100 keer hetzelfde boek lezen ?

Waarom een boek 100 keer lezen een goed idee is

Dit is de titel op Mustreads. Een leuk artikel wat je hieronder kan lezen. En denk daarna eens bij jezelf na? Lees jij een boek nog wel eens opnieuw? Hoeveel las jij een boek maximaal?

Veel mensen gaan van het ene boek naar het andere, steeds op zoek naar weer een nieuwe wereld om te ontdekken. Maar wat als je nog eens duikt in die ene wereld van dat ene boek, en dan niet een keer, maar meer dan 100 keer? Auteur en columnist Stephen Marche schrijft in The Guardian over de twee boeken die hij 100 keer las: Hamlet van Shakespeare en The Inimitable Jeeves van PG Wodehouse.

Hij noemt het centireading, en voor hem is het een ervaring die veel verschilt van het ‘normale’ lezen. Marche las Hamlet meer dan 100 keer na een opmerking van Anthony Hopkins, die vertelde dat hij een script meer dan 100 keer leest, waardoor hij de tekst makkelijker en met meer vertrouwen leert kennen. Het grootste effect dat het meermaals lezen van Hamlet op Marche had, was dat de cliché’s verdwenen. ‘To be or not to be’ werd slechts een zinnetje in een tekst die uit honderden van dat soort prachtige en veelzeggende uitspraken bestaat.

Zijn liefde voor The Inimitable Jeeves – in het Nederlands verschenen als De onnavolgbare Jeeves – werd Marche met de paplepel ingegoten. Bovendien paste het spotten met de Britse maatschappij goed bij de positie die het gezin had waarin hij opgroeide, als Canadese nieuwkomers. “Terwijl we door het Britse land reden, met de Engelsen lachend om de Engelsen, was het gezin zowel binnen- als buitenstaander. Mijn associaties bij The Inimitable Jeeves zijn zo krachtig als het maar kan, een gevoel van gezinsband en jeugdige avonturen. Op een of andere manier kiezen boeken ons uit, in plaats van andersom.” Door het boek 100 keer te lezen begon Marche de politieke boodschap van het boek beter te begrijpen.

Wat doet het 100 keer lezen van een boek met je? De tekst van het boek wordt als een herinnering, het wordt meer dan ‘weten hoe het afloopt’. Je weet al wat de volgende zin wordt nog voor je de vorige gelezen hebt. Een deel van de aantrekkingskracht van centireading is volgens Marche dat het je laat lezen met veel minder mentale inspanning dan wanneer je een tekst voor het eerst leest. Daardoor ga je meer letten op de onderliggende tekst dan op het verhaal zelf, de taal en je eigen begrip van het verhaal – dingen waar je aandacht bij een eerste lezing vooral naar uit gaat.

Inmiddels leest Marche de boeken een stuk minder vaak, maar hij kan niet zonder ze. “Het leven is kort, en er is zoveel te lezen. Maar ik kan me niet voorstellen dat ik andere boeken zal vinden die ik zo vaak wil lezen. Je kunt een kennis worden van heel veel boeken, vrienden met een paar, maar familie met slechts een of twee.”

bron:mustreads