Ruw verstoord – Jara Lee

Recensies. Ik lees ze eigenlijk amper en ik schrijf ze ook niet zo vaak. Het zijn, in mijn ogen, momentopnames van de lezer, een persoonlijke mening, dus als er een boek of een film 1 of 5 sterren krijgt van de recensent, wie zegt dat dat het boek of de film echt wel zo slecht of zo goed was? Normaal waag ik me er dus niet aan en ik kijk graag een film blanco zonder verdere voorkennis, zo is het ook met een boek.

Nou heb ik uiteraard wel een bepaalde voorkeur en als een van mijn vrienden zegt dat het echt een boek/film voor mij is geloof ik dat meteen, want zij kennen mijn smaak. Als een boek of film wordt afgebrand op futiliteiten, plat gezegd als er gemierenneukt wordt over witregels, dan wil ik dat toch altijd nog zelf zien.

Zo kwam het dus door een slechte recensie dat ik vond dat ik het boek ‘Ruw verstoord’ van Jara Lee moest gaan lezen. Dat het boek, en daar mee ook Rachel en Jan, een eerlijke kans verdient.

Ik had Rachel en Jan van der Lee al gezien op het Thrillerfestival…zij mij niet, maar dat maakt niet uit. Ze kwamen op me over als hele aardige mensen, die met veel plezier boeken schrijven. Op de site van Uitgeverij Elixer kocht ik het e-book, voor maar 99 eurocent, een koopje, een heel prettig koopje naar later zou blijken.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, het e-book heeft in mijn ogen een minpuntje en dat is het ontbreken van hoofdstukken, maar eigenlijk heb je daar al lezend helemaal geen last van…het zit er nou eenmaal ingebakken dat een boek hoofdstukken heeft, dus niet zeiken, lezen.

Aangenaam verrast was ik, het boek leest lekker weg, het verhaal kabbelt voort en stukje bij beetje wordt er meer duidelijk. Nee, het is geen actiethriller, al komt er tegen het eind wel wat actie aan te pas en nee, je zit niet met ingehouden adem te wachten op wat er komen gaat, maar dat stoort ook helemaal niet. Daar is het het verhaal niet naar.

Het verhaal speelt zich af in een klein plattelandsdorpje in het zuiden van Frankrijk, waar de 84 jaar oude tweeling Louis en Pierre Sardou, al kibbelend en zo goed en zo kwaad als het kan bezig zijn met hun dagelijkse routine. Wat moeten Rachel en Jan een lol gehad hebben tijdens het schrijven van die dialogen. De broers zijn in afwachting van neef Luc, de zoon van hun oudste broer. Na de dood van zijn ouders heeft hij zijn boeltje verkocht en komt bij de broers wonen om hun te helpen en om later de schamele boerderij over te nemen.

Ze zijn net een beetje aan het wennen zo met zijn drieën als er op een dag een moeder en dochter verschijnen, gestrand met de auto en op zoek naar hulp. Vanaf dan verandert er veel voor de broers, hun leven, dat al jaren bestaat uit dezelfde dagelijkse beslommeringen, wordt door de komst van Andrea en Eliane ruw verstoord. En langzamer zeker wordt het duidelijk dat er veel meer aan de hand is met die twee.

Zoals ik al schreef, het verhaal leest lekker weg, ik moest glimlachen om het gekibbel en aan het eind kwam er zelfs een traan en als een boek dat met mij doet dan verdient het 3 hele dikke mooie glimmende sterren.

Ann