maandag 30 oktober 2017

Sietske Scholten ondervraagd

Niets kan Mya, de hoofdpersoon uit de literaire thriller ‘Tabula rasa’ van Sietske Scholten, zich herinneren als ze ontwaakt uit een coma. Haar naam moet haar worden verteld, haar man lijkt een vreemde en als hij haar na de revalidatieperiode meeneemt naar huis, voelt het alsof ze er voor het eerst een voet over de drempel zet. Als Mya op zoek gaat naar haar verloren verleden, brokkelt haar aangenomen waarheid langzaam uiteen en groeit haar vermoeden te leven in een leugen.


De spannende zoektocht van Mya kan op de voet worden gevolgd op de website van Blogroman waar iedere werkdag een nieuw hoofdstuk wordt geplaatst. Het concept bedacht Sietske Scholten samen met haar team van uitgeverij Blogroman: lezers krijgen de mogelijkheid om erbij te zijn als het boek ontstaat, want Sietske Scholten schrijft het hoofdstuk slechts een dag eerder en daarmee kijk je als het ware over de schouder van de schrijver mee. Een vernieuwende manier van het lezen van een thriller, daar wilden we meer over weten en we interviewden Sietske Scholten (35) in een Deventerse koffiebar waar zij graag schrijft.


*Is dit het eerste boek dat je op deze manier schrijft?

‘Nee, het is alweer de vierde thriller die ik al bloggend schrijf en eerlijk gezegd is het verslavend. Als schrijver duurt het soms ruim een jaar (of langer) voordat hetgeen wat je hebt geschreven gelezen wordt. Door dit concept wordt de kloof tussen schrijver en lezer gedicht. Ik sta in direct contact met mijn lezers: het boek ontwikkelt zich voor hun ogen en ik geniet van de reacties na ieder hoofdstuk.’


*Hoe ben je op het idee gekomen om op deze manier je boeken te schrijven?

‘Na een paar heftige jaren in mijn leven, waarbij ik mijn baby tijdens de zwangerschap verloor en mijn partner anderhalf jaar later stierf, werd de drang om te schrijven zo groot dat ik een blog ben gestart. In eerste instantie autobiografisch. Binnen no time had ik tweeduizend lezers die mijn verhaal dagelijks volgden. Toen ik mijn eigen verhaal had afgerond stimuleerden de lezers mij om door te gaan en ben ik fictief gaan bloggen. Zo is mijn debuut, de literaire thriller ‘De fatale uitweg’ ontstaan. Ook het autobiografische verhaal is inmiddels in boekvorm uitgebracht onder de naam ‘Beet’.’


*Weet je al precies waar het verhaal heengaat voordat je begint?

‘De grote lijnen van de thriller heb ik voor de start al uitgedacht. Het raamwerk ligt al klaar, alleen de details moeten nog worden ingevuld tijdens het schrijven. Zodra het hoofdstuk is gepubliceerd is de inhoud een feit en kan ik niets meer veranderen. Daardoor word ik uitgedaagd om creatiever te zijn in het vinden van oplossingen, zodat het verdere verloop klopt bij wat er al is geschreven.’

Worden de hoofdstukken gecontroleerd voordat ze worden gepubliceerd? ‘Zodra ik een hoofdstuk heb afgerond, mail ik het naar de redactie van Blogroman. Het is zeldzaam dat de tekst in een keer wordt goedgekeurd en geregeld moet ik wat herschrijven. Daar wordt de kwaliteit alleen maar beter van. Na het herschrijven wordt de tekst gecorrigeerd en pas daarna wordt het klaargezet op de website om op het juiste moment gepubliceerd te worden.’


*Komt de thriller uiteindelijk ook in de winkel te liggen?

‘Ja, als het laatste hoofdstuk online is gegaan, wordt de thriller klaargemaakt om gepubliceerd te worden als paperback en ebook. Sommige lezers vinden het fijner om het boek in een keer te kunnen lezen, in plaats van iedere dag een hoofdstuk. Al mijn boeken zijn daarom ook te koop via iedere boekhandel in Nederland, België en online.’


*Hoe kunnen we nu al meelezen met je nieuwste thriller?

‘Op de website van Blogroman ( hier ) zijn de eerste vijf hoofdstukken gratis te lezen. Door een abonnement te nemen op de thriller ‘Tabula rasa’ kun je iedere werkdag meelezen. Bij de lancering van het boek in het voorjaar van 2018 krijgen alle abonnees ook het ebook toegestuurd.’




Terwijl de koffiekopjes werden opgeruimd door de serveerster van de koffiebar en de deadline van een nieuw hoofdstuk dreigend dichterbij kwam, excuseerde Sietske Scholten zich. Ze moest de laatste tekstaanpassingen van de redacteur nog verwerken. Omringd door de geur van verse koffie boog ze zich weer over haar laptop en zwaaiden we elkaar gedag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten