De lees(vakantie)week van Yfke

Het is een ware beproeving.

Opstaan met dit uitzicht, langzaam wakker worden met een kopje koffie en een boek (af en toe raast er een hyperactieve vijfjarige voorbij, dicht op de hielen gezeten door een familielid, maar over het algemeen is het rustig).

Ja, eindelijk is het zover, ik heb vakantie. Wat locaties betreft, kun je het slechter treffen dan op Schiermonnikoog. 

Soms ziet het er zó uit:

En soms is het weer zo:

Deze week is het wisselvalliger dan ik gewend ben, dus wordt er wat minder gezwommen en gelopen dan gewoonlijk, maar zoeken we bijvoorbeeld onderdak in de plaatselijke bioscoop. Of we vouwen papieren vliegtuigjes voor de kleintjes (een kinderhand is gauw gevuld, enz.) terwijl wij kijken naar de Olympische Spelen. Er is vermaak zat.

En genoeg tijd om te lezen! In drie dagen heb ik even zoveel boeken uit kunnen lezen; dat gebeurt niet vaak.

Niet dat ik hiervoor niks gelezen heb, hoor. Ik zit in de leesclub van De Weg Van Het Water van Trudi Rijks, een boek dat me heel aangenaam heeft verrast met zijn verschillende lagen en wendingen.
Ook heb ik de nieuwste van Jennefer Mellink gelezen, Gevarenzone. Sjeffie Miriam heeft hier al een recensie over geschreven en die klopt als een bus. Een heerlijk spannende young adult die je tot op het laatste moment op het puntje van je stoel houdt; zeker aan te raden.

Daartussendoor ben ik ook nog even emotioneel in elkaar geramd (sorry, anders kan ik het niet zeggen) door Een Klein Leven van Hanya Yanagihara. Een heftig boek dat af en toe vraagt om wat veel suspension of disbelief (hoe kan zoveel ellende één persoon over komen) maar vooral heel heftig en ontroerend is.

Een van de boeken die ik op het eiland gelezen heb is The Cursed Child, het zogenaamde achtste deel in de Harry Potter reeks, in de vorm van een toneelscript dat nu draait in Londen. Het gaat over de kinderen van Harry Potter, Ron Weasley, Hermione Granger en Draco Malfoy en een mogelijke dreiging in de toverwereld. Eigenlijk vind ik dat ‘achtste deel’ een beetje onterecht, omdat Jack Thorne dit toneelstuk geschreven heeft (gebaseerd op J.K. Rowling’s verhaal en in samenwerking met haar en John Tiffany), maar dat maakt het niet minder leuk om te lezen, om even terug te mogen naar de wereld van Harry Potter.

Ook heb ik De Val Van Mijn Moeder van Ernst Timmer gelezen. Hierin beschrijft Joost

Beekman, het alter ego van de schrijver, hoe zijn moeder na een val haar arm breekt en een ongeplande reis door zorgland maakt. Bij vlagen zijn de gebeurtenissen in de korte hoofdstukjes heel herkenbaar en de humor waarmee ze beschreven worden is vermakelijk. Regelmatig heb ik me ook geërgerd aan Joost, een nogal bijdehand figuur.

Nu ben ik bezig in Grote Kleine Leugens van Liane Moriarty, over een moord tijdens het jaarlijkse ouderfeest op een basisschool, en Op Een Nacht van Anne Eekhout. Man, wat schrijft Liane Moriarty lekker, zeg. En Op Een Nacht intrigeert – ik ben nog niet zo heel ver, maar ik ben al heel benieuwd waar het heen zal gaan.

We hebben nog een paar dagen Schier te gaan, maar ik heb voldoende boeken op mijn Kobo. Pff. Ik heb het er maar zwaar mee..!

Fijne leesweek/vakantie allemaal!

Yfke Brandhout