Het verhaalLieve Edelachtbare van Max van Olden is een ijzersterke psychologische thriller over machtsmisbruik en chantage in het Nederlandse rechtssysteem, geschreven in de stijl van John Grisham.
Hoofdpersoon Luna staat aan het begin van een veelbelovende carrière. Haar dagen worden gevuld met strafdossiers en het schrijven van pleitnota’s. Als Luna na een ruzie met haar vriend de nacht met een ander doorbrengt, realiseert ze zich niet dat ze daarmee alles op het spel zet.
Lieve Edelachtbare laat zien wat het betekent om te werken in de harde afrekencultuur van het strafrecht, en wat er gebeurt als iemand het recht in eigen hand neemt. Met deze spannende en gelaagde 'legal thriller' is de Nederlandse John Grisham opgestaan.
Over de auteur
Max van Olden (1973) is advocaat met een passie voor schrijven. Hij schreef artikelen en columns voor verschillende juridische bladen en in oktober 2015 debuteerde hij bij uitgeverij Ambo/Anthos met Lieve edelachtbare, een legal thriller over een jonge advocaat-stagiaire. In maart 2016 tekende hij een contract voor publicatie van een tweede boek, dat naar verwachting in het voorjaar van 2017 verschijnt.
Cover
Ik word niet heel enthousiast van deze cover. Ik vind hem niet bijzonder en niet opvallen. Alleen misschien vanwege de kleuren. De cover is rood-oranje-gelig van kleur. En in het zwart een beeld van Vrouwe Justitia. De cover past wel bij wat je van het verhaal verwacht.
Mijn mening
Er komen 2 verhaallijnen in het verhaal voor die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben.
Je hebt het verhaal van de net afgestudeerde Luna die aan de slag gaat bij een gerenommeerd advocatenkantoor.
En het tweede verhaal draait om een moord op 2 mensen bij een nachtclub.
Lang blijft onduidelijk wat deze verhaallijnen met elkaar te maken hebben.
Ik vond het zelfs zo lang duren ( al had ik wel een vermoeden ) dat het mij ging irriteren. De connectie had wat mij betreft best eerder uit de doeken gedaan mogen worden. Ik denk ook niet dat dat veel afgedaan had aan het verhaal. Sterker nog: nu ontnam het voor mij een deel van het leesplezier.
Luna komt tijdens haar werk in contact met een rechter die het niet zo heel nauw neemt met de regeltjes. Zij gaat een relatie met hem aan, vooral voor eigen gewin, al is er zeker ook sprake van seksuele spanning.
De ambitie van Luna begrijp ik, maar dat ze zo ver gaat in haar ambitie is voor mij onbegrijpelijk. Zeker omdat ze zich zo bewust is van het feit dat ze zich op glad ijs begeeft.
De titel maakt voor mij al duidelijk dat die edelachtbare waarschijnlijk niet zo lief is als de titel doet suggereren. Maar het blijkt allemaal nog erger dan ik verwacht had. Wat een nare en narcistische man zeg! Bah!
De schrijfstijl van Max is fijn. Het leest lekker weg. Personages gaan leven. Zeker de rechter is een man waar ik echt een hekel aan heb gekregen.
En al begrijp ik lang niet alle keuzes en irriteerde ik mij aan het feit dat de connectie zo lang onduidelijk bleef, het is wel een leuk boek om te lezen. Geen hoogvlieger, maar fijn voor tussendoor.
Plot: 3
Spanning: 3
Psychologie: 3,5
Schrijfstijl: 4
Leesplezier: 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten