Auteur:
Jet van Vuren
Uitgever:
Karakter Uitgevers B.V.
222
pagina's
Verschenen:
april 2016
Cover:
We
zien mooie slanke benen van een vrouw zittend in een leren stoel. Met
een antiek tafeltje met daarop een klokje. Het is half tien.
Tijdens
het lezen krijgt de lezer te weten waar dit is en van wie deze mooie
benen zijn. De cover past precies bij het verhaal. Ik zou dit boek
zeker oppakken omdat Jet van Vuuren een bekende Nederlandse auteur
is. Twee keer per jaar verschijnt er een thriller van haar. Een
winterthriller en een zomerthriller.
Achterflap:
De
klok tikt door en de tijd dringt.
Niemand
kan leven met een moord op zijn geweten, behalve als je bent
opgegeven.....
Een
afscheidsfeest met duistere motieven. Constance is een gescheiden
vrouw met een prachtige verbouwde villa in het Gooi, een goedgevulde
bankrekening, een creatieve baan en een paar goede vriendinnen. En
hoewel ze niet vrijwillig voor haar scheiding heeft gekozen, weet ze
er ook zonder man het beste van te maken. Dat fijne leven verandert
van de een op andere dag wanneer bij Constance kanker wordt
vastgesteld en de artsen haar bijna onmiddellijk daarna opgeven.
Constance besluit een afscheidsfeest te geven voor een aantal van
haar vriendinnen. Met het verschil, dat ze alleen de vrouwen
uitnodigt die haar in de steek lieten toen ze ziek werd. Daardoor
krijgt het afscheidsfeest een wrang randje.
Samenvatting:
Constance
is ernstig ziek en heeft nog een paar maanden te leven. Voordat ze
doodgaat, wil ze nog iets doen. Constance heeft boeken gelezen van
Victor Daans die van beroep psychiater is. Ze wil een consult. Victor
staat bovenaan de bucketlist van Constance: hij moet haar behoeden
voor de laatste stap.
Victor
heeft beroepsgeheim, de patiƫnt kan erop vertrouwen dat alles tussen
vier muren blijft. Maar geldt dat ook voor moord? Constance wil een
eindfeest.
Een
lichte huivering liep langs zijn rug. Onwillekeurig hadden die
woorden van haar zich vast gezet in zijn hoofd...... Een einde dat je
niemand wenst.
Mijn
mening:
Eindfeest
begint met een stukje dagboek. Een meisje schrijft op haar tiende
verjaardag een stukje in haar dagboek. Dit komen we regelmatig tegen
in het boek. Langzamerhand wordt het duidelijk wie dat meisje is.
En
dan begint het verhaal waarin Victor schrikt wanneer hij een
nieuwsbericht hoort. De auteur neemt je vervolgens mee in het verhaal
wat zich ruim een week daarvoor heeft afgespeeld.
Eindfeest
is een boek waar je van moet houden. Het is heel anders dan Jet’s
eerste boeken Zomerdruk en Bloedheet, die vind ik tot
nu toe toch haar beste boeken. Zomerthrillers die vlot lezen en waar
de spanning van het begin er in zit. Eindfeest is een boek dat
psychologisch goed geschreven is. Je moet er dus van houden. Ik vond
Eindfeest in dat opzicht heel goed geschreven. Want waarom wil
de hoofdpersonage een eindfeest geven? Waarom zint ze op wraak op
drie vrouwen? Wat voor rol hebben deze vrouwen gespeeld in
Constance’s leven? Langzaam wordt duidelijk wie deze vrouwen zijn.
Nelly, haar vriendin die haar in de steek heeft gelaten toen ze ziek
werd. Nelly neemt geen blad voor de mond, maar dat komt haar duur te
staan. Jet heeft deze personage goed beschreven. Wat ergerde ik mij
aan deze personage, ze drinkt en rookt behoorlijk. Ook Ruth, de
andere personage, komt goed tot haar recht. Ruth die weduwe is en van
plan is om naar Ibiza te verhuizen. Ruth heeft jaren geleden iets
geflikt wat Constance haar heel kwalijk neemt. Ik kon het wel
begrijpen dat Constance wraak wil. Je kijkt als lezer in de hoofden
van de personages.
Op
het eind wordt het pas spannend. Een plot dat je als lezer niet
verwacht. Al met al een heel prima boek, maar je moet echt van een
psychologische thriller houden want anders kan ik me voorstellen dat
de lezer het saai gaat vinden.
Plot
3
Schrijfstijl
3
Leesplezier
3
Originaliteit
3
Psychologie
4
Spanning
2
Ik
geef Eindfeest 3 sterren
Lydia
Buist
Vreemd einde verder goed geschreven
BeantwoordenVerwijderen