Wat vind Anita van Zwijgplicht?

Vandaag eindelijk dit boek (na een week) dichtgeslagen, het was maar 234 pagina's maar ik vond iedere keer andere dingen om te doen die leuker waren, en dat zegt eigenlijk al genoeg. De (vele) personen zijn erg vlak. De stukjes die zich uitstekend leenden voor wat spanning worden zo droog en nuchter beschreven dat de spanning ver te zoeken is. Het lijkt wel een politierapport: een droge opsomming van feiten. Naar het einde toe kabbelt het eigenlijk maar wat voort, er zit geen spanningsboog in die toewerkt naar een climax en dan ineens is het uit. Jammer hoor, er had, met dit onderwerp, zoveel meer in gezeten.