Sandra is samen met Theo van Rijn eigenaar van uitgeverij Letterrijn. Letterrijn is een kleinere uitgeverij die alleen boeken wilt uitgeven die ze zelf ook echt goed vinden. Wat neemt zij mee in haar vakantiekoffertje?
We vertrekken op 11 september naar Toscane en daar kan ik mij nu al mateloos op verheugen. Twee weken in een mooie omgeving, lekker slenteren door kleine stadjes, kunst en cultuur opsnuiven en lezen, veel lezen. Dat laatste, daar kijk ik alweer naar uit sinds onze vorige vakantie in september 2014.
We vertrekken op 11 september naar Toscane en daar kan ik mij nu al mateloos op verheugen. Twee weken in een mooie omgeving, lekker slenteren door kleine stadjes, kunst en cultuur opsnuiven en lezen, veel lezen. Dat laatste, daar kijk ik alweer naar uit sinds onze vorige vakantie in september 2014.
Tot drie jaar geleden was ik een veellezer, ik
las toen gemiddeld drie boeken per week. Dat veranderde in mei 2012, toen
besloten we - Theo en ik - een uitgeverij te beginnen. Supergaaf en de hele dag
bezig met boeken, alleen het voor mijn plezier lezen behoort sinds die tijd tot
het verleden. Ik ben al blij als ik één
boek per twee maanden uitlees.
In mijn boekenkast heb ik een aantal ‘nog te
lezen’ planken met op een daarvan een speciaal hoekje voor de ‘jij mag mee op
vakantie’ boeken. Ik lees eigenlijk alleen maar thrillers, het liefst die waarin
de moorden gruwelijk en naar zijn en waar ik dat tot in detail kan lezen. Ik
verbaas mezelf daar over, want ik ben verder een vredelievend type. Ik ben
dus fan van de boeken van Cody Mcfadyen en ben nu bezig in mijn eerste boek van Fitzek. Van die laatste schrijver moeten zeker een aantal boeken mee in de vakantiekoffer. Heerlijk, die nare en gruwelijke dingen die deze schrijver heeft verzonnen voor de slachtoffers.
dus fan van de boeken van Cody Mcfadyen en ben nu bezig in mijn eerste boek van Fitzek. Van die laatste schrijver moeten zeker een aantal boeken mee in de vakantiekoffer. Heerlijk, die nare en gruwelijke dingen die deze schrijver heeft verzonnen voor de slachtoffers.
Ik had het er vanmorgen nog met een vriendin over,
dat het best bijzonder is dat we dit soort schrijvers (nog) niet in Nederland
hebben, dus mochten de Nederlandse Fitzek en Mcfadyen dit lezen en op zoek zijn
naar een uitgever, dan zijn ze bij LetterRijn van harte welkom!
Op de afgebeelde foto is het stapeltje te zien dat
tot nu toe is geselecteerd voor het tripje naar Italië; de laatste van Fitzek -
Passagier 23 – ontbreekt, maar gaat wel terdege mee. Die is mij beloofd door
een lieve vriendin die, net als ik, fan is van dit genre thriller. Als ik de
stapel zo eens bekijk, denk ik dat ik Theo vanavond ga proberen over te halen
om nog maar een week of wat bij te boeken.
er ook nog eens gedichten in staan. Ben ik al geen fan van de meeste romans, van gedichten krijg ik vaak acuut een allergische uitslag. Het feit dat ik toch zo van dit boek heb genoten, is dan ook op zijn minst opmerkelijk te noemen. Dat dit toch het geval is, heeft alles te maken met de schrijfstijl van Debby. Ik heb tijdens dit boek met regelmaat hardop moeten lachen, maar ook een aantal keren stukken tekst gelezen met een brok in mijn keel en de tranen in mijn ogen. Het thema is voor iedereen herkenbaar. Het gaat om afscheid nemen, maar ook over de littekens van een slechte jeugd en hoe je die jeugd nooit meer echt achter je kunt laten. Het gaat ook over mislukte dates, vriendschap, moeder zijn en dat soms ook gewoon niet willen zijn. Dat alles is geschreven in een vlotte, rauwe en eerlijke stijl. Ik zou zeggen: ga dit boek snel kopen! Als jullie dat echt massaal gaan doen, dan kan ik in Italië iedere dag een lekker schepijsje gaan kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten