Dit boek heeft me echt geraakt. We willen het (bijna) allemaal, een perfect
gezin. Alma en Linc denken dat te
hebben. Allebei een leuke job en twee
fijne kinderen. En dan slaat het noodlot toe. Tijdens een dropping worden de
zoon, Sander en zijn vriendje, Maarten vermist. Maarten wordt vermoord terug gevonden en Sander is verdwenen.
Dit op zich is al de meest denkbare nachtmerrie die ouders
kunnen meemaken maar er is meer, nog meer…..en dat “meer” krijg je met
mondjesmaat voorgeschoteld. Het komt
binnen langs je tenen, vingertoppen, blijft steken in je hart en dan denk je:
“Nee, wat in- en intriest! Stel je voor!”. Ik kreeg er koude rillingen van. Wat zo fijn is aan dit boek is dat je het hele gebeuren
meekrijgt vanuit verschillende personages, die elk hun gevoelens, frustraties
en angsten blootgeven.
Ik was erg aangedaan! Het hoofdthema is zo confronterend, je
wil dit echt niet meemaken en toch, er zijn gezinnen die dit meemaken. Je merkt dat de schrijfster zich heeft
voorbereid, want de schuldgevoelens van de personages zijn zo echt.
Het erge is dat er geen therapie voor bestaat dus hoe kunnen
we hier tegenin gaan?
Het is jammer dat ik hier niet dieper op in kan gaan, ik wil
jullie de suspens niet ontnemen.
En dan, ook al wordt dit eerder in het boek al meegegeven,
die allerlaatste zin! Fantastisch hoor, want het is nog niet gedaan.
Mocht ik regisseur zijn, ik zou dit boek beslist willen
verfilmen!
Gisele
Geen opmerkingen:
Een reactie posten