zondag 3 april 2016

Mir kreeg het heen en weer

Soms heb je van die dagen waar je er het heen en weer van krijgt. Afgelopen woensdag was er zo eentje, letterlijk. 

In mijn vorige stukje vertelde ik dat ik aan het solliciteren ben en ik had woensdag dus een sollicitatiegesprek om 12.00 uur. Keurig op tijd in Leiden (lees: een half uur te vroeg) en het viel best mee met klotsende zenuwokseltjes. Het gesprek was met vier mensen, een mens zou er nerveus van worden, maar alle zenuwen verdwenen op het moment dat het gesprek begon. Een heel relaxed leuk gesprek. Na 20 minuten stond ik weer buiten en kon ik weer terug naar kantoor. Hop, aan het werk!
Iets na drieën ging mijn telefoon. Of ik misschien in de gelegenheid was om nog even terug te komen voor een tweede gesprek... 
Ehm. 
Tuurlijk!
Even afgemaakt waar ik mee bezig was en hop, daar ging Mir weer richting trein. 
Weer een heel leuk gesprek gehad en het eindigde met 'als jij 'm wil, is de baan voor jou' (of woorden van dergelijke strekking). 
Maar ik mocht er ook nog wel even over nadenken haha. 
Dat heb ik niet heel lang hoeven doen, een dag later heb ik ja gezegd en als alles goed gaat (ik moet nog met personeelszaken om de tafel voor de praktische dingen zoals salaris enzo), dan heb ik per 1 mei a.s. een nieuwe baan! Hoe gaaf is dat! 
Het is iets anders dan wat ik tot nu toe deed. Hoe leuk ik mijn huidige werk ook vind, ik wil toch eens iets anders proberen. Soms moet je even uit je comfortzone en jezelf weer uitdagen.
Ik was uitermate hyper woensdag. Dat begrijpt u wel. 
Ongelofelijk hoeveel nieuwe energie je ervan krijgt, echt heel fijn!!

Tijdens het stuiteren in de trein heb ik toch echt nog wel wat gelezen in The Doll's house van M.J. Arlidge. Wat een leuk dagje uit naar het strand had moeten worden, verandert in een nachtmerrie voor een gezin als zij een lijk vinden op het strand. En ondertussen zit er een jonge vrouw opgesloten in een kamertje.... Echt een zaak voor Helen Grace en haar team. Ik ben halverwege en het kan nog alle kanten op. Door de korte hoofdstukken leest het heel snel, genoeg actie en spanning, ik zit er weer lekker in. 

Gisteren viel mijn volgende boek in de brievenbus: 24 dagen van Guillaume Musso. Daar hoop ik morgen aan te beginnen. Lisa en Arthur zien elkaar maar een keer per jaar. Hij is altijd naar haar op zoek en zij kan niet anders dan op hem wachten. Er lijkt een vloek op Arthur te rusten...
Ik ben heel benieuwd naar het verhaal! 

Hopelijk wordt het weer inderdaad zo mooi als ze voorspellen, dan voorspel ik een paar fijne leesuurtjes in de tuin :-)

Fijn weekend!!

Miriam 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten