Het is zondagmiddag 5 juli. Warm, het
zonnetje schijnt, nog wel. De wind neemt toe in kracht, het onheil zit in de
lucht.
Ik spring op mijn fiets richting
boekhandel Kooyker in mijn woonplaats Leiden. Maarten 't Hart gaat daar
geïnterviewd worden door Onno Blom (ook Leidenaar en biograaf van o.a. Jan
Wolkers). Omdat ik denk dat mijn voorliefde voor thrillers stiekem bij Maarten
't Hart begonnen is, moet ik erbij zijn! Nu denken jullie misschien: huh?
Schrijft Maarten 't Hart thrillers?
Nee, niet echt natuurlijk, al heeft het
boek De Kroongetuige daar wel wat van weg. En laat ik nou net
dat boek voor mijn boekenlijst op school gelezen hebben! En als je dan ook nog
weet dat ik in hetzelfde dorp (Warmond) heb gewoond en zelfs een keer omver ben
gefietst door Maarten, ja, dan moest ik er dus wel bij zijn...
Ik was ruim op tijd en toch zat het al
ruim halfvol. Het is een kleine boekhandel en vroeg mij van te voren al af waar
ze al die mensen wilden laten. Het blijkt dat er verrijdbare boekenkasten staan
waardoor er genoeg ruimte ontstaat voor zo'n 50 mensen. En daar was ik dus 1
van. En eh...ik denk dat ik de gemiddelde leeftijd met mijn aanwezigheid wel
iets verlaagd heb. Er was erg veel grijs aanwezig…
Het interview is naar aanleiding van het
laatste boek van Maarten: Magdalena. Een boek over zijn moeder. Hij
kon dit boek niet schrijven zolang ze nog leefde. En zijn moeder is 92
geworden, dus hij heeft wel even moeten wachten voor hij met dit boek aan de
slag kon.
Zijn vader was 40 jaar geleden al
overleden en ook over hem heeft hij een boek geschreven: De
Aansprekers.
Het gezin 't Hart was zwaar gelovig.
Maar vanaf de kleuterschool begon Maarten het geloof met ratio te benaderen. Zo
heeft hij eens uitgerekend hoe lang een slak er over had moeten doen om bij de
Ark van Noach te komen. Zijn conclusie was dat het onmogelijk was.
Na de lagere school kon Maarten naar de
middelbare school. Zijn ouders vonden dat maar onzin, zij hadden tenslotte ook
alleen maar lagere school en daar was niks mis mee. Uiteindelijk ging Maarten
toch. En later ging hij zelfs studeren, in Leiden (vanuit Maassluis). In huis
bij een oom en tante die hem in de gaten konden houden.
Een mooi voorbeeld van de geldende
normen binnen het gezin (en arme gezinnen in die tijd) is een verhaal dat
Maarten verteld.
Op school werd verteld dat je je tanden
moest poetsen. Dat wilde Maarten ook gaan doen. Maar dat was maar raar. De
geldende norm was dat je voor je trouwen een kunstgebit moest hebben, want dat
is lekker goedkoop. Maarten moest er niet aan denken, het idee van een vreemd
voorwerp in zijn mond stond hem niet aan. Dus heeft hij 2 jaar lang clandestien
zijn tanden gepoetst. Onvoorstelbaar natuurlijk in deze tijd!
Maarten wordt vaak voor Godloochenaar
uitgemaakt. Hij is het daar niet mee eens, want zegt hij: Hoe kan ik iets
verloochenen wat niet bestaat....
De laatste keer dat hij zijn moeder
sprak zei ze tegen hem: ‘als je maar weet dat dit de laatste keer is dat we
elkaar zien.’ Dat vond hij vreemd en wuifde het weg. Maar zijn moeder bleek wel
gelijk te hebben...
Mensen vroegen zich af of Magdalena waar
is, want dat kan toch allemaal niet waar zijn. Maarten verzekert ons dat alles
wat in het boek staat 100% waar is. Het is dus absoluut geen fictie.
Het boek eindigt met het ontleden van de
Geloofsbelijdenis. Maarten heeft daar heel veel negatieve kritiek op gehad.
Zelfs zoveel dat hij nu twijfelt of hij het zal laten staan in eventuele
herdrukken....Ik zeg volmondig ja! Want hij zal het in eerste instantie met
een, voor hem, goede reden in het boek hebben opgenomen. En het in volgende
drukken weglaten, zou ik een zwaktebod vinden. Maar dat is mijn mening.
Dit verslag is verre van compleet. De
man zit zo vol verhalen en regelmatig heb ik ook erg om die verhalen moeten
lachen.
Ik ben in ieder geval wel nieuwsgierig
geworden naar het boek!
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten