Titel:
Pop goes the weasel (Piep zei de muis)
Auteur:
M.J. Arlidge
426
pagina’s
Uitgeverij
Penguin
ISBN
9781405918824
Recensie
door Miriam Bakker
When
you are deep in an investigation of this magnitude, you become utterly
obsessed. It haunts your thoughts, day and night. The longer it goes on, the
easier it is to become snow-blind, to lose your sense of perspective and your
clarity of vision.
In
een verlaten huis wordt het lijk van een man gevonden: hij is op gruwelijke
wijze vermoord en zijn hart is verwijderd en dat wordt vervolgens bij zijn
gezin thuis bezorgd…
Rechercheur
Helen Grace heeft het vermoeden dat het niet bij deze ene moord blijft en
helaas krijgt ze gelijk. Wie heeft het gemunt op mannen die op het eerste
gezicht een voorbeeldig leven leiden, maar waarvan later blijkt dat zij er een
geheim leven op na hielden?
And
with that the butchery began.
Het
boek begint ongeveer een jaar na Eeny
Meeny. De nasleep van die moordzaak is nog goed merkbaar. Helen Grace is
het niet eens met de beslissing van hogerhand dat collega Charlie weer terug
aan het werk gaat in haar team. Onverdiend wat Helen betreft.
‘I
don’t want her.’
‘We’ve
had this discussion Helen. The decision’s been made.’
‘Then
un-make it. I can’t say it any more clearly. I don’t want her back.’
Helen
worstelt nog steeds met de beslissing die ze destijds heeft moeten nemen. Ze
kon niet anders, daar is ze van overtuigd, het publiek vindt haar een held,
maar toch. Het vreet aan haar. Ze heeft zoveel moeite gedaan om een hele hoge,
ondoordringbare muur om zich heen te bouwen en dat is door haar zus allemaal
teniet gedaan. Wegrennen, ver weg van alles en iedereen was haar eerste impuls.
Een impuls waar ze uiteindelijk niet aan toegegeven heeft en ze is uiteindelijk
weer aan het werk gegaan, aan het werk in Southampton, op voor haar bekend
terrein, waar ze zich thuis voelt.
En
dan deze moordzaak. Een man wordt dood aangetroffen in een vies verlaten huis
waar voornamelijk prostituees hun klanten mee naar toe nemen. Het slachtoffer,
Alan Matthews, is op gruwelijke wijze aan zijn eind gekomen en zijn hart
ontbreekt. Zijn hart wordt later bezorgd bij zijn gezin. Helen en haar team
duiken in het leven van Alan Matthews en hij blijkt niet echt de liefhebbende
vader en echtgenoot te zijn, die zijn echtgenote Eileen hen voor ogen houdt.
Een
volgend slachtoffer valt en ook zijn hart wordt in een pakketje bezorgd.
En
er valt nog een slachtoffer…
De
overeenkomst tussen deze mannen wordt relatief snel duidelijk; ze bezochten prostituees
en waren ze te vinden op pornosites.
Een
race tegen de klok begint, want deze moordenaar is snel, meedogenloos en er is
geen peil op te trekken wanneer hij weer toeslaat. Zijn de slachtoffers
willekeurig? Of wordt er doelgericht toegeslagen?
Ik
was niet heel erg onder de indruk van Eeny
meeny/Iene Miene Mutte. Een verhaal dat erg spannend begon, maar steeds
rommeliger werd, van de hak op de tak sprong en er vielen continue personages
uit de lucht waarbij ik steeds dacht ‘hee hallo, waar kom jij nou ineens
vandaan?’. En toch was ik nieuwsgierig naar het volgende deel: Helen Grace is
namelijk een uitermate interessant personage. Een vrouw met geheimen. Een vrouw
die niemand toelaat in haar persoonlijke leven. Een vrouw wiens naam niet eens
Helen Grace is.
In
Pop goes the weasel komen er flinke
barsten in de muren rondom Helen en daar worstelt ze flink mee. Bijna al haar
geheimen dreigen open en bloot op straat te komen liggen door toedoen van een
mateloos irritante, zeer vasthoudende journaliste, Emilia Garanita.
Helens
nieuwe leidinggevende, Ceri Harwood is iemand die alles keurig volgens de
regels doet, maar op zo’n manier dat ze er zelf alleen maar beter van wordt.
Dat hoopt ze in ieder geval en dat botst met Helen. Helen gaat voor de zaak,
alles is geoorloofd als het erop aankomt om een moordzaak tot een goed einde te
brengen en de dader op te pakken. Het doel heiligt alle middelen, maar Harwood
denkt daar heel anders over.
Charlie
Brooks gaat na een jaar weer aan het werk, aan de ene kant wil ze heel graag,
aan de andere kant twijfelt ze of ze het wel aan kan. Of ze het aandurft om
Helen Grace weer onder ogen te komen. Haar relatie met vriend Steve staat onder
druk, omdat ze weer aan het werk gaat. Zal hun relatie dit overleven?
Een
spannend boek, waar dieper op de personages ingegaan wordt, waar meerdere lagen
in het verhaal zitten. Een meedogenloze moordenaar die toeslaat en de manier
waarop wordt heerlijk gruwelijk beschreven. Er is een duidelijke groei in de
manier van schrijven en het verhaal leest lekker weg. De Nederlandse vertaling komt binnenkort uit, een aanrader wat mij
betreft en het volgende deel, The Doll’s
house, valt eerdaags in de bus!
4
sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten