Thrillerlezersblog: Hoe leuk is dit toch…..

Hoe leuk is het om recensies te schrijven? Ik had het nooit geweten als ik niet op een oproep van Ink had gereageerd dat ze nog mensen zocht voor de leesclub van Isa Marons ‘Galgenveld’.

Na die ene leesclub ben ik steeds meer gaan lezen en gaan schrijven en we hebben een hele leuke, waardevolle leesvriendinnenclub gekregen, waarmee we af en toe de thrillerbijeenkomsten opleuken met onze aanwezigheid. Of we rijden ‘even’ heen en weer naar Breda voor een bakkie koffie (lees wel ‘even’ 2½ uur heen en 2½ uur weer terug), maar wat een lieve mensen heb ik mogen leren kennen.

En dan schrijf je een recensie. Leuk? Ja, ik vind het leuk, maar als ook andere mensen het leuk vinden dat je het doet en je op een gegeven moment zelfs van de schrijfster en de uitgever een persoonlijk bedankje krijgt, dat doet je echt goed! Ik was er zelfs ff stil van en dat gebeurt niet vaak (echt niet!).

Zo loop ik de laatste tijd wel eens tijdens het boodschappen doen tegen dorpsgenoten aan die me aanspreken over mijn recensies, hoe leuk ze het vinden, dat ze deze ook echt lezen en dat ze zelfs nooit meer hoeven nadenken wat ze willen gaan lezen, omdat ze gewoon even op mijn Facebook-pagina kijken en dan al weten wat ze ook graag willen lezen. Dit is zo verschrikkelijk leuk dat mensen je hier op aan spreken en dat ze de manier waarop ik mijn mening verwoord ook leuk vinden. Dit had ik nooit verwacht en dit maakt me dan zo blij dat ik nog meer energie krijg om te gaan lezen en mijn best te doen op een recensie, die echt niet altijd lovend zijn, maar wel eerlijk.