met haar vader ging ze op jacht naar het eerste hert van het jaar
of de het leeghalen van de strikken.
“Het was een goed
leven, totdat het dat niet meer was.”
Het verhaal begint als
Helena 27 is en een gelukkige leven heeft opgebouwd met haar man en twee
dochters. Door de jaren heen heeft ze zich sociale vaardigheden aan weten te
leren, die de mensen van haar verwachten. Als haar vader ontsnapt uit de gevangenis,
komt aan het normale leventje een eind en komt haar verleden, wat ze zo goed
mogelijk verborgen probeerde te houden, aan het licht. Helena beseft als geen
ander dat zij de enige is die haar vader kan vinden. Zet ze daarmee haar
“gewone” leven op het spel? Is haar huwelijk bestand tegen zo’n groot verzwegen
geheim? Is ze bestand tegen haar vader, gaat ze de zoektocht overleven?
Door de beeldende
schrijfwijze van Karen, hang je als het ware aan haar pen. Je wordt de
wildernis mee in getrokken en proeft hoe hard de natuur kan zijn. Niet alleen de
omgeving, maar ook de verschillende emoties worden scherp en realistisch
omschreven. De relatie met haar ouders is bijzonder te noemen, een moeder die
te jong is om te bevallen onder zulke erbarmelijke toestanden kan onmogelijk
weten hoe ze een kind op moet voeden. Nog maar te zwijgen over haar vader, die
een jonge vrouw ontvoerd, bezwangerd en zijn gezin ver van de bewoonde wereld
houdt.
Helena heeft haar vader
op een voetstuk staan, hij is haar held, maar uiteindelijk valt dat beeld in
duigen en beseft ze dat hij een wrede bruut is.
“Mijn vader mag dan
wel de reden zijn dat ik besta, mijn moeder is de reden dat ik nog leef.”
De
flashbacks naar het verleden afgewisseld met de zoektocht van Helena naar haar
vader, worden ook nog afgewisseld met fragmenten uit het sprookje van Andersen;
Dochter van de moeraskoning. De vergelijking tussen Helena en het sprookje snap
ik wel, beide sterke vrouwen die zich goed staande weten te houden. Voegt het
ook iets toe….nee eigenlijk niet. Het heeft wel te weeg gebracht dat mijn nieuwsgierigheid
naar de oude sprookjes weer is aangewakkerd!
Beoordeling:
Originaliteit: 5
Leesplezier: 5
Psychologie: 5
 |
| Sprookje Hans Anderssen |
Plot: 5
Vijf dikke kraaien krijgt: Dochter van het moeras; Karen Dionne.
Lilian
Geen opmerkingen:
Een reactie posten