Een rendez vousje met Esther Verhoef

Teamlid Caro vroeg of ik zin had om mee te gaan naar de film Rendez Vous, de verfilming van het boek van Esther Verhoef.
Esther zou zelf ook aanwezig zijn. Leuk! Ben wel benieuwd naar de film en leuk dat Esther er is.
Alleen toen brak die woensdag 3 juni aan en schoten mij verhalen te binnen van medewerkers van Pathe Breda over die Ladiesnightavonden... What the...
Zou voor een lesbische vrouw toch bijna de hemel moeten zijn: een hele zaal vol met vrouwen. Dat zullen veel mensen denken. Maar nee, een zaal bijna gevuld met kirrende, giechelende, baldadige heterodames die een avond zonder vent zijn is niet mijn droom van een hemel. Eerder de hel haha.
Zo heeft ieder mens zijn vooroordelen.
Maar ik heb leuk gezelschap en ga een geheel nieuwe beleving ervaren dus he...Ik geef het een kans...

Zo blijkt dat we gewoon een toffe avond hebben gehad! Bij het buiten komen vanuit de parkeergarage lopen we tegen een helaas dichte grote boekhandel op die er uitziet als de caramelwinkel op de tv reclame. Een boekenparadijsje. Mooie ingerichte boekhandel met opvallende details. Jaloers op Eindhoven!
De bioscoop blijkt eens geen Pathe te zijn maar JT. En de luxe te hebben van ruime stoelen en beenruimte! Zit ik bij Pathe Breda altijd tegen de stoel van degene voor me te trappen (zet een adhder maar eens stil in een stoel 2 uur lang), nu kon ik bijna dansen op Stromae tijdens de film.
Natuurlijk is het apart om eerst langs een kraam met tassen te gaan, vervolgd met een aantal dames die behandeld worden door cosmokappers of een bruinspuitsessie krijgen. Maar hoe leuk als we opeens een bord zien dat Esther Verhoef zal signeren...
We hebben het amper gelezen of zien iets verder op een aantrekkelijke man met een trappistenbiertje zijn telefoon checken : Berry Verhoef. Hoihoi!

Een leuk gesprek ontwikkelt zich over de inhoud van de film (wel of niet tevreden), de invloed van een schrijver op het filmproces, de eventuele verfilming van De Kraamhulp en welke hoofdrolspelers (wat afhankelijk is wie wanneer al een project heeft), een nieuw boek van hun samen Escober (moet met drie kinderen echt tijd voor gevonden worden, dus gaat echt duren nog).
Intussen zit Esther druk te signeren en duik ik daar ook maar eens op af. Als ik nu op een rijtje zet wie onze grote thrillerschrijvers zijn, bedenk ik Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef. Vergeet ik dan iemand? De best verkopende schrijfsters op wie hele boekwinkels al bijna kunnen overleven (ja ik overdrijf iets). Zowel Simone als Esther zijn twee dames die altijd even vriendelijk zijn tegen iedereen die om een krabbeltje in een boek komt vragen valt mij op. Terwijl ik me toch kan voorstellen dat ook die hun dag wel eens niet zullen hebben of gewoon geen zin, maar je ziet altijd een en al vrolijk gezicht.

Terwijl we staan te praten over de thrillergids waar ze nog niet weet hoe haar boek beoordeeld is (net als ik dacht ze dat hij pas 4 juni uitkwam), wordt ze al gehaald aangezien de film zo gaat starten en ze bij alle zalen even haar bevallige neus gaat tonen.

Na eerst een lading prijzen die verdeeld worden in de zaal, start de film meteen. Hoopte ik nog op een voorstuk van de sexy Minions, het werd Magic Mike xxl. De film wijkt iets af van het boek door een ander eind, maar heeft echt serieus goed getypecaste hoofdrolspelers. Hoofdrolspeelster Loes Haverkort is voor mij iemand die ik niet in elke film terug zie. En Pierre Boulanger is gewoon simpel een zeer aantrekkelijke vent om naar te kijken, ook als geen liefhebber van mannen.

De film gaat over Simone die met haar gezin naar Frankrijk vertrekt, omdat ze de vervallen boerderij van haar overleden moeder geerfd heeft. Simone raakt onder de indruk van de knappe bouwvakker Michel waarmee ze iets begint. Aangezien de boeken van Esther thrillers zijn, is het niet een en al romantiek.

Is het een goede film? Ik heb me prima vermaakt, leuke spelers en mja... Ik ben al een filmhuisfreak en kijk graag andere soort films. Laat ik het zo zeggen: samen met een vriendin ga je een genoeglijk avondje weg hebben. Alleen de film flipt ook zo weer weg uit je hoofd als je buiten bent. Een beetje als het blaadje Glos wat we bij het weggaan krijgen: mooie pica's maar wat je even daarvoor las..geen idee.
Ik had beter verwacht van een regisseur als Antoinette Beumer die Jackie en Soof maakte. Bij Soof kwam je buiten en raadde je iedereen aan zeker te gaan kijken.
Of het des JT is om een pauze middenin een film te hebben, weet ik niet. maar ik ben blij dat dit verder in Breda niet meer bestaat. Wat is dat irritant om uit een film getrokken te worden en het duurt even voor je er weer in zit.

De Goodiebag hoort bij de Ladiesnight en ik had me al vrolijk voorbereid op make up spullen, dus dat viel wel wat tegen hahaha: kroepoek, bavaria radler 0,0 %, Glos en wat monsters met creme en wasverzachter. Maar heeee, grappig is het wel. Aangezien de goodiebag bij de Avond van het spannende boek helemaal uit beeld was, mogen we nu niet klagen. Hadden Caro en ik ons misdragen aan het einde van de ASVB door alle boeken van de genomineerden mee te nemen, nu wilde ik best een van de borden van de minions mee hebben, maar echt veel en veel te groot om dat onopvallend twee roltrappen af te ontvoeren.
Helaas!
Caro zag het bord al in mijn slaapkamer staan....