Indigo:

De
cover
‘Je hebt het me beloofd om me nooit in de steek te laten. Je hebt het me
verdomme beloofd. Toen papa wegging, heb je gezegd dat je me nooit maar dan ook
nooit in de steek zou laten.’
Wat een prachtige omslag:
een helder blauw oog, prachtig, maar niet alleen de cover spreekt me aan, ook op
de eerst bladzijde en elk nieuw hoofdstuk staat het mooie oog in het zwart wit.
Net die extra aandacht geeft het boek een speciale uitstraling. Ik ben sowieso
fan van Sterre Carron, dus had het boek al besteld. Maar als ik zo’n boek in de
winkel zou zien liggen, zou ik het gelijk oppakken en dan die extra’s, dat vind
ik echt mooi. Matsya van Sterre
Carron had ook van die extra`s en daar alleen al om ben ik blij dat ik alle
delen in mijn kast heb staan. Daar ben ik dan echt trots op!
Het
verhaal
Wanneer Vanja Mybach wakker
schrikt, weet ze het, ze heeft gedroomd, maar niet zomaar een droom. Vanja
droomt wel vaker voorspellende dromen. Als ze wakker wordt en ze ziet wazig
weet ze dat dit een voorspellende droom is geweest en zo ook die ochtend..
Sebastian, haar broer, is in gevaar. Al gauw komt ze erachter dat zijn bed
onbeslapen is. Ze gaat hem zoeken en gaat naar het huis van Elin, het
vriendinnetje van Sebastian waar hij voor het eerst de nacht zou doorbrengen.
Maar wat ze daar treft als ze aankomt is afschuwelijk…
Hoofdinspecteur Rani Diaz
is net terug van vakantie wanneer ze `s nachts wakker wordt gebeld en op de
zaak van de vermoorde Sebastian wordt gezet. Wat is er gebeurd die avond? Het
meisje Elin is er erg aan toe en Sebastian is geslagen met een hamer en
gestoken met een schroevendraaier? Waarom gelooft niemand Vanja? Juist zij kan
de antwoorden geven!
Mijn
mening
Beginnen in zo`n prachtig
boek met de mooie cover en de mooie uitstraling…dat is geen straf. Sowieso niet,
want ik keek hals rijkend uit naar het vervolg van de Rani Diaz -erie van
Sterre Carron en het wachten word weer beloond. Indigo heeft een zweverig gehalte, wat mij erg aanspreekt. De
onmacht van Vanja, dat doet zelfs mij pijn, door niemand geloofd te worden, je
moeder wil je naar een inrichting sturen, tussen de regels door voel je gewoon
de pijn van het meisje. Niemand gelooft haar…
Het was gelijk weer
herkenbaar, Rani is een personage waar ik erg fan van ben en ook in Indigo bijt ze zich weer vast in haar
werk en de zoektocht naar de dader. Maar ook naast het zoeken naar de dader
neemt Sterre de lezer mee in het privéleven van Rani, waarin ze te maken heeft
met haar gezinsperikelen en Rani heeft iets gezien wat ze liever niet had
gezien. Gaat ze het geheim voor zich houden of vertelt ze haar dierbare collega
Bert Simons wat ze gezien heeft?
Ook Indigo is in dezelfde fijne schrijfstijl als de andere boeken van
Sterre en tijdens het lezen baal ik er al weer van dat het boek alweer bijna
uit was. Dan moet ik weer lang wachten op een nieuw verhaal van Rani Diaz! Tijdens
het lezen gaan mijn gedachten meerdere kanten op en merk ik dat ik er weer
helemaal in zit: ik kan het boek dan ook slecht wegleggen.
Het einde lag niet in mijn
verwachtingen, ik had het echt niet aan zien komen, maar juist daarom is het
gewoon weer een heerlijk boek, dat je (zeker als je de andere boeken van Sterre
hebt gelezen) eigenlijk niet kunt laten liggen.
Indigo is een heerlijke opvolger van Mara, Tirtha,
Matsya en Trifla. Met de juiste spanning en de heerlijke personages die zich
steeds meer ontwikkelingen en waar je steeds meer van te weten komt. Met de heerlijke
namen waar je ook weer over na gaat denken en ook in Indigo
weer die mysterieuze sferen waarmee het alle kanten op kan gaan, is Sterre toch
echt een grote favoriet bij mij in de boekenkast.. Ik kijk uit naar een volgend
deel!!
Moon

Geen opmerkingen:
Een reactie posten