Omdat ik de cover niet zo geweldig vond lag dit boek al een tijdje op mijn NTL stapel. Het was de winnaar van de Hercules Poirot Publieksprijs uit 2013, dus moest het toch wel een goed boek zijn.
Het verhaal:
Marion doet aan wedstrijd-kickboksen en heeft een vriendin waar ze mee spart en ook wel eens tegenover in de ring staat, Dana.
Dana heeft een dochter Chavi en omdat ze voor haar werk naar Japan moet en niemand heeft om Chavi op te vangen vraagt ze Marion.
Marion heeft vroeger als opvoedster in een internaat gewerkt, maar daar werd ze ontslagen. Chavi gaat naar een internaat en Marion moet haar daarheen brengen en haar op vrijdag ophalen. Het weekend moet ze dan bij Marion doorbrengen.
Eigenlijk ziet Marion dit helemaal niet zitten, Chavi zegt eigenlijk nooit wat en Marion heeft niets met kinderen. Omdat Dana echt niemand heeft, stemt Marion toe. De eerste keer dat Marion Chavi wegbrengt ziet ze een man en blijft naar hem kijken. De man geeft haar de kriebels en ze vertrouwt hem niet.
Wanneer er een vacature op het internaat komt, solliciteert Marion en ze wordt aangenomen. Nu kan ze Chavi in de gaten houden. Wanneer Marion vrij is wordt er een moord gepleegd op de school.
Chavi heeft het helemaal niet naar haar zin en wordt gepest, ze is één van de weinig getinte leerlingen op de school. Isabeau en Camille zijn de reltrappers op het internaat. Wanneer het vriendinnetje van Chavi van de trap 'valt' en voorlopig niet op school komt is Chavi nog banger. Ze krijgt ingefluisterd dat zij donderdag aan de beurt is. Chavi bedenkt een plan om te ontsnappen uit het internaat.
Mijn mening:
Een boek wat lekker weg leest en met verschillende verhaallijnen die toch samenkomen in een plot.
Marion heeft vroeger iets meegemaakt op het internaat waar ze op zat, nadat haar ouders zijn overleden, en sindsdien is ze achterdochtig. Ze vertrouwt mannen niet en is haar baan verloren doordat ze onterecht mannen heeft beschuldigd van misbruik. Haar vriendinnetje van vroeger had haar iets verteld over een leraar en Marion heeft daar toen niet echt aandacht aan geschonken. Ze was ook nog maar een meisje. Doordat zij geadopteerd werd heeft ze haar vriendinnetje laten vallen met alle gevolgen van dien.
Het boek heeft veel personages die worden beschreven. Een beetje te veel vind ik. Zelfs de schilder die wordt vermoord heeft iets met het verleden te maken. Op zich wel heel goed gevonden en knap hoe de puzzelstukjes in elkaar vallen, maar het verhaal van Marion heeft niets te maken met leerling Isabeau of met lerares Marleen Vandeweghe. Eigenlijk vind ik dat het verhaal van Marion, maar ook van de andere personages, verder uitgewerkt had kunnen worden. Het zijn nu zoveel kleine verhaaltjes in één groot geheel.
Ondanks dit minpunt voor mij, heb ik toch van het boek genoten en het achter elkaar uitgelezen.
Ik geef De toeschouwers 3,5 ster.
Caroline Kuiper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten