De boekenkast van Moon

Moon en haar Leespassie

Iedereen heeft wel een gekte, Ja toch? Ga mij nu niet wijsmaken dat jullie geen rare dingen hebben… Mijn passie is lezen, heerlijk vind ik het. Me helemaal één voelen met het boek. Meelopen met de hoofdpersonages van het verhaal en ook gewoon de emoties ervan over nemen. Heerlijk……

Ik begon mijn leespassie met alle boeken van Sophie Kinsella, Maeve Binchy en die flutboekjes Dr Lidy van de Poel en dokter Anne Maas. Heerlijk vond ik het, ik kon me helemaal inleven in de hoofdpersonages en alle perikelen van de chicklit wereld. Ik kocht de boeken, maar was gelukkig ook lid van de bibliotheek, dus 9 boeken per keer was geen probleem. Heerlijk elk gestolen uurtje dat ik tijd had, kon je me wel in een boek vinden.

Toen kreeg ik 'De Reünie' in handen van Simone van der Vlugt, Simone heeft ook in mijn omgeving gewoond en sommige vriendinnen hebben met haar op school gezeten. Omdat 'De Reünie' zich in onze omgeving afspeelt was ik wel benieuwd ik denk dat gaan ik eens proberen en sindsdien. Voor Moon geen romans meer.

Wat heb ik van dat boek genoten en ik kijk dan ook erg uit naar de film die 16 juli a.s. in première gaat. Ik ga de eerste week gelijk heen, ik weet het zeker!

eerste versie kast

Nou ja en toen was Moon dus om, ik begon braaf alle boeken van Simone van der Vlugt, Esther Verhoef, Saskia Noort, Loes Den Hollander te lezen, de Nederlandse schrijfsters die bijna wel bij veel leesliefhebbers in de kast staan. Af en toe kocht ik ze, toen nog lid van de ECI, en vooral veel van de bieb. Maar toen ik de boeken van Karin Slaughter had gelezen was ik om, zodra deze schrijfster een nieuw boek heeft wordt hij gekocht: ik heb dan ook alle delen en daar ben ik zo trots op. Nu zelfs een gesigneerd exemplaar. Yessssss..

Echt, moet niet gekker worden hoe blij je daar mee kan zijn. Mijn vriendinnen snappen niet echt dat ik er zo`n waarde aan hecht maar ach, ze kennen me inmiddels en weten …. Moon heeft zo haar eigenaardigheden met de nadruk op AARDIG natuurlijk.

Mijn momenten in de bibliotheek waren me heilig. Ik kan altijd heerlijk struinen en af en toe kreeg ik een tip van een medebezoeker dan stond je zomaar een kwartier te kletsen met nog een leesfan, een persoon die je eigenlijk helemaal niet kende voor die tijd. Nu staan er meerder schrijvers op mijn favorietenlijst en sinds ik bij het blog mag horen groeit die lijst elke week. Want wat zitten er pareltjes tussen.

Vorig jaar juli lag ik op bed in de huiskamer, ik was geopereerd en mocht 6 weken heel weinig doen. Ik lag lekker en zag op Facebook een oproep 'wie heeft er tijd en wil mee doen met een leesclubje voor Galgenveld van Isa Maron?', he dacht ik das leuk! Ik had een reactie achtergelaten en al gauw kreeg ik een berichtje terug van Ink. Ik dacht: zou ik dat wel kunnen? Ik lees wel veel maar kan ik dan ook opschrijven wat ik er van vond?

Ik kan je zeggen: dat was best spannend. Maar volgens mij deed ik het wel ok! Ik mag steeds meer lezen en dat was het startpunt van mijn passie die nu wel erg uit de hand gaat lopen.

Maar ook van een vriendschap tussen 8 heel verschillende dames met een gezamenlijk passie, en wat levert je dat op zou je denken, steun en troost als je het nodig hebt een plotseling bezoek omdat ze dachten 'Moon kan het gebruiken'. Maar ook van enorm veel lol en humor onderling, hoe leuk is het om er achter te komen wat anderen vinden van een boek wat jij geweldig vond, maar een ander bijv. dus niet. Ik ben blij dat ik bij het blog mag horen en dat ik sinds kort de groepsrecensies mag maken.

Of iedereen hier in huis zo blij wordt van mijn boeken verzameling die echt enorm gegroeid is de laatste maanden? Tja, dat zullen we de mannen zelf moeten vragen. Maar op een gegeven moment, ik denk dat het einde van het jaar was, had Ed toch wel door dat Moons kastje te klein werd. Weet je, zegt hij, ik kan wel een kast maken van steigerhout. Wij een tekening maken en hup

op naar de groothandel. Na een week werken stond er dan ook een prachtkast, 1,50 cm breed en 2,40 cm hoog.

Maar toen werd het juni. Ed had nog een weekje vakantie, en nadat we de eerste klus hadden gehad, zei hij 'volgens mij wordt je kast te klein, zal ik er een stuk aan maken?'. Yesssss, dacht ik en ook nu weer hup naar de bouwmarkt. Nu is mijn kast 3,15 bij 2,40 en ik ben zo trots!

Alle boeken passen er met gemak in, sommige zet ik op schrijfster zoals die van Karin Slaughter en Iris Johanssen, dat zijn van die pareltjes, die horen bij elkaar en inmiddels mogen Sterre Carron, Linda Jansma en Isa Maron daar ook bij horen.

Ik kan echt enorm genieten om mijn kast opnieuw in te richten, dan haal ik alle boeken er uit en ga ik even bedenken hoe of ik ze neer zet, of op ABC, of zoals nu op kleur. Als ik ze dan door mijn handen laat gaan geeft me dat echt een trots en rijk gevoel. Tja, ik weet het .. maar daarom begon ik dit stukje al met: 'iedereen heeft zijn gekte'… Ik geniet ervan om voor mijn kast te staan en te kijken naar mijn trots. Veel mensen snappen het niet, maar ik denk dat jullie je wel in mijn passie kunnen vinden…..

Groetjes Moon