
Cover
Een rennende vrouw op een brug, van
achter gezien. Ik heb het idee dat ze ergens voor vlucht. Het maakt
nieuwsgierig. Waar is ze dan voor op de vlucht? Ik zou het boek zeker oppakken
om de achterflap te lezen.
Mijn mening
Myron Bolitar is een van de vaste
personages van Harlan Coben. Dat vind ik wel wat hebben, als een schrijver
vaste personages heeft. Je leert ze dan toch steeds een beetje beter kennen.
Wat een nadeel kan zijn, heb ik bij dit boek gemerkt, is dat je personages en
verhaallijnen door elkaar gaat gooien. Het vorige boek dat ik van Coben las was
nl geen Bolitar-verhaal. En bij sommige dingen dacht ik nu soms: hè? Bijvoorbeeld
het feit dat zijn vader nog leeft, dat was in het niet-Bolitarboek namelijk
niet het geval.
De vaste compaan van Myron is Win
Lockwood, een exorbitant rijke man die er behoorlijke vreemde levensstijl op na
houdt. Ook zijn zijn methodes om Myron te helpen niet altijd conventioneel.
In dit boek vielen de vele woordgrappen
mij op. Ik heb regelmatig zitten grinniken. Ik hou daar wel van. Woordgrappen
waardoor soms ook een spraakverwarring ontstond tussen Win en Myron, bewust
gecreëerd door Win.
Het verhaal is misschien wat vergezocht
met de moord op een tienermeisje. Twee tiener tennissterren en twee
rocksterren. En een louche gokbaas. Toch is het een aangenaam verhaal om te
lezen. En hoe het allemaal precies in elkaar steekt krijg je pas aan het einde
door. Ik had niet alles zien aankomen en daar blijf ik blij van worden.
Het boek is zeker een aanrader en ook
zonder eerdere boeken van Coben gelezen te hebben prima leesbaar.
3,5 sterren.
Juul

Geen opmerkingen:
Een reactie posten